به گزارش الف به نقل از يونايتدپرس، در حال حاضر امارات و عربستان سعودي در جهان عرب از نفود و قدرت سياسي و همچنين ذخاير مالي براي دستيابي به انرژي هستهاي که اقتصاد اين دو کشور را تغيير خواهد داد، برخوردارند. اين دو کشور عرب از حمايتهاي آمريکا براي حرکت در اين مسير انتقالي استراتژيک برخودارند. طرحهاي عربستان در راستاي انرژي هستهاي هزينه ۱۰۰ ميليارد دلاري است که شامل ساخت و فعاليت ۱۶ راکتور تا سال ۲۰۳۰ براي اين کشور است.
امارات نيز برنامههايش را در اين زمينه در سال ۲۰۰۹ آغاز کرد و قصد دارد چهار راکتور ۱۴۰۰ مگاواتي بسازد. قرار است اولين راکتور امارات تا سال ۲۰۱۷ برق براي اين کشور توليد کند و راکتورهاي ديگر تا سال ۲۰۲۰ راهاندازي شوند.
قراردادهاي تامين سوخت اورانيوم توسط شرکت انرژي هستهاي امارات و شش شرکت ديگر از جمله شرکتهايي از امريکا، کانادا، انگليس منعقد شده است و اين نشان مي دهد که امارات در حال گسترش تامين سوخت هستهاي خود در ميان تامينکنندگان اصلي سوخت به عنوان اقدامي احتياطي عليه تغييرات ژئوپلتيکي آينده است.
شرکت انرژي هستهاي امارات قراردادي ۲۰ ميليارد دلاري براي ساخت اولين راکتور هستهاي با يک شرکت کرهجنوبي منعقد کرد. همچنين بانک صادرات- واردات آمريکا نيز دو ميليارد دلار وام مستقيم به امارات براي خريد تجهيزات آمريکايي و خدمات ساخت و ساز به منظور ساخت اولين راکتور هستهاي مي دهد.
عربستان نيز قصد دارد ظرف ۲۰ سال ۲۰ راکتور بسازد.
در کنار امارات و عربستان، ديگر کشورهاي عربي همچون کويت، قطر، مصر و اردن نيز اعلام کردهاند که به دنبال انرژي هستهاي با هدف تقويت توليد برق به منظور برآورده کردن نيازهاي مردم اين کشورها هستند.
اما چشم انداز اينکه تمامي کشورهاي عربي بتوانند به اهدافشان در مورد دستيابي به انرژي هسته اي برسند، ضعيف است. بعيد است که همه اين کشورهاي عربي بتوانند به اهداف خود در امور انرژي هستهاي برسند. براي نمونه قطر براي استقرار راکتور هستهاي کشور بسيار کوچکي است. از جمله چالشهاي ديگر براي کشورهاي عربي در اين رابطه ثبات سياسي و منابع مالي است.
کويت منابع مالي دارد اما طي شش سال اخير هشت دولت به خود ديده است. حکومت بحرين همچنان با بي ثباتيهاي سياسي و اعتراضهاي مردمي روبرو است. براي عربستانيها انرژي هستهاي به طور فزايندهاي به امري حياتي تبديل شده است. اين کشور براي تامين برق خود بايد مقادير زيادي نفت براي امور داخلي صرف کند که اين بدان معناست عربستان ممکن است با کمبود نفت براي صادرات مواجه شود.