برگزیده

آسِ جدید ترامپ؛ سامانه موشکی «گنبد طلایی»

ايسنا

بروزرسانی 1404/05/22 - 14:14

آسِ جدید ترامپ؛ سامانه موشکی «گنبد طلایی»

ایسنا/ سیستم دفاع موشکی دولت ترامپ، «گنبد طلایی»، شامل چهار لایه - یکی ماهواره‌ای و سه لایه زمینی - با ۱۱ آتشبار کوتاه‌برد خواهد بود که در سراسر ایالات متحده، آلاسکا و هاوایی مستقر شده‌اند.

اسلایدهای ارائه شده توسط دولت آمریکا در مورد این پروژه که برای اولین بار توسط رویترز گزارش شد، با برچسب «سریع برو، بزرگ فکر کن!» هفته گذشته به ۳۰۰۰ پیمانکار دفاعی در هانتسویل، آلاباما، ارائه شدند و پیچیدگی بی‌سابقه این سیستم را که با ضرب‌الاجل بلندپروازانه ۲۰۲۸ تعیین شده توسط دونالد ترامپ، رئیس جمهور ایالات متحده، روبرو است، آشکار می‌کنند.
براساس گزارش رویترز، هزینه این سیستم ۱۷۵ میلیارد دلار تخمین زده می‌شود، اما اسلایدها نشان می‌دهند که هنوز ابهاماتی بر معماری اساسی این پروژه سایه افکنده است زیرا تعداد پرتابگرها، رهگیرها، ایستگاه‌های زمینی و سایت‌های موشکی مورد نیاز برای این سیستم هنوز مشخص نشده است.
یکی از مقامات آمریکایی گفت: «آنها پول زیادی دارند، اما هنوز هدفی برای هزینه‌های آن ندارند.»
تاکنون کنگره در لایحه مالیات و هزینه‌های ترامپ که در ماه ژوئیه تصویب شد، ۲۵ میلیارد دلار برای گنبد طلایی اختصاص داده است. ۴۵.۳ میلیارد دلار دیگر نیز در درخواست بودجه ریاست جمهوری ۲۰۲۶ او برای گنبد طلایی در نظر گرفته شده است.
گنبد طلایی که به عنوان یک سپر دفاع موشکی چند لایه برای ایالات متحده در نظر گرفته شده است، از گنبد آهنین رژیم صهیونیستی الهام گرفته است، اما به دلیل جغرافیایی که باید از آن محافظت کند و پیچیدگی ناشی از تهدیدات متنوعی که با آن روبرو خواهد شد، به طور قابل توجهی بزرگتر است.
طبق اسلایدها، معماری سیستم از چهار لایه یکپارچه تشکیل شده است: یک لایه حسگر و هدف‌گیری مبتنی بر فضا برای هشدار و ردیابی موشک و همچنین «دفاع موشکی» و سه لایه زمینی شامل رهگیرهای موشکی، آرایه‌های راداری و احتمالاً لیزرها. یکی از شگفتی‌ها، یک میدان موشکی بزرگ جدید - ظاهراً در غرب میانه طبق نقشه موجود در ارائه - برای رهگیرهای نسل بعدی (NGI) بود که توسط لاکهید مارتین (LMT.N) ساخته شده‌اند.
این میدان، یک دامنه جدید باز می‌کند و بخشی از "لایه بالایی" در کنار سیستم‌های ایجیس دفاع منطقه‌ای ارتفاع بالا (THAAD) است که آنها نیز توسط لاکهید ساخته شده‌اند.
NGI موشک مدرن‌شده برای شبکه رادارها، رهگیرها و سایر تجهیزات دفاع موشکی زمینی (GMD) است - که در حال حاضر سپر دفاع موشکی اصلی برای محافظت از ایالات متحده در برابر موشک‌های بالستیک بین قاره‌ای از سوی کشورهای متخاصم است.
آمریکا سایت‌های پرتاب GMD را در جنوب کالیفرنیا و آلاسکا اداره می‌کند. این طرح، یک سایت سوم را در غرب میانه برای مقابله با تهدیدهای اضافی اضافه خواهد کرد.
سایر موانع فنی که اسلایدها به آنها اشاره کردند، شامل تأخیر ارتباطی در "زنجیره مرگ" سیستم‌ها بود. پیمانکارانی مانند لاکهید، نورثروپ گرومن (NOC.N)، RTX و بوئینگ (BA.N) انواع سیستم‌های دفاع موشکی را دارند.
نکته قابل توجه این است که در اسلایدها به اسپیس ایکس ایلان ماسک، که بخشی از پیشنهاد قراردادهای گنبد طلایی در کنار سازنده نرم‌افزار پالانتیر (PLTR.O) بود، اشاره‌ای نشده است.
پنتاگون اعلام کرد که در حال جمع‌آوری اطلاعات "از صنعت، دانشگاه، آزمایشگاه‌های ملی و سایر سازمان‌های دولتی برای پشتیبانی از گنبد طلایی" است، اما انتشار اطلاعات بیشتر در مورد یک برنامه در این مراحل اولیه "غیرمحتاطانه" خواهد بود.
یکی از اهداف کلیدی گنبد طلایی، سرنگونی اهداف در طول "مرحله تقویت"، صعود آهسته و قابل پیش‌بینی یک موشک از جو زمین است. در عوض، به دنبال استقرار رهگیرهای مستقر در فضا است که بتوانند سریع‌تر موشک‌های ورودی را رهگیری کنند. در این ارائه تأکید شد که ایالات متحده «هم رهگیر و هم وسایل نقلیه بازگشت به جو ساخته است» اما هرگز وسیله‌ای نساخته است که بتواند گرمای ورود مجدد را در حین هدف قرار دادن موشک دشمن تحمل کند.
آخرین خطوط دفاعی که «لایه زیرین» و «دفاع منطقه محدود» نامیده می‌شوند، شامل رادارهای جدید و سیستم‌های فعلی مانند سیستم دفاع موشکی پاتریوت و یک پرتابگر «مشترک» جدید خواهند بود که رهگیرهای فعلی و آینده را علیه انواع تهدیدها پرتاب خواهد کرد.
این سیستم‌های مدولار و قابل جابجایی به گونه‌ای طراحی می‌شوند که وابستگی به سایت‌های آماده را به حداقل برسانند و امکان استقرار سریع در چندین عرصه را فراهم کنند.
افرادی که در جریان یادداشتی که توسط پیت هگست، وزیر دفاع آمریکا، امضا شده، قرار گرفته‌اند، به رویترز گفته‌اند که ژنرال نیروی فضایی، مایکل گوتلین، که ماه گذشته به عنوان رهبر پروژه گنبد طلایی تأیید شد، از زمان تأیید خود در ۱۷ ژوئیه، ۳۰ روز برای تشکیل تیم، ۶۰ روز دیگر برای ارائه طراحی اولیه سیستم و ۱۲۰ روز برای ارائه یک طرح اجرایی کامل، شامل جزئیات ماهواره و ایستگاه زمینی، فرصت دارد.