سرمقاله اعتماد/ سنت بنیانگذار در جنگ دفاعی (۴)

اعتماد/ «سنت بنیانگذار در جنگ دفاعی (۴)» عنوان یادداشت روز در روزنامه اعتماد به قلم احمد مازنی است که میتوانید آن را در ادامه بخوانید:
از آغازین روزهای جنبش پانزده خرداد سال ۱۳۴۲ تکیه اصلی امام بعد از خدای متعال بر مردم بود و در پاسخ به کسانی که از یاران امام میپرسیدند، میفرمود: «یاران من در گهوارهها هستند» و همین یاران گهواره در سال ۱۳۵۷ به خیابانها آمدند و مزدوران امریکا را از کشور بیرون راندند. امام در تأسیس نظام جدید و تداوم آن نیز متکی به توان و مشارکت مردم بودند. از این رو از همان ابتدای حمله ارتش بعث به میهن اسلامی، بر جایگاه مردم در دفاع از کشور توجه و در سخنانی که در جمع مردم و فرماندهان ارشد نظامی داشتند بر این امر مهم تأکید فرمودند. بر همین اساس با اتکا به توانمندی نیروهای مردمی در قالب بسیج به گسترش سازمان رزم نیروهای مسلح پرداختند و با حضور نیروهای مردمی در جنگ تحمیلی دستاوردهای سازندهای به دست آوردند. تا آنجا که بسیج این نیروها در میدان نبرد و نیز پشتیبانی از جبهه، موازنه را به شکلی غافلگیرانه به نفع نیروهای خودی تغییر داد. به گونهای که شهید چمران از جمله دلایل غافلگیری دشمن در جنگ را، عدم محاسبه حضور داوطلبانه و هماهنگ آحاد مردم در جبههها دانسته و میگوید: «صدام و اربابان او اصلا قدرت مردمی را حساب نکرده بودند...» (نامه انقلاب اسلامی، شماره ۴، تیر و مرداد ۱۳۶۰، ص ۴۸) همچنین هفتهنامه نیوزویک حضور هماهنگ مردم را در جبهه به کابوسی برای فرماندهان عراقی تعبیر کرد و نوشت: «پنج سال پس از جنگ شدید و تلخی که در آن بیش از 400 هزار نفر کشته شدهاند، ایران هنوز مشکلی برای اعزام نیروی داوطلب به جبهه ندارد. گروههای مختلف تشکیلدهنده نیروهای بسیجی، از جوانان و بچههای کم سن و سال و مردان ریشسفید، نیز نشانه بزرگترین تهدید برای عراق میباشند. جهان خارج ممکن است به چنین افرادی به صورت افراد گمراه شده با تعجب نگاه کند، لیکن آنها هم چنان به جبههها خواهند رفت و اینجا میلیونها نفر وجود دارد...[که] موجودیت آنها کابوسی برای هریک از فرماندهان عراقی میباشد.» (امید انقلاب، شماره ۱۳۷، شهریور ۱۳۶۵، ص ۳۵)
کونوشیو، خبرنگار ژاپنی نیز از ابعاد گسترده حضور مردم در رزم و پشتیبانی با شگفتی میگوید: «من فکر نمیکردم مردم این طور قوی باشند... مردم نه تنها از جنگ فرار نمیکردند که [میگفتند] این جنگ، یک جنگ مردمی است و این مردم هستند که میجنگند و فکر میکنم تا بیرون راندن عراق به جنگ ادامه خواهند داد... همچنین دیدن بچههای اسلحه به دست که از وطن خود دفاع میکنند، برایم جالب بود...» (ماهنامه صف، شماره ۲۶، بهمن ۱۳۶۰، صص ۴۰-۴۱)
هفتهنامه عربیا نیز نوشت: «در هر شهر و روستای ایران، مردم به گرد دفاتر سپاه پاسداران اجتماع میکنند که برای رفتن به جبههها ثبتنام کنند؛ جوان، پیر، کودک و حتی افراد ناقص و علیل. در میان داوطلبان، طلبهها و روحانیون هم هستند.» (روزنامه جمهوری اسلامی، شماره ۲۲ اردیبهشت ۱۳۶۵)
امروز نیز ظرفیت کیفی و کمی مردم میتواند دشمن زبون را غافلگیر کند و معادله جنگ تحمیلی دوم را همانند جنگ تحمیلی اول به نفع ملت ایران تغییر بدهد.
با این تفاوت که در این مرحله علاوه بر روشهای سنتی، از روشهای مدرن نیز برای مشارکت و همراهی مردم در دفاع از کشور میتوان استفاده کرد.