شاه مغرب: در آستانه حل بحران «صحرای غربی» هستیم/الجزایر را به گفتوگو دعوت میکنم

ایرنا/پادشاه مغرب در پی تصویب قطعنامه شورای امنیت درباره خودمختاری «صحرای غربی» با بیان اینکه کشورش در آستانه حل بحران صحرای غربی و تشکیل مغرب یکپارچه است، دولت الجزایر را به «گفتوگوی صادقانه برای پشت سر گذاشتن اختلافات» دعوت کرد.
به گزارش الجزیره، «محمد ششم» پادشاه مغرب (مراکش) گفت: در آستانه حل بحران صحرای غربی بعد از حدود ۵۰ سال فداکاری هستیم؛ زمان تشکیل مغرب یکپارچه از طنجه تا کویره بدون دستدرازی هیچکس به حقوق و مرزهای آن، فرا رسیده است.
وی افزود: قطعنامه شورای امنیت اصول ایجاد راه حل سیاسی و نهایی برای درگیریهای صحرای غربی در چارچوب حقوق مشروع مغرب را مشخص کرد. مغرب جزئیات ابتکار عمل خودمختاری را اعلام و آن را به سازمان ملل ارائه خواهد داد.
پادشاه مغرب خاطرنشان کرد که تلاش های دونالد ترامپ رئیس جمهوری آمریکا باعث شد که مسیر رسیدن به راه حل نهایی برای این درگیری ایجاد شود. محمد ششم افزود: برادرم «عبدالمجید تبون» (رئیس جمهور الجزایر) را به گفت وگوی برادرانه و صادقانه بین مغرب و الجزایر برای پشت سر گذاشتن اختلافات و ایجاد روابط جدید دعوت میکنم.
وی گفت: به تلاش خود برای احیای اتحادیه مغرب بر اساس احترام متقابل و همکاری و تکامل میان پنج کشور ادامه میدهیم. تمام شهروندان مغرب در یک سطح هستند و میان کسانی که از اردوگاههای «تندوف» بازگشتند و برادران آنها در داخل خاک وطن هیچ تفاوتی وجود ندارد.
از سوی دیگر، جبهه پولیساریو (صحرای غربی) قطعنامه پیشنهادی آمریکا مبنی بر خودمختاری این منطقه تحت حاکمیت مغرب را رد کرد. جبهه پولیساریو پیش از این اعلام کرده بود خودمختاری برای منطقه صحرای غربی را تنها در صورتی میپذیرد که مردم این منطقه در یک همهپرسی با وجود گزینه «استقلال»، به راهکار خودمختاری تحت حاکمیت دولت مغرب رای موافق بدهند.
به گزارش ایرنا، شورای امنیت سازمان ملل روز جمعه به یک قطعنامه پیشنهادی آمریکا رأی داد که طبق آن منطقه صحرای غربی به خودمختاری تحت حاکمیت مغرب میرسد. در رایگیری برای قطعنامه یاد شده در نشست عصر جمعه به وقت محلی در شورای امنیت سازمان ملل ، ۱۱ عضو این شورا رای مثبت، و روسیه، چین و پاکستان رای ممتنع دادند اما الجزایر از اعضای غیردائم شورای امنیت رای نداد.
صحرای غربی صحنه طولانیترین مناقشه ارضی آفریقا از زمان خروج قدرت استعماری اسپانیا در سال ۱۹۷۵ بوده است. شورای امنیت سازمان ملل متحد، در متنی که توسط ایالات متحده تهیه شده بود، از طرفین خواست تا بر اساس طرح خودمختاری که برای اولین بار توسط مغرب در سال ۲۰۰۷ به سازمان ملل ارائه شد، در مذاکرات شرکت کنند. مغرب این منطقه را متعلق به خود میداند در حالی که جبهه پولیساریو به دنبال ایجاد یک کشور مستقل به نام جمهوری صحرا است.
در این قطعنامه آمده است: «خودمختاری واقعی تحت حاکمیت مغرب میتواند عملیترین راهحل باشد.» قطعنامه شورای امنیت از آنتونیو گوترش دبیرکل سازمان ملل خواسته است تا ظرف شش ماه «یک بررسی راهبردی در مورد آینده ماموریت صلحبانی سازمان ملل در صحرای غربی «مینورسو» (MINURSO) با در نظر گرفتن نتیجه مذاکرات» ارائه دهد.
به گزارش ایرنا، تصویب قطعنامه شورای امنیت در حالیست که شمار رو به افزایشی از کشورهای آفریقایی، عربی و غربی به حمایت از طرح دولت مغرب برای خودمختاری صحرای غربی گرایش پیدا کردهاند و برخی کشورها از جمله غنا، کنیا و انگلیس حمایت خود را از این طرح اعلام کردهاند. مغرب تلاشهای خود را برای مشروعیت بخشیدن به ادعای مالکیت بر صحرای غربی تشدید کرده و روز یکشنبه ۱۱ خرداد ماه (اول ژوئن) کشور انگلیس بطور رسمی پیشنهاد سال ۲۰۰۷ مغرب برای حاکمیت بر صحرای غربی در قالب خودمختاری برای این منطقه را تایید کرد.
سازمان سیاسی و نظامی جبهه پولیساریو در سال ۱۹۷۳ به عنوان یک گروه مقاومت علیه استعمار اسپانیا در صحرای غربی و با هدف استقلال این منطقه تشکیل شد و در سال ۱۹۷۵ با تصمیم اسپانیا برای تقسیم صحرای غربی بین مغرب و موریتانی به مخالفت برخاست و در فوریه سال ۱۹۷۶ (اسفند ۱۳۵۴) تاسیس «جمهوری دموکراتیک عربی صحرا» را اعلام و جنگی را برای بیرون راندن ارتشهای مغرب و موریتانی آغاز کرد.
این جنگ سرانجام موجب شد که موریتانی ادعای مالکیت بر صحرای غربی را رها و در سال ۱۹۷۹ یعنی سه سال پس از خروج اسپانیا از صحرای غربی با جبهه پولیساریو توافقنامه صلح امضا کند. نبرد مسلحانه جبهه پولیساریو با مغرب نیز تا سپتامبر سال ۱۹۹۱ ادامه یافت و در این سال سرانجام جنگ ۱۵ ساله با توافق آتشبس به پایان رسید هر چند برگزاری همهپرسی با حمایت سازمان ملل تا کنون به تعویق افتاده و جبهه پولیساریو نیز در سال ۲۰۲۰ پایان آتشبس را اعلام و مناقشه مسلحانه را از سر گرفت.
در حال حاضر پادشاهی مغرب تمام منطقه شمالی صحرای غربی را که «الساقیة الحمراء» نامیده میشود، تحت کنترل دارد و خواهان حکومت خودگردان در صحرای غربی و استقرار دولت و پارلمان محلی تحت حاکمیت مغرب در این منطقه است.


















