در حالی که ساکنان نیویورک به پای صندوقهای رأی رفتهاند، انتخابات شهرداری این شهر – که به عنوان یکی از مهمترین رویدادهای سیاسی محلی آمریکا شناخته میشود – وارد مراحل نهایی خود شده است. این انتخابات نه تنها آینده مدیریتی بزرگترین شهر آمریکا را تعیین میکند، بلکه میتواند موجی از تغییرات ایدئولوژیک در حزب دموکرات و حتی سطح ملی ایجاد کند. با تمرکز بر مسائل کلیدی مانند مسکن مقرونبهصرفه، جرم و جنایت، نابرابری نژادی و سیاستهای زیستمحیطی، این رقابت سهجانبه بین زهران ممدانی، اندرو کومو و کرتیس سلیوا، پر از درام و جنجال بوده است. در ادامه، جزئیات کاملی از کاندیداها، سازوکار برگزاری، نظرسنجیها و پیامدهای احتمالی ارائه میشود.
کاندیداهای اصلی: ایدئولوژیها، جهتگیریهای حزبی
رقابت اصلی بین سه کاندیدای برجسته است که هر کدام نماینده طیفی متفاوت از سیاستهای آمریکایی هستند. این انتخابات بدون حضور نامزد مستقل قوی پیش میرود و عمدتاً بر محور حزب دموکرات (با دو کاندیدای داخلی) و جمهوریخواهان متمرکز است.
زهران ممدانی: کاندیدای مسلمان و دموکرات چپگرا و عضو جناح مترقی حزب دموکرات (نزدیک به جنبش «عدالت برای همه». ممدانی، نماینده فعلی مجلس ایالتی نیویورک از منطقه کوئینز، بر سیاستهای سوسیالیستی تمرکز دارد: افزایش مالیات بر ثروتمندان برای تأمین مسکن عمومی، اصلاح پلیس برای کاهش نژادپرستی ساختاری، و سرمایهگذاری عظیم در حملونقل عمومی سبز. او خود را «صدای نسل جوان و حاشیهنشینان» معرفی میکند و از جنبشهای Black Lives Matter و Green New Deal حمایت کرده است.
دونالد ترامپ نیز او را «کمونیست» خوانده و تهدید به قطع بودجه فدرال نیویورک در صورت پیروزی او کرده است. این جنجال، ممدانی را به نمادی از «چپ رادیکال» تبدیل کرده و حمایت جوانان و اقلیتها را افزایش داده است. ترامپ شب گذشته نیز در تروث سوشال با توهین به صدها هزار یهودی حامی وی نوشت: «هر یهودی که به زُهران ممدانی، نامزد دموکراتها، رأی دهد، احمقی بیش نیست.»
اندرو کومو: کاندیدای دموکرات میانهرو و سابقاً فرماندار نیویورک (2011-2021). کومو بر دستاوردهای گذشتهاش مانند مدیریت موفق بحران کووید-19 و سیاستهای پیشرو در حوزه بهداشت و آموزش تأکید دارد، اما اکنون به سمت میانهروی گرایش پیدا کرده: تمرکز بر امنیت عمومی، کاهش مالیات کسبوکارها و همکاری با والاستریت برای رشد اقتصادی. او خود را «دموکرات عملگرا» میداند که میتواند پلی بین چپ و راست باشد.
کومو پس از استعفای رسواکننده در 2021 به دلیل اتهامات آزار جنسی (که منجر به تحقیقات جنایی شد)، با کمپین «بازگشت به صحنه» وارد شده است. این بازگشت، بحثهای شدیدی در مورد #MeToo ایجاد کرده و منتقدان او را «نماد فساد نخبگان دموکرات» مینامند. با این حال، حمایت ترامپ از او – به عنوان «تنها گزینه معقول» – او را در موقعیت پیچیدهای قرار داده است.
کرتیس سلیوا: کاندیدای جمهوریخواه و بنیانگذار گروه «فرشتگان نگهبان» (Guardian Angels)، که در دهه 1980 برای گشتزنی خیابانی علیه جرم و جنایت تشکیل شد. سلیوا بر سیاستهای محافظهکارانه تمرکز دارد: افزایش بودجه پلیس، مقابله با «بیگانگان غیرقانونی» و کاهش مقررات زیستمحیطی برای حمایت از کسبوکارها.
او خود را «ضد ترامپ» معرفی میکند اما با مواضع سختگیرانه در مهاجرت همخوانی دارد. سلیوا با ماندن در رقابت، شانس ممدانی را افزایش داده، زیرا رأیهای محافظهکاران را تقسیم میکند.
علاوه بر این سه، کاندیداهای حاشیهای مانند جیم جاکوبز (مستقل، تمرکز بر فناوری) و آدری آیووا (دموکرات سبز، محیطزیست) وجود دارند، اما تأثیر کمی بر نتیجه نهایی خواهند داشت.
سازوکار رأیگیری و زمان اعلام نتایج
انتخابات شهرداری نیویورک از سیستم «رأیگیری رتبهدار» (Ranked-Choice Voting یا RCV) استفاده میکند، که از سال 2021 برای انتخابات محلی اعمال شده است. در این سیستم، رأیدهندگان تا 5 کاندیدا را به ترتیب اولویت رتبهبندی میکنند. اگر هیچ کاندیدایی بیش از 50 درصد آرا را کسب نکند، رأیهای کمترین کاندیدا به رتبه دوم رأیدهندگان منتقل میشود تا برنده نهایی مشخص شود. این مکانیسم برای جلوگیری از «رأی هدررفته» طراحی شده و به ویژه در رقابتهای چندجانبه مفید است. رأیگیری از ساعت 6 صبح تا 9 شب به وقت محلی باز است و شامل رأیگیری زودهنگام (تا 3 نوامبر) و پستی میشود. حدود 30 درصد آرا از قبل ثبت شدهاند.
نتایج اولیه (آرا غیرپستی) تا 5 صبح امروز پس از بسته شدن صندوقها اعلام میشود، اما به دلیل RCV و شمارش آرا پستی (که ممکن است تا چند روز طول بکشد)، برنده نهایی احتمالاً تا 7-10 نوامبر مشخص خواهد شد. کمیسیون انتخابات نیویورک (NYC Board of Elections) مسئول نظارت است و هرگونه اختلاف را از طریق دادگاه حل میکند.
تعداد رأیدهندگان و آخرین نظرسنجیها
نیویورک بیش از 5.4 میلیون رأیدهنده ثبتشده دارد، که حدود 1.1 میلیون نفر (20 درصد) در انتخابات 2021 شرکت کردند – رکورد 20 سالهای که امروز شکسته شده و مشارکت اولیه به بیش از 25 درصد رسیده است. تمرکز رأیدهندگان عمدتاً در بروکلین، کوئینز و منهتن است، با حضور پررنگ جوانان (18-34 ساله) و اقلیتهای لاتین و آفریقایی-آمریکایی.
آخرین نظرسنجیها نشاندهنده برتری قاطع ممدانی است:
ریلکلرپولیتیکس: ممدانی 47٪، کومو 32.7٪، سلیوا 15٪ (14.3 امتیاز اختلاف).
کالج امرسون/پیایکس 11: ممدانی 52٪، کومو 27٪ (25 امتیاز اختلاف).
نظرسنجی ماریست: ممدانی 49٪، کومو 33٪ (16 امتیاز اختلاف، با 18٪ مردد).
این نظرسنجیها بر اساس 1000-1500 رأیدهنده احتمالی انجام شده و حاشیه خطای 3-4 درصدی دارند. مشارکت بالا میتواند به نفع ممدانی (با حمایت جوانان) باشد.
تأثیر پیروزی زهران ممدانی بر فضای سیاسی آمریکا
در صورت پیروزی ممدانی – که نظرسنجیها آن را محتمل میدانند – این رویداد میتواند نقطه عطفی برای جناح چپ حزب دموکرات باشد و «موج سبز-سوسیالیستی» را در شهرهای بزرگ آمریکا تقویت کند. به عنوان جوانترین شهردار تاریخ نیویورک (34 ساله)، او میتواند الگویی برای سیاستمدارانی مانند الکساندریا اوکازیو-کورتز شود و بر مسائل ملی مانند عدالت اجتماعی و تغییرات آبوهوایی تأثیر بگذارد.
والاستریت و CEOs (مانند جیمی دیمون از JPMorgan) هشدار دادهاند که سیاستهای ضدسرمایهداری او میتواند سرمایهگذاریها را کاهش دهد و حتی «انقلاب» علیه او را رقم بزند. ترامپ، که کومو را تأیید کرده، تهدید به قطع بودجه فدرال (حدود 10 میلیارد دلار سالانه) کرده و این را «مجازات کمونیستها» خوانده است. نظرسنجیها نشان میدهد 900 هزار نیویورکی آماده مهاجرت در صورت پیروزی او هستند، که میتواند بحثهای ملی در مورد «فرار نخبگان» را شعلهور کند. در کل، پیروزی ممدانی میتواند دموکراتها را به سمت چپ بکشد، جمهوریخواهان را برای انتخابات 2026 بسیج کند و نیویورک را به «آزمایشگاه سوسیالیسم آمریکایی» تبدیل نماید – تغییری که سیاست آمریکا را برای سالها دگرگون خواهد کرد.
این انتخابات، بیش از یک مسابقه محلی، آزمون ایدئولوژیک آمریکاست. نتایج امشب، فصل جدیدی را ورق خواهد زد.
منابع: سی ان ان، الجزیره، اسکای نیوز
