0
0
305
8 دستور CMD برای مدیریت شبکه در ویندوز
زوميت
بروزرسانی
زوميت/ با کمک Command Prompt در ويندوز مي‌توان قدرت واقعي سيستم‌عامل را به‌دست گرفت؛ برنامه‌اي که در عين سادگي شما را در عميق‌ترين لايه‌هاي ويندوز همراهي خواهد کرد.
کاربران سيستم‌عامل ويندوز هميشه حس محدوديت را در تنظيمات و کنترل پنل ويندوز لمس کرده‌اند. اگر تمايل داريد طعم کنترل تمام و کمال را روي شبکه‌ي اينترنت خود بچشيد و تمام گزينه‌هايي که ويندوز مي‌تواند فراهم کند را در اختيار داشته باشيد بايد از اين پس Command Prompt را به‌کار گيريد.
تاکنون از «خط فرمان» يا همان Command Prompt استفاده نکرده‌ايد؟ نگران نباشيد. کاربري آن بسيار ساده است، مي‌توانيد با تايپ‌کردن فرمان‌هاي زير بيشتر با کاربرد آن آشنا شويد. در ادامه چند فرمان پر استفاده در حوزه‌ي شبکه را بررسي خواهيم کرد تا مديريت و عيب‌يابي شبکه‌ي خانگيتان را آسان‌تر کنيم. در گام نخست بايد در منوي استارت ويندوز برنامه‌ي Command Prompt را جست‌جو کنيد. مي‌توانيد از اسم مخفف آن CMD استفاده کنيد و با کليک روي برنامه آن را اجرا کنيد. اکنون مي‌توانيد دستور مورد نظر خود را تايپ کنيد و منتظر نتيجه باشيد.
۱. کد دستوري PING
دستور «ping» يکي از ساده‌ترين و در عين حال کاربردي‌ترين فرمان‌ها در محيط خط فرمان است. با کمک اين دستور مي‌توانيد دريابيد که آيا کامپيوتر شما قادر است به يک آدرس آي‌پي يا نام دامنه دست پيدا کند؟ و اگر اين توانايي را دارد چه مدت زماني نياز است تا داده‌ها را به آنجا ببرد و برگرداند؟ به بياني ديگر از طريق کد دستوري پينگ در محيط خط فرمان مي‌توانيد اتصال به اينترنت يا شبکه‌ي مد نظر خود را بررسي کنيد. کاربران حرفه‌اي براي چک‌کردن اتصال خود به اينترنت غالبا وب‌سايت گوگل را در مرورگر خود باز نمي‌کنند؛ بلکه کاملا حرفه‌اي و مسلط از آدرس دامنه‌ي وب‌سايت گوگل در اپليکيشن CMD پينگ خواهند گرفت.
فرايند کاري فرمان به اين صورت است که چندين بسته از داده‌ها را ارسال مي‌کند و تعداد و زمان بازگشت بسته‌ها را ثبت مي‌کند. اگر از اين بسته‌ها تعدادي بدون برگشت باشند با پيغام Lost در مقابلشان مواجه خواهيد شد. مفهوم اين پيغام‌ها به‌خصوص براي کساني که به بازي‌هاي آنلاين مي‌پردازند حائز اهميت است زيرا بسته‌ي گمشده نشان از عملکرد نامناسب بازي خواهد بود و يکي از بهترين راه‌ها براي بررسي اين موضوع استفاده از همين دستور است.
در ابتدا و به‌طور پيش‌فرض تعداد ۴ بسته ارسال خواهد شد که هرکدام 4 ثانيه قبل از منقضي‌شدن صبر خواهند کرد. اگر بخواهيد مي‌توانيد تعداد بسته‌ها را افزايش دهيد و براي اين کار کافي است از دستور زير استفاده کنيد:
ping www.google.com -n 10
همچنين امکان افزايش مدت زمان Timeout نيز با استفاده از دستور زير با واحد ميلي‌ثانيه رد اختيار کاربر قرار دارد و مدت زمان دلخواه خود را تنظيم مي‌کند.
ping www.google.com -w 6000
۲. کد دستوري TRACERT
اين کد کلمه‌ي اختصاري Trace Route است. عبارت tracert را تايپ کنيد و بعد از آن با يک فاصله آدرس آي‌پي يا نام دامنه را مثل دستور قبل وارد کنيد. اين دستور با ارسال بسته و تلاش براي اتصال به مقصد مورد نظر با هدف عيب‌يابي مشکلات احتمالي شبکه، بررسي‌هايي را انجام خواهد داد. فرايند کاري اين دستور ثبت تمام مسيرهايي است که بسته از سروري به سرور ديگر طي مي‌کند تا در نهايت به مقصدي که وارد کرده‌ايد برسد.
همان‌طور که در عکس مشاهده مي‌کنيد ليست پرش‌هاي بسته از سروري به سرور ديگر و اطلاعاتي نظير Latency يا مدت زمان پاسخگويي سرور و آي‌پي آدرس يا نام سرورها خط به خط نشان داده مي‌شوند. اما چرا مدت زماني‌که نشان مي‌دهد سه رديف دارد؟ به اين علت که دستور tracert سه بسته براي هر جهش ارسال مي‌کند تا کاهش سرعت يا گمشدن احتمالي بسته را نيز زير نظر داشته باشد. بنابراين، در خاطر داشته باشيد براي محاسبه‌ي دقيق‌تر دوره Latency بهتر است ميانگين سه بسته را درنظر بگيريد.
۳. کد دستوري PATHPING
دستور pathping نتايجي مشابه دستور tracert، اما با جزئيات بيشتر به‌همراه خواهد داشت که اين جزئيات موجب طولاني‌تر شدن زمان اجراي دستور خواهد شد. بعد از ارسال بسته‌ها به مقصد مورد نظر شما، با بررسي مسير طي شده و محاسبه‌ي بسته‌هاي گمشده براساس هر جهش نتايج را به نمايش درمي‌آورد.
۴. کد دستوري IFCONFIG
دستور ifconfig اغلب به‌عنوان پراستفاده‌ترين دستور خط فرمان در ويندوز شناخته مي‌شود. علاوه‌بر اطلاعات کاربردي که فراهم مي‌کند؛ همچنين در کنار ترکيب با چند سوئيچ به شما امکان اجراي کارهاي خاصي را مي‌دهد.
اين دستور به‌طور پيش‌فرض اطلاعات آداپتورهاي شبکه‌هاي موجود روي سيستم شما و جزئيات مربوط به آن‌ها را نشان مي‌دهد. مهم‌ترين اطلاعات به‌دست آمده از اين دستور جزئيات مربوط به بخش آدرس IPv4 و Default Gatewaty در آداپتور شبکه‌ي وايرلس و آداپتور شبکه‌ي اترنت است.
يکي از سوئيچ‌هاي کاربردي در ترکيب با کد دستوري ifconfig با هدف تخليه‌ي حافظه‌ي کَش DNS به‌صورت زير تايپ مي‌شود:
ipconfig /flushdns
اين دستور زماني کاربر دارد که اينترنت شما متصل است و فقط برخي وب‌سايت‌ها يا سرورها بنا به دلايلي مثل timeout بالا نمي‌آيند. از طريق اين دستور ممکن است دوباره بتوانيد سايت موردنظر خود را بارگذاري کنيد؛ البته اگر اين دستور کمکي به شما نکرد ممکن است مشکل از جاي ديگري باشد.
۵. کد دستوري GETMAC
هر دستگاهي که طبق استانداردهاي IEEE 802 باشد آدرس MAC اختصاصي خود را دارد. مک آدرس سرواژه‌اي از عبارت Media Access Control است که در هر قطعه‌اي مطابق با اصولي خاص تعريف مي‌شود و همانند اثرانگشت کاملا منحصربه‌فرد است. سازندگان قطعات موظف هستند که آدرس مک را به دستگاه اختصاص دهند و اطلاعات مربوط به آن‌را در سخت‌افزار ذخيره کنند. برخي از کاربران با استفاده از ايجاد محدوديت براي مک آدرس‌هاي خاص اتصال به شبکه‌ي خود را کنترل مي‌کنند و با اين کار امنيت شبکه را افزايش مي‌دهند.
در نتايج اين دستور ممکن است باتوجه به تعداد آداپتورهاي شبکه‌هاي موجود در سيستم شما، بيشتر از يک مک آدرس نشان داده شود. براي مثال اتصال وايرلس و اترنت مک آدرس‌هاي متفاوتي دارند که بتوانيد در صورت لزوم آن‌ها را از يکديگر تفکيک کنيد.
۶. کد دستوري NSLOOKUP
دستور nslookup که به اختصار از عبارت Name Server Lookup مشتق شده است بسيار قدرتمند است؛ البته بسياري از کاربران نيازي به تمام قدرت آن ندارند. براي کاربران عادي ويندوز مثل من و شما، کاربرد اصلي اين دستور يافتن آدرس آي‌پي مختص به يک دامنه است.
در نظر داشته باشيد که هر نام دامنه شايد فقط يک آي‌پي آدرس خاص نداشته باشد؛ درنتيجه ممکن است با هربار استفاده از اين دستور آي‌پي جديدي به شما نشان دهد. به‌خصوص وب‌سايت‌هاي بزرگ به دليل تقسيم‌بندي کاري که دارند از ماشين‌هاي زيادي استفاده مي‌کنند و همين امر سبب مي‌شود با آي‌پي‌هاي مختلف مواجه شويد.
اگر بخواهيد آدرس آي‌پي به‌دست آمده را تبديل به‌نام دامنه کنيد کافي است که آي‌پي مورد نظر را در مرورگر خود وارد کنيد و منتظر باشيد تا وب‌سايت بارگذاري شود. البته همه‌ي آي‌پي‌ها به دامنه‌ي خاصي نخواهند رسيد و برخي از آدرس‌ها ممکن است در فضاي اينترنت در دسترس نباشند.
۷. کد دستوري NETSTAT
کد دستوري netstat ابزار کاملي است که براي ارائه‌ي آمار کلي، عيب‌يابي و تحليل شبکه کاربرد دارد. اين خط فرمان بسيار قدرتمند و پيچيده است و در عين حال مي‌تواند به‌اندازه نياز ساده باشد؛ البته به شرطي که جنبه‌هاي پيشرفته‌ي آن را ناديده بگيريد. ويژگي‌هاي پيچيده‌ي آن براي افرادي کارآمد است که شبکه‌هاي بزرگ مثل کسب‌وکارها يا محيط‌هاي آکادميک را مديريت مي‌کنند.
خط فرمان netstat به‌طور پيش‌فرض تمام اتصالات فعال درسيستم شما را نشان مي‌دهد، خواه اين اتصالات به‌صورت LAN و درون شبکه باشد يا اتصال در بستر اينترنت انجام شده باشد. اتصال فعال در اين جا صرفا به‌معناي تبادل داده بين دو پورت نيست بلکه مي‌تواند تمام پورت‌هاي باز و آماده براي برقراري اتصال را نيز دربر گيرد.
درواقع دستور netstat براي کاربران معمولي بيشتر کارايي دارد، زيرا اطلاعات پورت‌ها را به‌صورت کامل پوشش مي‌دهد و زماني‌که کاربر به پورتي نياز داشته باشد مفيد واقع شود. همچنين، با استفاده از سوئيچ‌هاي اضافي، دستور netstat قادر است اطلاعات نمايش داده شده را تغيير دهد، براي مثال با تايپ سوئيچ –r جدول مسيريابي را به نمايش درخواهد آورد.
۸. کد دستوري NETSH
دستور netsh برگرفته از عبارت Network Shell است که از طريق اين خط فرمان در cmd قادر هستيد تمام عمليات شبکه‌سازي را مشاهده کنيد و همه‌ي آداپتورهاي شبکه‌هاي موجود در سيستم خود را با جزئيات دقيق تنظيم کنيد. به عبارتي ديگر از طريق اين دستور تقريبا تمام فرآيندهاي دستورها قبلي را نيز در اختيار خواهيد داشت.
با راه‌اندازي دستور netsh به‌تنهايي در خط فرمان، برنامه‌ي Command Prompt را به حالت Network Shell تغيير مي‌دهيد. زمينه‌هاي مختلفي در اين پوسته قرار دارد که هرکدام به بخش خاصي اختصاص داده شده است. براي مثال يکي از زمينه‌ها مرتبط با دستورها مسيريابي، ديگري براي دستورها DHCP، بخشي ديگر براي عيب‌يابي و... تقسيم‌بندي شده است؛ اما مي‌توان از آن براي راه‌اندازي دستورها مستقل نيز کمک گرفت. براي مشاهده‌ي تمام زمينه‌هاي پوسته‌ي شبکه طبق تصوير زير دستور را وارد کنيد:
و براي نمايش تمام دستورها موجود براي يک زمينه‌ي به‌خصوص، طبق تصوير زير دستور را وارد کنيد:
همچنين در صورت لزوم مي‌توانيد به يک لايه‌ي ديگر نيز براي دستيابي به دستورها جزئي‌تر نفوذ کنيد، تنها کافي است که مطابق با تصوير زير دستور را اجرا کنيد:
و با اجراي دستور زير تمام درايورهاي شبکه‌ي بي‌سيم روي سيستم با جزئيات تنظيماتشان به نمايش درخواهد آمد:
netsh wlan show drivers
دستور پوسته‌ي شبکه يا Network Shell بسيار پيچيده و مفصل است و خود در قالب يک مقاله‌ي مجزا قابل مباحثه است. درحال حاضر فقط بدانيد که اگر قصد داريد کاملا حرفه‌اي و تکنيکي شبکه‌ي خود را تنظيم و کنترل کنيد بايد به تمام جوانب اين کد دستوري اشراف داشته باشيد.
اخبار بیشتر درباره
اخبار مرتبط
1
0
271
0
0
68
0
0
48
0
2
380
0
0
266
اخبار بیشتر درباره
پس از این بخوانید
هواوی باز هم پردازنده اختصاصی برای گوشی پرچمدارش میسازد
باگ عجیب گوشیهای سامسونگ با محوریت ماه!
قدرتنمایی اسنپدراگون ۸ الیت ۲؛ تراشه اگزینوس ۲۶۰۰ سامسونگ شکست خورد
رسمی: فورتنایت به آیفون برمیگردد؛ اما نه در همه کشورها
پردازنده آیفون ۱۷ ایر تفاوت مهمی با مدل پرو خواهد داشت
گوشیهای جدید گلکسی M و گلکسی F سامسونگ در آستانه رونمایی هستند
مدلی بسیار ویژه از اسپیکر بلوتوثی «قرصی» اپل بهزودی عرضه میشود
مشکیترین گوشی دنیا در راه است
ترجمه زنده با ایرپاد؛ اپل مرزهای زبانی را از بین میبرد
