فارن‌افرز: ترامپ آمریکا را در مسیر انزوا قرار داده است

فارس

بروزرسانی 1404/05/04 - 20:45

فارن‌افرز: ترامپ آمریکا را در مسیر انزوا قرار داده است

فارس/ یک نشریه آمریکایی در گزارشی با اشاره با اقدامات رئیس جمهور این کشور هشدار داد که آمریکا به دلیل سیاست‌های ترامپ در مسیر انزوای خودخواسته قرار گرفته است.

نشریه آمریکایی «فارن افرز» در گزارشی به بررسی مسیر انزوای آمریکا در عرصه بین‌الملل به دلیل اقدامات رئیس جمهور این کشور پرداخت. در این گزارش آمده است: «سیاست‌های دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا، از زمان بازگشت به قدرت در ژانویه ۲۰۲۵، با انتقادهای تند از متحدان سنتی این کشور و تحسین رهبران اقتدارگرا (Autocrats، رهبرانی که قدرت را به‌صورت متمرکز و بدون پاسخگویی اعمال می‌کنند)، روابط بین‌المللی آمریکا را به سمت انزوای بی‌سابقه‌ای سوق داده است. این رویکرد، که در تاریخ معاصر نمونه‌های مشابه کمی دارد، نگرانی‌هایی را درباره تضعیف جایگاه جهانی آمریکا و فروپاشی ائتلاف‌های غربی (Western Alliance، مجموعه‌ای از کشورهای متحد با آمریکا، مانند ناتو) ایجاد کرده است.

مارگارت مک‌میلان، استاد برجسته تاریخ بین‌الملل دانشگاه آکسفورد، در مقاله‌ای در فارن افرز هشدار می‌دهد که این سیاست‌ها می‌تواند ثبات جهانی را به خطر اندازد و هزینه‌های سنگینی برای آمریکا به همراه داشته باشد». فاصله‌گیری آمریکای ترامپ از متحدانترامپ از زمان بازگشت به کاخ سفید، متحدان نزدیک آمریکا را «متقلب» و «سوءاستفاده‌گر» خوانده است. او ژاپن و دیگر شرکای تجاری آسیایی را «بسیار نازپرورده» توصیف کرده و همسایگان آمریکای شمالی، مانند کانادا و مکزیک، را متهم به صدور مواد مخدر و مجرمان کرده است.

او رهبران دموکراتیک کلیدی مانند نخست‌وزیر کانادا را «ضعیف» یا «غیرصادق» نامیده، اما از رهبران اقتدارگرایی چون ویکتور اوربان (رئیس‌جمهور مجارستان)، نایب بوکله (رهبر السالوادور)، کیم جونگ اون (دیکتاتور کره شمالی) و حتی ولادیمیر پوتین (رئیس‌جمهور روسیه، که تا اخیراً او را «نابغه» و «زیرک» می‌خواند) تمجید کرده است.

در اقدامی بی‌سابقه، آمریکا در فوریه ۲۰۲۵ علیه متحدان دموکراتیک خود و به نفع روسیه، کره شمالی و بلاروس، به قطعنامه سازمان ملل برای محکومیت تهاجم روسیه به اوکراین و حمایت از حاکمیت اوکراین رأی منفی داد. این تصمیم، که حتی در دوره اول ریاست‌جمهوری ترامپ غیرقابل‌تصور بود، نشانه‌ای از چرخش سیاست خارجی آمریکا به سمت رویکردی معامله‌محور (Transactional Approach، دیدگاهی که روابط بین‌المللی را به معاملات تجاری تقلیل می‌دهد) است.تضعیف چتر هسته‌ای و افزایش تعرفه‌هادر حالی که واشنگتن تلاش می‌کند نفوذ چین را در منطقه هند-اقیانوسیه (Indo-Pacific، منطقه‌ای استراتژیک شامل شرق آسیا و اقیانوس آرام) مهار کند، دولت ترامپ تعرفه‌های تنبیهی (Punitive Tariffs، تعرفه‌های بالا برای فشار اقتصادی) را علیه متحدان نزدیک خود مانند کره جنوبی، ژاپن و کشورهای اروپایی اعمال کرده است. این اقدامات در تضاد با هدف حفظ این کشورها در برابر نفوذ پکن است.

علاوه بر این، اظهارات ترامپ و اعضای کابینه‌اش درباره عدم اطمینان به «چتر هسته‌ای» (Nuclear Umbrella، تعهد آمریکا به دفاع هسته‌ای از متحدان) باعث شده که کشورهایی مانند کره جنوبی، لهستان و حتی ژاپن به فکر توسعه تسلیحات هسته‌ای خود بیفتند. در ژوئیه ۲۰۲۵، فرانسه و بریتانیا توافق جدیدی برای ارائه بازدارندگی هسته‌ای (Nuclear Deterrence، استراتژی جلوگیری از حمله با تهدید هسته‌ای) در اروپا امضا کردند.فقدان سابقه تاریخی برای سیاست‌های ترامپ مک‌میلان تأکید می‌کند که تاریخ نمونه‌های کمی از قدرت‌های بزرگی دارد که به‌طور عمدی متحدان قابل‌اعتماد خود را کنار گذاشته باشند. آمریکا به منابع کانادا یا گرینلند دسترسی داشته و تهدید به الحاق (Annexation، تصرف سرزمینی یک کشور توسط دیگری) تنها به ضدآمریکایی‌گرایی (Anti-Americanism، احساسات منفی علیه آمریکا) دامن زده است. اعضای ناتو، اگرچه در گذشته هزینه‌های دفاعی کافی نداشتند، در اجلاس اخیر ناتو در ژوئن ۲۰۲۵ بودجه دفاعی خود را به سطوح بی‌سابقه‌ای افزایش داده‌اند، که نشان‌دهنده تعهد آن‌ها به ائتلاف است.سیاست‌های ترامپ توضیح منطقی روشنی ندارند. او به جای تقویت ائتلاف‌ها، به مفهوم قدیمی «مناطق نفوذ» (Spheres of Influence، تقسیم جهان به مناطق تحت سلطه قدرت‌های بزرگ) تمایل نشان داده، که در آن سازمان‌های چندجانبه (Multilateral Organizations، نهادهایی مانند سازمان ملل) نقش محدودی دارند. این رویکرد می‌تواند به رقابت‌های پرهزینه بین قدرت‌ها، مانند چین در آسیا یا روسیه در اروپای شرقی، منجر شود و ثبات جهانی را تضعیف کند.

درس‌های تاریخی: اهمیت ائتلاف‌هاتاریخ نشان می‌دهد که ائتلاف‌ها حتی بین کشورهای متضاد، برای امنیت و قدرت ضروری‌اند. در قرن پنجم پیش از میلاد، اتحاد دلیان (Delian League، ائتلافی از شهرهای یونانی) امپراتوری پارسی را شکست داد. در ۱۸۱۵، ائتلاف بزرگ (Grand Alliance، شامل اتریش، بریتانیا، پروس و روسیه) ناپلئون را سرنگون کرد. در جنگ جهانی دوم، اتحاد بعید بین شوروی، بریتانیا و آمریکا، آلمان نازی و ژاپن را شکست داد. اما این ائتلاف‌ها اغلب پس از تحقق هدف مشترک فرومی‌پاشند، همان‌طور که اتحاد بزرگ پس از جنگ جهانی دوم به دلیل اختلافات ایدئولوژیک از هم پاشید.امپراتوری بریتانیا در اواخر قرن نوزدهم با «گسترش بیش‌ازحد امپراتوری» (Imperial Overstretch، فشار بیش‌ازحد بر منابع یک قدرت به دلیل گستردگی تعهدات) مواجه شد. شکست‌های اولیه در جنگ آفریقای جنوبی (South African War، ۱۸۹۹-۱۹۰۲) و خشم جهانی از رفتار بریتانیا با غیرنظامیان آفریکانر، این کشور را وادار به ایجاد ائتلاف با رقبایی مانند فرانسه و ژاپن کرد. این تجربه نشان داد که قدرت جهانی تنها با منابع نظامی سنجیده نمی‌شود؛ اعتماد، اعتبار و همکاری نیز حیاتی‌اند.

دیپلماسی و روابط شخصیائتلاف‌ها مانند باغی نیاز به مراقبت مداوم دارند. دیپلماسی موفق نیازمند صبر، احترام متقابل و درک فرهنگ‌های دیگر است. هنری کیسینجر با ایجاد رابطه‌ای محترمانه با ژوئن‌لای، همتای چینی‌اش، راه را برای روابط آمریکا و چین در دهه ۱۹۷۰ هموار کرد. رابطه وینستون چرچیل و فرانکلین روزولت نیز نمونه‌ای از همکاری نزدیک بود که با وجود اختلافات، به لطف قانون وام و اجاره (Lend-Lease Act، برنامه کمک نظامی آمریکا به متحدان در جنگ جهانی دوم) و روابط شخصی قوی، موفقیت‌آمیز بود.توهین علنی ترامپ به متحداندر مقابل، رویکرد ترامپ، از جمله توهین‌های علنی در شبکه‌های اجتماعی و سرزنش متحدان، مانند سخنان جنجالی جِی‌دی ونس، معاون رئیس‌جمهور، در کنفرانس امنیتی مونیخ ۲۰۲۵، به روابط آسیب زده است. این رفتار، برخلاف دیپلماسی سنتی، اعتماد را از بین برده و همکاری‌های آینده را دشوار کرده است.پیامدهای انزوای آمریکاسیاست‌های ترامپ می‌تواند به فروپاشی ائتلاف غربی منجر شود. کشورهایی مانند اسلواکی و صربستان به سمت روسیه متمایل شده‌اند، و کانادا و اروپا در حال توسعه همکاری‌های نظامی مستقل هستند. کانادا اخیراً اولین محموله گاز طبیعی مایع خود را به آسیا صادر کرد، نشانه‌ای از تغییر جهت‌گیری اقتصادی. مک‌میلان هشدار می‌دهد که انزوای خودخواسته آمریکا (Splendid Isolation، اصطلاحی که بریتانیا برای توصیف انزوای خود در قرن نوزدهم استفاده می‌کرد) در قرن بیست‌ویکم، با وجود تهدیدات چین و رقابت‌های تسلیحاتی، هزینه‌های گزافی خواهد داشت.

آمریکا با بدهی ملی رو به افزایش، ناکامی‌های نظامی در عراق و افغانستان، و کاهش سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌ها، بیش از پیش به متحدان نیاز دارد. با این حال، تهدیدات ترامپ علیه کانادا، مانند عدم دفاع در سیستم گنبد طلایی (Golden Dome، سامانه پیشنهادی دفاع موشکی) یا پیشنهاد الحاق به‌عنوان ایالت پنجاه‌ویکم، روابط نزدیک دو کشور را تیره کرده و در اتاوا شوک و ناباوری ایجاد کرده است.

🔹"آخرین خبر" در روبیکا
🔹"آخرین خبر" در ایتا
🔹"آخرین خبر" در بله