ايرنا/ نشريه گاردين روز يکشنبه در گزارشي از کشورهاي اروپايي خواست قبل از اينکه خيلي دير شود، کشور فلسطين را بهرسميت بشناسند.
در اين گزارش آمده است: در ماه ژانويه (دي ۹۸) وقتي دولت دونالد ترامپ رئيس جمهوري آمريکا رسما از طرح موسوم به «معامله قرن» رونمايي کرد، از هيچ مقام فلسطيني براي شرکت در کنفرانس مطبوعاتي کاخ سفيد دعوت به عمل نيامد.
ترامپ صحنه کنفرانس را با بنيامين نتانياهو نخست وزير رژيم صهيونيستي سهيم شد و اين دو سند ۱۸۱ صفحه اي را بررسي کردند که وانمود مي کند به عنوان نقشه راهي براي راهکار دو دولت به کار مي آيد، اما در واقعيت، سندي است که فلسطيني ها را از حق خود محروم مي کند و ادعاي تل آويو درمورد شهرک هاي غيرقانوني اش را به رسميت مي شناسد.
جهان پس از ارائه اين سند، شوکه شد و اروپا مات و مبهوت ماند. آمريکا رسما خواستار الحاق بخش هاي وسيعي از کرانه باختري به سرزمين هاي اشغالي شد.
اين طرح، برداشت هاي اروپا از اين مساله را که آمريکا يک قدرت بي طرف است، به چالش کشيد.
معامله قرن، اتحاديه اروپا و کشورهاي عضو آن را درموقعيت دشواري قرار داده است. اروپا يا بايد در سياست هايش براي مطابقت با سياست هاي آمريکا، تجديدنظر کند يا اعلام مخالفت کند.
دولت جديد رژيم صهيونيستي اول ژوئيه (يازدهم تير) را به عنوان تاريخ آغاز الحاق تعيين کرده بود. زماني که علم به اين مساله همگاني شد، اروپا شروع به صحبت کردن از تحريم ها کرد.
نمايندگان پارلمان هاي بلژيک، هلند و آلمان قطعنامه هايي در زمينه اقدامات تنبيهي در صورت اجراي طرح الحاق تصويب کردند.
جوسپ بورل مسئول سياست خارجي اتحاديه اروپا درمورد تبعات الحاق کرانه باختري براي مناسبات تل آويو و اين اتحاديه هشدار داد.
براساس اين گزارش، اتحاديه اروپا بزرگترين شريک تجاري رژيم صهيونيستي است، به طوري که مجموع تجارت آن در سال ۲۰۱۷ميلادي به حدود ۳۶.۲ ميليارد يورو رسيده است.
تهديد تحريم هاي اقتصادي، بار بسيار سنگين تري از بحث تحريم هاي ديپلماتيک و دانشگاهي خواهد داشت.
با اين همه، تحريم ها در سطح فدرال (اتحاديه اروپا) به دلايل متعددي روي ميز قرار نخواهد داشت.
بررسي خبرگزاري رويترز حاکي است که هيچ راهبرد مشخصي براي اتحاديه اروپا درباره چگونگي متوقف کردن طرح اسرائيلي يا پاسخ به نحوي هدفمند در صورت اجراي طرح الحاق وجود ندارد.
تاريخ تعيين شده نتانياهو براي تحقق اين طرح، سپري شده و اين موضوع فعلا به تعويق افتاده است.
ممکن است چنين فرض شود که اتحاديه اروپا آسوده خيال شده و حتي مي توان اميدوار بود که انتخابات رياست جمهوري آمريکا در ماه نوامبر (آبان ماه) باعث کنار رفتن ترامپ و اردوگاه اشغالگري اش از قدرت باشد و سياست آمريکا را به هماهنگي با اجماع جهاني بازگرداند.
فلسطين همچنان تحت اشغال خواهد بود، شهرک سازي ادامه خواهد يافت و زندگي روزمره براي جوامع فلسطيني همچنان غيرقابل تحمل خواهد بود.
پس اگر بپذيريم که اتحاديه اروپا ناتوان است، هر يک از کشورهاي عضو اتحاديه اروپا با توجه به اوضاع پيش رو چه کاري مي توانند انجام دهند؟ پاسخ مشخص است: قبل از اينکه طرح الحاق به اجرا درآيد، کشور مستقل فلسطين به رسميت شناخته شود.
کشورهاي عضو اتحاديه اروپا تاريخ ساز نخواهند بود، مگر اينکه به اکثريت جهان از جمله سوئد بپيوندند که اولين کشور عضو اين اتحاديه بود که فلسطين را به رسميت شناخت.
«ژان آسلبورن» وزير امور خارجه لوگزامبورگ دسامبر ۲۰۱۹ نامه اي به بورل نوشت و در آن اعلام کرد که زمان براي به رسميت شناختن کشور فلسطين، مناسب است.
وي چنين گفت: اين اقدام نه لطف و نه چک سفيد است، بلکه به رسميت شناختن حق مردم فلسطين براي برخورداري از کشورشان است و به هيچ وجه عليه (رژيم) اسرائيل هدايت نخواهد شد.
به رسميت شناختن کشور فلسطين به اندازه تحريم ها بحث برانگيز نيست، اگرچه تحريم ها آخرين ابزار مورد نياز براي واداشتن رژيم صهيونيستي به مطابقت با قانون بين الملل است.
به رسميت شناختن دو طرفه مي تواند تصويب شود و در پارلمان هاي کشورهاي اروپايي مورد تائيد قرار گيرد. اما چيزي تغيير نخواهد کرد و اشغالگري فرداي پس از به رسميت شناختن ادامه خواهد يافت، اما به لحاظ حقوقي، بازي به طور قابل توجهي تغيير مي کند.
با به رسميت شناختن کشور فلسطين، برنامه هاي آتي رژيم صهيونيستي براي الحاق از طرف کشورهاي اتحاديه اروپا به عنوان اشغال کشوري ديگر با زور تلقي مي شود. اين ممکن است گامي خيلي کوچک باشد که خيلي دير برداشته شود، اما دستکم گامي در جهت درست است.
بازار