این سه زن در پی سرنگون کردن لوکاشنکو هستند

شرق/ روز يکشنبه تجمع بزرگ ديگري در مينسک، پايتخت بلاروس، برگزار شد و معترضان خواستار کنارهگيري لوکاشنکو از قدرت شدند. لوکاشنکو تاکنون انعطافي در برابر مردم معترض نشان نداده و براي پاياندادن به اعتراضات يا رهبران شناختهشده مخالفان را مجبور به خروج از کشور کرده يا در داخل سرکوبشان کرده است.
يک ماه از اعلام پيروزي «الکساندر لوکاشنکو» در انتخابات رياستجمهوري بلاروس ميگذرد اما معترضان به نتيجه اين انتخابات که حضور ۲۶ساله لوکاشنکو در رأس قدرت را براي ششمينبار تمديد کرد نهتنها خيابانها را ترک نکردهاند بلکه در حال ايجاد چالشي جدي براي حکومت بلاروس هستند.
روز يکشنبه تجمع بزرگ ديگري در مينسک، پايتخت بلاروس، برگزار شد و معترضان خواستار کنارهگيري لوکاشنکو از قدرت شدند. لوکاشنکو تاکنون انعطافي در برابر مردم معترض نشان نداده و براي پاياندادن به اعتراضات يا رهبران شناختهشده مخالفان را مجبور به خروج از کشور کرده يا در داخل سرکوبشان کرده است؛ رهبراني که تمام آنها زن هستند. تازهترين نمونه اقدام به اخراج اين رهبران زن روز گذشته درباره «ماريا کولسنيکوا» رقم خورد. روز يکشنبه اعلام شده بود که اين چهره سرشناس مخالفان حکومت لوکاشنکو ربوده شده است و ديروز رسانهها از بازداشت او در مرز اوکراين خبر دادند.
شاهدان عيني به رسانهها گفتهاند که افراد نقابدار، کولسنيکوا را در مينسک به زور سوار يک مينيبوس کردهاند و روز گذشته قصد داشتند او را همراه دو مرد ديگر به زور از بلاروس اخراج کنند.
معاون وزير کشور اوکراين اعلام کرد: «مقامهاي امنيتي بلاروس قصد داشتند سه نفر را از خاک اين کشور اخراج کنند اما آنها درباره خانم کولسنيکوا موفق به انجام اين کار نشدند. اين زن شجاع با اقدام خود در پارهکردن پاسپورتش مانع شد که او را از مرز رد کنند و او در خاک بلاروس ماند». رسانههاي روز گذشته اعلام کردند که پس از مقاومت کولسنيکوا در ورود به خاک اوکراين، مقامهاي امنيتي بلاروس او را بازداشت کردند.
ماريا کولسنيکوا، يکي از اعضاي ارشد شوراي هماهنگي مخالفان حکومت بلاروس است؛ شورايي که حدود يک ماه قبل و پس از اعتراضهاي گسترده به نتيجه انتخابات بلاروس تشکيل شد. مخالفان لوکاشنکو با تشکيل اين شورا قصد دارند زمينه انتقال قدرت از دولت فعلي را فراهم کنند. پس از اتفاقات ديروز سخنگوي اين شورا گفت که هيچ اطلاعي از محل نگهداري کولسنيکوا ندارد و پس از اين ماجرا، دبير رسانهاي و دبير اجرائي شوراي هماهنگي مخالفان حکومت بلاروس هم ناپديد شدهاند.
با اينکه وزارت کشور بلاروس ادعا ميکند هيچ اطلاعي درباره اعضاي ناپديدشده اين شورا ندارد اما چند روز قبل حکومت بلاروس اعلام کرد که «اعضاي اين شوراي غيرقانوني به اتهام برهمزدن نظم و امنيت ملي» تحت تعقيب قضائي قرار گرفتهاند. از زمان ناپديدشدن کولسنيکوا، وزارت خارجه آلمان، بريتانيا، کانادا و نيز اتحاديه اروپا از حکومت بلاروس خواستند تا هرچه زودتر درباره سرنوشت اين رهبر شناختهشده مخالفان حکومت لوکاشنکو اطلاعرساني کنند؛ خواستهاي که با پاسخ سرد مينسک روبهرو شد. کولسنيکوا قبل از انتخابات ۹ آگوست به کمپين انتخاباتي «سوتلانا تيخانوفسکايا»، رقيب اصلي لوکاشنکو، پيوست و پس از آنکه حکومت بلاروس اعلام کرد لوکاشنکو با کسب ۸۰ درصد آرا پيروز انتخابات شده، از جمله رهبران سرشناس رئيسجمهور بلاروس نام گرفت و نقشي تعيينکننده در بسيج مردم عليه لوکاشنکو و ترتيبدادن اعتراضات يک ماه اخير ايفا کرد.
درحالحاضر زنان بلاروس در حالي رهبري اعتراضها عليه لوکاشنکو را در دست گرفتهاند که قبل از انتخابات ماه آگوست، لوکاشنکو با اشاره به کمپين تيخانوفسکايا، سپکالو و کولسنيکوا براي شکست او در انتخابات، به تمسخر آنها پرداخت و با دادن لقب «سه دختربچه ناراضي» به اين سه زن، تأکيد کرد که «تنها مردان ميتوانند از پس اداره کشوري مانند بلاروس برآيند».
تيخانوفسکايا، اصليترين دشمن
آنچه روز گذشته قرار بود براي کولسنيکوا رقم بخورد، سناريويي بود که در يک ماه اخير براي ديگر زنان سرشناس مخالف لوکاشنکو نيز رقم خورده بود. «سوتلانا تيخانوفسکايا» ارشدترين رهبر مخالفان حکومت فعلي بلاروس است. تيخانوفسکايا رقيب لوکاشنکو در انتخابات ماه گذشته بود و پس از اعلام پيروزي رئيسجمهور بلاروس حاضر به پذيرش نتيجه انتخابات نشد و اعلام کرد که «تا زمان ابطال نتيجه انتخاباتي که مستندات فراواني درباره تقلب در آن وجود دارد»، ايستادگي خواهد کرد. تيخانوفسکاياي ۳۷ساله چند روز پس از انتخابات بلاروس با فشار حکومت لوکاشنکو مجبور به ترک اين کشور شد و به ليتواني رفت تا از اين کشور هدايت مخالفان را بر عهده بگيرد. تيخانوفسکايا در ابتدا حتي قرار نبود در انتخابات بلاروس شرکت کند اما پس از آنکه حکومت لوکاشنکو مانع از ثبتنام همسرش سرگئي تيخانوفسکي شد، قدم به ميدان رقابت با لوکاشنکو گذاشت. تيخانوفسکي يکي از بلاگرهاي سرشناس مخالف حکومت بلاروس است و در سالهاي گذشته مجبور شده بود در خارج از بلاروس زندگي کند.
تيخانوفسکايا در روزهاي ابتدايي آغاز اعتراضها عليه نتيجه انتخابات از لوکاشنکو خواست تا با ابطال انتخابات راهي براي گذشت مردم باقي بگذارد اما اين سياستمدار جوان با گذشت يک ماه از آغاز اعتراضها عليه حکومت لوکاشنکو معتقد است که «ديگر براي بازگشت به نقطه اول دير شده و مردم بلاروس از خواب بيدار شدهاند و تحت هيچ شرايطي حاضر به باقيماندن لوکاشنکو در قدرت نيستند. در اين ميان من و زناني که در کنارم هستند، ميتوانيم انگيزهاي براي زنان بلاروس شويم. آنها شايسته رهبري مردم براي پاياندادن به ديکتاتوري لوکاشنکو هستند. زنان بلاروس در جبهه مبارزه با استبداد حتي جلوتر از مردانمان قرار دارند». قرار است در روزهاي آينده تيخانوفسکايا به لهستان سفر کند تا با ديگر رهبران مخالف حکومت بلاروس راحتتر در ارتباط باشد.
سپکالو، چهره معروف آيتي
ورود ورونيکا سپکالو به عرصه انتخابات نيز داستاني مشابه تيخانوفسکايا دارد. در ابتدا قرار بود والري سپکالو، يکي از چهرههاي شناختهشده صنعت آيتي بلاروس، در انتخابات اخير با لوکاشنکو به رقابت بپردازد اما از آنجا که رئيسجمهور بلاروس براي تداوم حضور خود در قدرت حاضر به تحمل هيچ رقيب جدي در انتخابات نيست، در آستانه انتخابات پروندهاي عليه والري سپکالو تشکيل داد و در نهايت او را مجبور به خروج از کشور و اقامت در لهستان کرد.
پس از خروج سپکالو از ميدان، ورونيکا همسر او تصميم گرفت در کمپين تيخانوفسکايا تنها رقيب لوکاشنکو حضور يابد و براي شکست «آخرين ديکتاتور اروپا» تلاش کند. با اعلام پيروزي لوکاشنکو و آغاز اعتراضهاي مردم عليه نتيجه انتخابات، حکومت او به ورونيکا سپکالو هم فشار آورد تا کشور را ترک کند و در نهايت ورونيکا هم با خروج از بلاروس به همسرش در لهستان پيوست و از آنجا در کنار تيخانوفسکايا به هدايت و سازماندهي مخالفان لوکاشنکو پرداخت.
تبعيد کووالکووا به لهستان
کمپين مخالفان الکساندر لوکاشنکو با رهبري تيخانوفسکايا، سپکالو و کولسنيکوا، سه رهبر شاخص دارد اما شايد يک رده پايينتر بتوان از «اولگا کووالکووا» نيز بهعنوان يکي از چهرههاي شاخص در ميان مخالفان ديکتاتوري لوکاشنکو نام برد. کووالکووا از اعضاي ارشد شوراي مخالفان حکومت بلاروس است که در روزهاي گذشته از سوي مقامهاي امنيتي بلاروس بازداشت شد.
اين سياستمدار ۳۶ساله بلاروسي پس از سپريکردن ۱۰ روز بازداشت از زندان آزاد شد اما مانند ديگر مخالفان حکومت لوکاشنکو او نيز براي ترک اين کشور تحت فشار قرار گرفت. «نمايندگان شبهنظاميان تحت فرمان لوکاشنکو و نيز مقامهاي وزارت کشور مرا تهديد کردند که اگر از بلاروس خارج نشوم بازداشتها و شکنجههاي بيشتري در انتظارم خواهد بود». کووالکووا نيز در نهايت روز يکشنبه مجبور شد کشورش را به مقصد لهستان ترک کند تا در کنار ديگر رهبران مخالف لوکاشنکو به هدايت مخالفاني که در خيابانهاي مينسک و ديگر شهرهاي بلاروس حضور دارند، بپردازد.