چهره جنجالی جانشین کلینتون

همشهري آنلاين: پس از اعلام نتايج رأي‌گيري در مجمع عمومي سازمان ملل متحد براي ارتقاي جايگاه فلسطين در اين سازمان شايد يکي از مغموم‌ترين چهره‌ها سوزان رايس،سفير آمريکا در سازمان ملل متحد بود؛ کسي که نام او به‌عنوان يکي از محتمل‌ترين گزينه‌ها براي دراختيارگرفتن پست وزارت امور خارجه آمريکا مطرح است. از زماني که هيلاري کلينتون،وزير امور خارجه آمريکا اعلام کرد که در دوره جديد رياست‌جمهوري اوباما ديگر در کابينه او فعاليت نخواهد کرد نام سوزان رايس به‌عنوان يکي از نامزدهاي مهم اين پست در کنار جان کري در رسانه‌ها مطرح شد. اين روزها رايس۴۸ ساله که قبل از رفتن به سازمان ملل فعاليت به‌عنوان معاون آفريقاي وزارت خارجه را در کارنامه‌اش داشته در اين کشور به‌ويژه از سوي جمهوريخواهان تحت حملات شديد قرار دارد و نمايندگان اين حزب در کنگره از همه توان خود براي نرسيدن او به پست وزارت امور خارجه استفاده مي‌کنند. پس از پيروزي فلسطيني‌ها در سازمان ملل متحد روزنامه واشنگتن پست در دور جديد حملات عليه رايس گزارشي از سهامدار بودن او و همسرش در شرکت‌هاي مرتبط با ايران منتشر کرد تا موج مخالفت‌ها با رايس تقويت شود. اکنون اطلاعات مربوط به سرمايه‌گذاري‌هاي رايس در تجارت‌هاي مربوط به ايران در بين سياستمداران آمريکايي دست به‌دست مي‌شود. گفته مي‌شود رايس يکي از ثروتمند‌ترين اعضاي کابينه اوباماست و به همراه ايان کامرون، همسرش هر کدام در سال ۲۰۰۹ حدود ۲۳ و ۴۳ ميليون دلار ثروت داشتند. شرکت‌هاي نفتي مانند شل و ENI که گفته مي‌شود رايس در آنها سهام داشته اما همان‌هايي هستند که جان مک‌کين، سناتور جمهوريخواه و يکي از سردمداران مخالفان براي رسيدن رايس به وزارت امور خارجه در آنها سهام دارد و اين مسئله بيشتر يک بهانه به‌حساب مي‌آيد. سوزان رايس در هفته‌هاي گذشته همچنين به‌خاطر اظهارنظرهايش درباره حمله به کنسولگري آمريکا در بنغازي هدف انتقادهاي شديد قرار داشت؛ حملاتي که جان مک‌کين، کلي آيوت و ليندسي گراهام سه سناتور جمهوريخواه پيشتاز آن بودند. گراهام وضعيت فعلي را مشابه سال ۲۰۰۶ دانسته‌ است؛زماني که دمکرات‌ها در زمان دولت جورج بوش مانع از رسيدن جان بولتون به نمايندگي آمريکا در سازمان ملل شدند. اوباما پس از اين حملات به دفاع از رايس پرداخت تا گمانه‌زني‌ها درباره معرفي او به‌عنوان وزير امور خارجه جديد بيشتر شود. رايس که برخي الگوي او را مادلين آلبرايت،وزير امور خارجه سابق آمريکا مي‌دانند از دانشگاه استنفورد در سال ۱۹۸۶ ليسانس تاريخ گرفت و توانست دکتري فلسفه خود را سال ۱۹۹۰ از دانشگاه آکسفورد بگيرد. او مشهور به طرفداري از دخالت مستقيم نظامي در کشورهاي ديگر است. گفته مي‌شود در زمان نزديک شدن نيروهاي معمر قذافي به بنغازي،در جلسه شوراي امنيت ملي آمريکا با وجود مخالفت رابرت گيتس،وزير دفاع وقت آمريکا با دخالت نظامي،رايس اعلام کرد که مي‌تواند قطعنامه ديگري را براي گسترش حملات به ليبي در سازمان ملل به‌دست آورد. او علاوه بر طرفداري گسترده از حمله نظامي به ليبي در مقاله‌اي در سال ۲۰۰۶ خواستار حملات هوايي عليه هواپيماها، فرودگاه‌هاي نظامي و ساير قرارگاه‌هاي نظامي سودان شده بود تا از اين طريق سودان مجبور به پذيرش حافظان صلح بين‌المللي در اين کشور شود. بسياري مي‌دانند که مسئله بنغازي يا سهامدار بودن در شرکت‌هاي نفتي دليل اصلي حملات به رايس نيست. جمهوريخواهان معتقدند که سوزان رايس آنچنان که بايد طرفدار اسرائيل به‌ويژه در سازمان ملل متحد نبوده است و پيروزي اخير فلسطيني‌ها را نمونه بارز اين مسئله مي‌دانند. بيرون رفتن رايس از مجمع عمومي سازمان ملل در زمان سخنراني بنيامين نتانياهو براي خوردن ناهار در نشست سالانه سران کشورهاي عضو هم از مواردي است که باعث انتقاد شديد جمهوريخواهان از وي شد. علاوه بر اين، رژيم صهيونيستي در سه‌سال اخير بيشترين محکوميت‌ها را در شوراي حقوق بشر سازمان ملل داشته که اين هم به پاي رايس و ضعف او در حمايت کامل از اسرائيل نوشته شده است. نمايندگان حزب جمهوريخواه علاوه بر اين رايس را به داشتن موضعي نرم در قبال ايران متهم مي‌کنند و مي‌خواهند کسي به پست وزارت خارجه برسد که فعاليت بيشتري براي مقابله با ايران داشته باشد. جمهوريخواهان مي‌گويند او در دوره فعاليت خود تنها موفق شده يک قطعنامه عليه ايران را در ژوئن سال ۲۰۱۰ با کمترين آرا در مقابل چندين قطعنامه تصويب شده در دوره بوش به‌دست آورد و اين يک نکته منفي بزرگ از نظر آنها به‌حساب مي‌آيد. اين عقيده هم وجود دارد که جمهوريخواهان به هيچ عنوان دل خوشي از اينکه يک رئيس‌جمهور سياهپوست، يک وزير امور خارجه سياهپوست هم در کابينه خود داشته باشد، ندارند. با شدت گرفتن حملات عليه سوزان رايس بايد ديد اوباما حاضر است بر سر او با جمهوريخواهان بجنگد يا گزينه ديگري مانند جان کري را با دردسر کمتر ترجيح مي‌دهد.