السفیر: گروهک «جبهه اسلامی» در سوریه به فروپاشی نهایی نزدیک می‌شود

تسنيم / گروههاي موسوم به گروه‌هاي جهادي که در پي بروز ناآرامي در سوريه بيش از سه سال پيش، در اين کشور سربرآوردند، رفته رفته انسجام خود را از دست داده و چنان دستخوش اختلاف و دودستگي شدند که به نظر مي‌رسد به روزهاي پاياني خود نزديک مي‌شوند. به گزارش روزنامه السفير، گروه‌هاي مسلح موسوم به گروه‌هاي جهادي سوريه، در حال ورود به مرحله جديدي هستند که در جريان آن ساختار آنان دستخوش دگرگوني شده است، به اين ترتيب که تا پيش از اين شاهد فاصله گرفتن گروهک جبهه النصره از دولت اسلامي در عراق و شام بوديم و اکنون نيز اخبار موجود حاکي از جدايي گروهک موسوم به جيش الاسلام (ارتش الاسلام) و آزادگان شام هستيم. به اين ترتيب ائتلاف موسوم به جبهه اسلامي با از دست دادن پشتوانه منطقه‌اي ديگر قادر به حفظ موجوديت خود نبوده و به روزهاي پاياني خود نزديک مي‌شود. اما گروه موسوم به جيش الاسلام به رهبري زهران علوش اين روزها سخت در تلاش براي جدايي از جنبش اسلامي معروف به آزادگان شام است، زيرا ملحق شدن به اين گروه به درخواست عربستان صورت گرفته و در آن زمان چاره‌اي جز اين وجود نداشت، به اين معني که رياض در آن زمان تلاش داشت با اين اقدام در مسير کنفرانس ژنو مربوط به بررسي اوضاع سوريه و يافتن راه حلي براي بحران اين کشور، مانع تراشي کرده و از تحقق خواست دمشق و مسکو مبني بر مبارزه با تروريست از منبر ژنو جلوگيري کند. پيش از کنفرانس ژنو، مهمترين گروههاي مسلح به استثناي داعش و جبهه النصره، در دو جبهه خلاصه مي شدند که عبارت بودند از: نخست: جبهه اسلامي براي آزادي سوريه که جيش الاسلام و گروه موسوم به بازهاي شام نيز وابسته به آن بودند. دوم: جبهه اسلامي سوريه که گروهک آزادگان شام بر آن تسلط داشت و گروه الحق نيز عضو آن بود. اما اکنون به نظر مي رسد همزمان با تغييرات ميداني و نيز چالش هاي نظامي در سوريه، روند امور به سمت بازنگري در اين گروه‌ها در جريان است. اما هنوز 24 ساعت از ادغام کامل جيش الاسلام و گروه موسوم به بازهاي شام نگذشته بود که معلوم شد هدف از اين اقدام چيزي جز فراهم کردن مقدمات نقشه‌اي بزرگتر نبود که مي توانست شکاف بين گروههاي وابسته به جبهه اسلامي و القاعده را افزايش دهد و عملا نيز اين شکاف با اعلام ائتلاف نظامي جديد با عضويت 18 گروه در آن، نمود يافت. نکته مهم در خصوص تشکيل ائتلاف جديد اين است که هدف از آن مقابله با فعاليت نظامي يکپارچه در سوريه و آغاز فعاليت اعضاي اين گروه تحت عنوان انقلاب سوريه بود. فعاليت اين ائتلاف تحت عنوان انقلاب سوريه در حالي بود که گروههاي بزرگي نظير آزادگان شام و جبهه النصره در آن عضويت نداشتند. اين ائتلاف جديد توافقنامه‌اي را تنظيم کرد که بند اول آن مبتني بر تشکيل شوراي فرماندهي انقلاب سوريه است به منظور يکپارچه کردن که انقلاب سوريه بود. بر اساس اين توافقنامه، براي تعيين فرمانده اين شور و تشکيل دفاتر وابسته به آن به ويژه دفتر نظامي و قضائي، 45 روز مهلت تعيين شد. اما شوراي فرماندهي انقلاب سوريه نيز شامل هيئت ستاد ارتش آزاد در شمال، شرق، جنوب، غرب و نيز مرکز کشور است که هر يک از اين جبهه ها شعبه هايي دارند که از سوي شوراي مرکزي هدايت مي‌شوند و اين شعبه ها نيز متشکل از دو نماينده از تمام گروههاي شرکت کننده در تشکيل شوراي فرماندهي است. مهمترين گروههايي که اين توافق را امضا کردند عبارتند از: جيش الاسلام، بازهاي شام، جبهه انقلابيون سوريه، جنبش حزم، المجاهدين، اتحاد اسلامي سربازان شام، جنبش نورالدين الزنکي، لشکر شام، گروهک موسوم به گردان الحق، هيئت سپرهاي انقلاب و چند گروه مشابه ديگر. در اين ميان نبود نام جبهه النصره در اين توافقنامه طبيعي است زيرا اين گروه پيش از آن با هيچ يک از گروهها ائتلاف نکرده بود، اما نبود نام آزادگان شام و گروه موسوم به لشکر التوحيد بسيار سوال برانگيز است و سرنوشت جبهه اسلامي را زير سوال مي برد. هر چند بر اساس اين توافق امکان ملحق شدن ساير گروهها به ويژه آزادگان شام به اين ائتلاف فراهم بود ، اما اين امر اگر نه غير ممکن، بعيد به نظر مي رسد به ويژه اينکه آزادگان شام به دليل دسته بندي هاي گسترده داخلي، سخت تحت فشار قرار داشته و اين اختلافات در برخي موارد تا کشمکش داخلي بين فرماندهان اين جنبش نيز پيش رفته است. گروهک آزادگان شام تحت فشار به برخي از پيمان‌ها تن داد قبل از آن نيز گروه موسوم به آزادگان شام تحت برخي فشار ها با بعضي پيمان ها و توافق نامه ها که قبلا مخالف آن بود، موافقت کرد که نمونه آن امضاي سند موسوم به منشور شرافت انقلابي بود که بحث و جدل زيادي را به دنبال داشت و موجب تبادل اتهام بين جبهه النصره و دولت اسلامي شد. در اين ميان، يک منبع از درون گروه آزادگان شام تاکيد کرد که فرماندهي اين جنبش براي نخستين بار که منشور شرافت انقلابي به آن عرضه شد، مخالفت خود را با آن اعلام کرد زيرا آن را شامل بندهايي مي‌دانست که از اصول انقلاب منحرف شده و با مشي آن تعارض داشت، اما اين جنبش بعدها بدون اينکه در اين منشور اصلاحي صورت گرفته باشد و تحت تاثير تحولات ميداني ناشي از جنگ بين گروههاي مختلف مسلح سوريه، با آن موافقت کرد. اما اطلاعات موجود حاکي از اين است که جنبش آزادگان شام مواضع خود را فقط بر اساس تحولات ميداني تعيين نمي کند، بلکه عامل حمايت مالي نيز در اين خصوص نقش زيادي داشته است، به ويژه اينکه اين گروه بخش زيادي از منابع مالي خود را که از چاههاي نفت در منطقه الشرقيه و برخي گذرگاهاي مرزي سوريه به دست مي اورد، از دست داد که نمونه آن گذرگاه تل ابيض در ريف رقه بود. به اين ترتيب اين جنبش خود را در خصوص منابع مالي سرگردان ديد؛ منابعي که از سوي تاجران عرب خليج فارس به ويژه عربستان و کويت تامين مي شد و روشن است که اين تاجران نيز تابع سرويس اطلاعاتي کشور خود هستند. در اين شرايط اين تحولات به اين معني است که جبهه اسلامي تنها هشت ماه پس از تاسيس، به پايان خط رسيده و جدايي بين گروههاي تشکيل دهنده آن موجب مي شود در مرحله آينده با درگيري ها و کشمکش هاي جديدي روبه رو شود.