رژیم کودککُش

روزنامه سازندگی/متن پیش رو در سازندگی منتشر شده و بازنشرش در آخرین خبر به معنای تاییدش نیست
شهادت ۲۰ کودک، تنها در یک ساختمان و هدف قراردادن شهروندان و غیرنظامیان، سندی روشن بر جنایتکار بودن و دروغگویی رژیم جعلی اسرائیل است
هراس، در میان خاک و دود، در چشمان کودکان موج میزند.آنها میفهمند، پیش از آنکه زبانشان بتواند توضیح دهد. هدف دشمن، کودکان و زنان و غیرنظامیانی هستند که هراس را بیش از پیش کند. زمان ایستادن نیست، زمان فریاد است.این خاک را که با خون بیگناهان آغشته شده نمیتوان با سکوت نجات داد. خیابانها شهادت میدهند، دیوارهای خانههای مسکونی و غیرنظامی ویرانشده داستانها را در خود دارند. در پوشش حمله به مراکز نظامی، خانوادهها هدف رژیم بچهکش اسراییل قرار گرفتهاند. آنها به دنبال سرکوب حقیقت هستند. حقیقتی که دفن شود، عمیقتر ریشه میدواند. خیابانهایی که روزی صدای خنده را در خود داشتند، حالا در سکوتی سنگین فرو رفتهاند؛ جتنها فریادهای مادرانی که نام فرزندانشان را در میان ویرانهها جستوجو میکنند، سکوت را میشکند. خانههایی که روزی پناهگاه بودند، حالا فقط خاطرهای از امنیت را در آوارهایشان حمل میکنند.
اجساد کوچک، لباسهای خاکآلود، دستانی که پیش از آنکه بازیهای کودکانه را بیاموزند، سرد شدهاند. تاریخ تکرار میشود، اما درد انسانها هر بار تازه است. جنگ، همیشه همان حقیقت شرمآور را با خود دارد: کودکان و زنها و غیرنظامیها بمباران میشوند، و جهان تماشا میکند! در نخستین ساعات جمعه ۲۳ خرداد، ناگهان آسمان پایتخت ایران غرق در صدای انفجار شد. مناطقی چون میدان تجریش، نیاوران، میدان ولیعصر و خیابان سهروردی تهران مورد هدف حملات موشکی و پهپادی رژیم صهیونیستی قرار گرفت. یکی از خونبارترین این حملات، حمله ساختمانی در شهرک شهید چمران بود که حدود ۶۰ تن از ساکنان این ساختمان، از جمله ۲۰ کودک خردسال (نوزادانی ۶ و ۹ ماهه) بهشهادت رسیدهاند. این حجم تلفات در حالی بود که در طول روزهای شنبه و یکشنبه نیز مناطق مسکونی دیگری – از بلوار کشاورز و محله نارمک تا شهرک شهید چمران و مناطق اطراف بزرگراه همت – هدف حملاتی دیگر قرار گرفت.
بعد از آن صبح دوشــنبه ۲۶خرداد بود که حوالی ســاعت ۹ صبح، بیمارستان فارابی کرمانشاه با موشک هدف قرار گرفت و بخشهایی از این مرکز درمانی و ســاختمانهای همجوار آن «خســارات جدی» دید.ناظران گزارش میدهند پدافند هوایی تهران بارها در مقابل حملات اقدام به ردیابی و انهدام موشکهای مهاجم کرد، اما شهروندان بیسلاح در محلات مسکونی ایران، لحظاتی طاقت فرسا را از سر گذراندند. قربانیان و آمار رسمی شهدا ســخنگوی وزارت بهداشــت گزارش داد که تا پایان روز ۲۶ خرداد، « ۱۴۸۱نفر مصدوم و شهید» از بیمارستانها گزارش شــده که از این میان ۱۲۷۷نفر بستری هستند و ۲۲۴نفر (از جمله زنان و کودکان) به شــهادت رسیدهاند. این رقم رسمی، تنها بخشــی از فهرســت خونین قربانیان را بازگو می کند. در میان کشته شــدگان نــام چهرههای غیرنظامی زیر به چشــم می خــورد: علی هاتفی فعال سیاســی اصلاح طلب از همدان (عضو حزب ندای ایرانیان) که بر اثر حمله هوایی در اســدآباد به شهادت رســید.پرنیا عباسی، شاعر ۲۴ســاله تهرانی، که همراه ســه تن از اعضای خانوادهاش در منازل مسکونی شهر تهران هدف موشــک قــرار گرفت.امیرعلی امینی، پســر ۱۲ ســاله قهرمان تکواندو (در خانهاش واقع در محله محلاتی،) که در آغوش پدر به شــهادت رسید. همچنین سینا سلیمانی، تحلیلگر بازار بورس، در یکی از حملات بعدی در تهران شهید شد.فرشــته باقری روزنامه نگار شناخته شــده و دختر سردار شهید محمد باقری (رئیس ستاد کل،) به همراه پدرش، در این حملات به شهادت رسید.مهدی پولادوند، سوارکار المپیکی ایران، به همراه پدر و مادر و خواهرش در شهرســتانی نزدیک تهران جان باختند.افزون بر این، دختر یکی از مقامات وزارت علوم، مسعود شمس بخش(قائم مقام وزیر علوم) نیز در حمله دیروز کشــته شــد. در حوزه ورزش حرفهای، پارسا منصور ملی پوش ایرانی پدل، که پس از تمرین به خانه بازمی گشــت، به درجه رفیع شهادت نائل شد؛نیلوفر قلعهوند مربی پیلاتس و ورزشکار حرفهای هم با والدین خود در تهران شهید شد.علاوه بر اینها، نوجوانان و کــودکان زیادی از جمله متین صفاییان دانش آموز ۱۶ســاله تهرانی در میــدان تجریش نیز از حوادث اخیر جان خود را از دســت دادهاند. این اسامی تنها بخشی از قصه خونین قربانیان شــهروند و بیگناهی است که در لحظه بدون اخطار گرفتار شدند.
نقض آشکار موازین بینالمللی
شــلیک موشــک و پهپاد به مناطق مســکونی، براســاس اصول بنیادیــن حقوق بینالملل بشردوســتانه (اصول تمایز و احتیــاط) کاملا ممنوع است.کنوانســیونهای ژنو ۱۹۴۹ که تمام کشــورها از جمله ایران و اســرائیل به آنها پایبندند، از غیرنظامیان (افرادی که در نبرد شــرکت ندارند) و زیرســاختهای غیرنظامی محافظت می کنند.در صورت حملــه هدفمند به مراکز مســکونی و کشــتار جمعی مردم بیدفاع، این اقدامات در زمره «جرائم جنگی» یا جنایت علیه بشریت قرار می گیرند. مقامات بینالمللی نیز به این واقعیت تصریح کردند؛ وزارت خارجه روســیه در بیانیهای اعلام کرد «اقدام نظامی اســرائیل، مصداق نقض منشور سازمان ملل متحد و قوانین بینالمللی است» و آن را به شدت محکوم کرد. دبیرکل سازمان ملل، آنتونیو گوترش، نیز ضمن ابراز نگرانی، از هرگونه «تشدید نظامی» در منطقهای که به سوی بی ثباتی پیش مــیرود ابراز انزجار کرد.بهایــن ترتیب، حملات اخیر نه فقط تلفات انســانی سنگینی به همراه آورد، بلکه از منظرحقوق بینالملل، «نقض آشکار حاکمیت و تمامیت ارضی» ایران تلقی شده است.
آن چه مسلم است این که در پی این حملات، اذهان جهانی بار دیگر به مســأله نقض قوانین جنگ و ضرورت حمایت از غیرنظامیان باید معطوف شود. در این میان، روایتهای انسانی بسیاری از زبان شاهدان نقل شده اســت: پدر و مادری که تابوت فرزندشان را ناامید از فردایی روشــن، بدرقه میکند؛ مادری که گلویش آغشته به خونی است که از سرخی آتش سوزی ساختمان می چکد؛ کودکانی که شــب هنگام زیر آوار، در انتظــار اجابت فریاد و دعاهای بی پایان میمانند. شــبیخون آســمانی اسرائیل، روزهای آرام زندگی صدها خانواده را برای همیشــه دگرگون کرد. گزارش یک خبرنگار محلی از نارمک نشان میدهد پنج جســد از زیر آوار بیرون آمده و حدود ۲۰نفر زخمی شدهاند، همه از مردم بیدفاع.
استان های غربی ایران نیز در امان نماندند؛ در کرمانشاه، آســیبهای ســنگین به بیمارســتان فارابی گزارش شده و تعدادی زخمــی و مجروح از هموطنان به بیمارســتانهای محل منتقل شــدهاند.همزمان با کشیده شدن سایه جنگ بر ســر ایران، مطالبه مردم روشن اســت: مجازات عاملان این جنایات، پاســخ کوبنده در چارچوب حق دفاع مشــروع، و الزام همه کشــورها به رعایت قواعــد بینالمللی برای حفظ جان غیرنظامیان. همان گونه که مقامات کشور تأکید کردند، این حملات «فرصت سوزیِ دیپلماسی صلح آمیز» را آشکار ســاخت و احتمالا تصویر تازهای از قدرت مقاومت در برابر تجاوز را به نمایش گذاشت. اتفاقات تلخی که این چهار روز رقم خورد، تا ســال ها در خاطره ملتــی که عزیزان خود را از دست داده خواهد ماند.