موبایلهای هوشمند در سال ۲۰۳۰ چه شکل و شمایلی مییابند؟






ديجياتو/ موبايلهاي هوشمند امروز پيشرفتهتر و پيچيدهتر از هر زمان ديگري شدهاند و بخش اعظمي از اين پيشرفتها در چند سال اخير به دست آمده است. موبايلهاي تاشو، شبکههاي مخابراتي ۵G، سنسورهاي دوربين و اثر انگشت زير نمايشگر و چيزهايي از اين دست باعث شدهاند که دورنماي موبايلهاي هوشمند بسيار هيجانانگيز و نويدبخش به نظر برسد. به همين خاطر اين سوال طرح ميشود که آينده براي موبايلها چه شکلي خواهد بود و پيشرفتهاي تکنولوژي چه امکاناتي در اختيار ما خواهد گذاشت؟ اساسا موبايلهاي هوشمند تا سال ۲۰۳۰ ميلادي چه شکل و شمايلي به خود ميگيرند؟
در اين مقاله نگاهي به ترندهاي ۱۰ سال اخير انداختهايم و پيشبيني کردهايم که همان ترندها تا سال ۲۰۳۰ ميلادي به چه نقاطي خواهند رسيد. در اين مسير به هرچيزي نگاه خواهيم کرد، از موبايلهاي هوشمند و پورتهاي USB گرفته تا شبکههاي مخابراتي نسل ششم.
بديهي است که بسياري از اين پيشبينيها صرفا همان پيشبيني هستند و ممکن است تا سال ۲۰۳۰ ميلادي شاهد ابداعاتي بسيار متفاوت نسبت به آنچه ما اکنون تصور ميکنيم باشيم. براي مثال ممکن است اصلا موبايلهاي هوشمند در سال ۲۰۳۰ وجود خارجي نداشته باشند و به جاي آنها يک دوجين دوربين پوشيدني روي بدنمان سوار کنيم. بنابراين اگر پيشبينيهايمان تا سال ۲۰۳۰ به حقيقت نپيوستند پيشاپيش عذرخواهي ميکنيم.
اما طبيعي است که موبايلهاي هوشمند به تکامل هرچه بيشتر خواهند رسيد و موضوعاتي که روي آنها دست ميگذاريم، به نظرمان بيشترين مزايا را براي مصرفکنندگان به ارمغان آورده و باعث ميشوند ديوايسهاي ما انبوهي قابليت کارآمد جديد در خود جاي دهند.
موبايلهاي تاشوي آينده
موبايلهاي تاشو در سال ۲۰۱۹ ميلادي از راه رسيدند و چشم مصرفکنندگان و منتقدان را به خود دوختند. در آن سال شاهد عرضه چندين ديوايس تاشو مانند سامسونگ گلکسي فولد و Motorola Razr 2019 بوديم. در گذر زمان، شمار اين موبايلهاي هوشمند افزايش يافته و محبوبيتشان نيز به صورت موازي بيشتر و بيشتر شده است. بنابراين سوال اصلي اينست که آيا تا سال ۲۰۲۹ همه ما يک موبايل تاشو در اختيار خواهيم داشت؟ بايد گفت که اين موضوع به عملکرد کمپانيها در چند سال آينده بستگي دارد.
حتي با گذشت دو سال از عرضه نخستين موبايلهاي تاشو، اين ديوايسها همچنان گزينههايي فانتزي به حساب ميآيند و هيچکس به يک موبايل تاشو «نياز» ندارد. اساسا افراد بسيار معدودي در جهان تصميم ميگيرند که موبايل بعديشان بايد ديوايسي تاشو باشد. علل اين موضوع را ميتوان در فاکتورهاي مختلف جستجو کرد: مهمترين فاکتورها نيز قيمتگذاري بالاي ديوايسها و همينطور عدم استفاده حداکثري نرمافزار از قابليتهاي چنين موبايلي است.
بنابراين اگر موبايلهاي تاشو طي چند سال آينده شکلي مقرون به صرفهتر بگيرند و مهمتر از همه، قابليتهايي حقيقتا حياتي با خود به همراه آورند، مردم هم حاضر به خريد آنها خواهند شد. ۱۰ سال زماني بسيار طولاني است و به احتمال فراوان موبايلهاي تاشو خيلي زود شکلي مقرون به صرفه و کارآمد به خود خواهند گرفت. اما باز هم همهچيز بستگي به اين دارد که مردم حاضر به کنار گذاشتن فرم فاکتور کلاسيک و اثبات شده موبايلهاي «نرمال» خواهند بود يا خير.
آيا ۵G و ۶G به محبوبيت ميرسند؟
۵G همين حالا آغاز به کار کرده و در حداقل ۶۰ کشور جهان شاهد استفاده از شبکههاي مخابراتي نسل پنجم بودهايم. اما حتي اکنون و در سال ۲۰۲۱ نيز مشخص نيست که چقدر طول ميکشد تا ۵G فراگير شود و مردم به صورت گسترده به آن دسترسي داشته باشند. سرعت بالاتر ۵G براي افرادي که همين حالا به اينترنت بسيار پر سرعت دسترسي دارند آنقدرها بازيعوضکن نيست. در واقع ۴G همين حالا سرعتي بالاتر از نيازهاي اکثر مردم دارد و هنوز شاهد عرضه هيچ نرمافزار و اپليکيشني هم نبودهايم که بيشترين استفاده را از اتصالات پرسرعت ۵G ببرد.
اما حقيقت اينست که طي سالهاي آتي، کمپانيها به توليد موبايلهاي ۵G و موبايلهاي ۴G کمتر خواهند پرداخت. اين همان الگويي است که با از راه رسيدن هر نسل جديدي از ارتباطات مخابراتي ديده شده و از جايي به بعد، خريد يک موبايل ۵G کاري «نرمال» تلقي خواهد شد. همانطور که خريد يک موبايل ۴G اکنون نرمال است.اين بدان خاطر نيست که مردم به موبايلهايي نياز خواهند داشت که از سرعت بالاتر پشتيباني ميکنند، بلکه به اين خاطر است که اکثر ديوايسهاي موجود در بازار ۵G خواهند بود و گزينههاي ۴G کمتري در قفسههاي فروشگاهها خواهيد يافت.
با نزديک شدن به دهه کنوني ميلادي، احتمالا آرام آرام صحبتهاي مربوط به ۶G پيش کشيده شود، اما بايد ببينيم که تا آن زمان چه ميزان از جمعيت جهان دسترسي مداوم و قابل اتکا به ۵G دارد و اينکه آيا باز هم به اتصالاتي هرچه سريعتر نياز خواهيم داشت يا خير.
دوربينهاي سلفي آينده
يکي از بزرگترين وجوه تمايز ميان موبايلهاي هوشمند کنوني، دوربين سلفي آنها است. آيا موبايل شما مانند آيفون يک بريدگي (ناچ) بزرگ در جلو دارد؟ آيا به بريدگي قطرهاي شکل مجهز شده که ميزبان دوربين سلفي است؟ آيا به سراغ يکي از آن موبايلهاي مجهز به دوربين بيرونجهنده رفتهايد؟ يا شايد اصلا چيزي کاملا متفاوت مانند دوربينهايي که زير نمايشگر تعبيه ميشوند در اختيار داريد؟
مورد آخر چيزي است که ميخواهيم دربارهاش صحبت کنيم. کاملا محتمل است که تمام موبايلهاي آينده به دوربين زير نمايشگر مجهز باشند. شرکت ZTE همين حالا موبايل Axon 20 5G را روانه بازار کرده که اين تکنولوژي را در خود جاي ميدهد و ساير کمپانيها هم در حال توسعه تکنولوژيهاي مخصوص به خود هستند. در اين متد، دوربين جلو کاملا از چشم پنهان ميشود و بنابراين فضايي روي نمايشگر اشغال نميکند. جالب اينکه فضاي داخلي موبايل هم آنقدرها اشغال نميشود و همهچيز شکلي ايدهآل دارد.
اما تکليف خود دوربين چه خواهد بود؟ تا به امروز چندين موبايل هوشمند داشتهايم که به دو سنسور در جلو مجهز هستند، يک سنسور تصوير را ثبت ميکند و سنسور ثانويه هم قادر به تشخيص عمق است تا پسزمينه به شکلي دقيق و زيبا مات شود. در چند سال آينده و به خصوص در سال ۲۰۳۰، انتظار داريم که اين ترند شکلي فراگيرتر به خود بگيرد. هرچه نباشد سلفيها اصليترين تصاويري هستند که کاربران با موبايلهاي هوشمند خود به ثبت ميرسانند.
خداحافظي با پورتها
بسياري از موبايلهاي هوشمند امروز بدون جک ۳.۵ ميليمتري هدفون عرضه ميشوند و اين جک تا سال ۲۰۳۰ عملا مثل يک تکنولوژي باستاني به نظر خواهد رسيد. در واقع به همين زودي گاهي از اينکه جک هدفون در برخي موبايلها يافت ميشود جا ميخوريم.
همينطور که محبوبيت هدفونهاي وايرلس افزايش و فروش هدفونهاي سيمي کاهش مييابد، شمار کاربراني که نيازمند اتصال فيزيکي هدفون به اسمارتفون خواهند بود کمتر و کمتر ميشود و تا ۹ سال ديگر، بعد از دستيابي به سالها پيشرفت در تکنولوژي بلوتوث، بسيار متعجب خواهيم شد اگر مردم اصلا از هدفونهاي سيمي استفاده کنند.
بعد هم نوبت به پورت USB ميرسد که از آن براي اتصال موبايل به يک کامپيوتر يا شارژر استفاده ميکنيم. همين حالا شاهد پروتوتايپهايي از موبايلهايي بودهايم که بدون هيچ پورتي ساخته شدهاند و در آينده موبايلهاي هوشمند براي شارژ يا انتقال داده و فايل به يک کامپيوتر بر تکنولوژيهاي کاملا بيسيم مانند شارژ بيسيم، وايفاي، ديتاي موبايل و NFC اتکا خواهند کرد.
در گذر زمان شارژرهاي وايرلس به محبوبيت بيشتري ميرسند و مهمتر اينکه با سرعت بالاتري هم قادر به شارژ کردن ديوايسها خواهند بود. بنابراين مردم ديگر نيازمند اتکا به سيمهاي فيزيکي هستند و پورتهاي تعبيه شده روي بدنه موبايلها غير ضروريتر از هميشه خواهند شد. اساسا اين موضوع هم مثل ماجراي هدفونهاي بيسيم است و در سال ۲۰۳۰، موبايلهاي هوشمند بدون پورت ميتوانند يک نرم جديد باشند.
دوربينهاي اصلي بيشتر؟
اگرچه ممکن است فکر کنيد که در آينده شاهد موبايلهايي مجهز به انبوهي دوربين (بيشتر از آنچه در موبايلهاي امروز يافت ميشود) خواهيم بود، اما نتيجه ممکن متفاوت باشد: در مجموع چند نوع لنز بيشتر نداريم و از جايي به بعد، با افزودن لنزهاي بيشتر قرار نيست مزيتي عايدمان شود.
در واقع بزرگترين تغيير مربوط به شمار مگاپيکسلها خواهد بود. در حال حاضر موبايلهاي شيائومي مي نوت ۱۰ و گلکسي اس ۲۱ اولترا با دوربينهاي ۱۰۸ مگاپيکسلي از راه ميرسند و اين رقم در گذر زمان صرفا بيشتر و بيشتر خواهد شد. اين روند آنقدر ادامه مييابد که در سال ۲۰۳۰ شاهد موبايلها به بيشينهاش خواهد رسيد. محققان تخمين زدهاند که چشم انسان قادر به مشاهده حدودا ۵۷۶ مگاپيکسل است، اما اين با فرض آن است که چشماني کاملا بينقص داشته باشيد و تصوير درست مقابل صورتتان باشد. بنابراين اگر به موبايلي نگاه کنيد که ابعادي استاندارد دارد و چشم خودتان هم بينقص نباشد، به مگاپيکسلهاي کمتري نياز خواهيد داشت تا عکس هيچ فرقي با واقعيت نکند.
بنابراين اينطور نيست که مردم به دوربينهاي با شمار ديوانهوار مگاپيکسل نياز داشتهاند و براي هيچکس هم جاي تعجب نخواهد داشت اگر توليدکنندگان موبايلهاي هوشمند بزودي در صدد دستيابي به ۵۷۶ مگاپيکسل برآيند. پس به نظرمان در سال ۲۰۳۰، پيشرفتها در حوزه مگاپيکسل به مراتب گستردهتر خواهد بود و اينطور نيست که شاهد افزايش صرف تعداد دوربينهاي اصلي باشيم.