
سرمقاله اعتماد/ حفظ حالت آمادهباش در شرایط نه جنگ و نه صلح!

اعتماد/ «حفظ حالت آمادهباش در شرایط نه جنگ و نه صلح!» عنوان یادداشت روز در روزنامه اعتماد به قلم احمد مازنی است که میتوانید آن را در ادامه بخوانید:
در ادامه بررسی مفاد بیانیه امام خمینی(ره) در تبیین قطعنامه ۵۹۸ در یادداشت قبلی اشاره شد که یکی از راهبردهای مورد تاکید امام «حفظ حالت آمادهباش» در شرایط پس از پذیرش قطعنامه است. به همان صورت که امام علی (ع) در عهدنامه به مالک اشتر همین توصیه را فرمودند. امام خمینی(ره) در ادامه بیانیه و در تاکید بر مراقبت بر رفتار دشمن در شرایط نه جنگ و نه صلح نوشتهاند: «مردم ما که در طول سالهای جنگ و مبارزه ابعاد کینه و قساوت و عداوت دشمنان خدا و خود را لمس کردهاند، باید خطر تهاجم جهانخواران در شیوهها و شکلهای مختلف را جدیتر بدانند و فعلا چون گذشته تمامی نظامیان، اعم از ارتش و سپاه و بسیج در جبههها برای دفاع در برابر شیطنت استکبار و عراق به ماموریتهای خود ادامه دهند.» درسی که برای همیشه و از جمله در شرایط پس از آتشبس در جنگ ۱۲ روزه تحمیلی اسراییل و امریکا باید آموخت همین مراقبت بر رفتار دشمن است؛ دشمنی که غافلگیری و ترور در ذات او است؛ مگر ما در حال مذاکره با امریکا نبودیم؟ و مگر اسراییل نیز همانند صدام با توصیه امریکا به ایران تجاوز نکرد؟ و مگر اینبار نیز همانند جنگ هشت ساله، امریکا مداخله مستقیم نکرد؟ پس چگونه میتوان به این دشمنان نامرد اعتماد کرد؟ در اینجا توصیه اکید نگارنده به مسوولان و مردم توجه جدی به احتمال عملیات فریب و غافلگیری مجدد است؛ چراکه فرمودند: «مومن از یک سوراخ دوبار گزیده نمیشود» و از باب الکنایه ابلغ من التصریح میگویم که «عملیات فریب میتواند به هر شکلی باشد از جمله از جانب کشوری غیر از ایالات متحده!»
۷. چون و چراهای عناصر داخلی دشمن - راهبرد دیگری که امام در شرایط پس از پذیرش آتشبس مطرح میکند، این است که در عین تایید نقد منصفانه و نیز بروز عواطف و احساسات نسبت به شرایط کشور اما چه بسا گاهی صدای نقد و مخالفت با صلح از حلقوم کسانی بیرون بیاید که در زمان جنگ دعوت به صلح میکردند یا ناخواسته به بلندگو و ستون پنجم دشمن تبدیل شوند. بنا بر این بر کنترل عواطف و پرهیز از چون و چرا توصیه میکنند و میفرمایند: «در این روزها ممکن است بسیاری از افراد به خاطر احساسات و عواطف خود صحبت از چراها و بایدها و نبایدها کنند. هر چند این مساله به خودی خود یک ارزش بسیار زیباست، اما اکنون وقت پرداختن به آن نیست. چه بسا آنهایی که تا دیروز در برابر این نظام جبههگیری کرده بودند و فقط به خاطر سقوط نظام و حکومت جمهوری اسلامی ایران از صلح و صلحطلبی به ظاهر دم میزدند، امروز نیز با همان هدف سخنان فریبنده دیگری را مطرح کنند و جیرهخواران استکبار، همانها که تا دیروز در زیر نقاب دروغین صلح، خنجرشان را از پشت به قلب ملت فرو کرده بودند، امروز طرفدار جنگ شوند...»
۸. تاکید بر استقلال در تصمیمگیری
امام خمینی(ره) به برخی شبهات در مورد اثرپذیری جمهوری اسلامی ایران در انتخاب جنگ یا صلح و از جمله پذیرش قطعنامه ۵۹۸ بر استقلال ایران در تصمیمگیری تاکید میکند و میفرماید:
«من باز میگویم که قبول این مساله برای من از زهر کشندهتر است؛ ولی راضی به رضای خدایم و برای رضایت او این جرعه را نوشیدم و نکتهای که تذکر آن لازم است، این است که در قبول این قطعنامه فقط مسوولان کشور ایران به اتکای خود تصمیم گرفتهاند و کسی و کشوری در این امر مداخله نداشته است.» شاید یکی از دلایل طرح این مساله از سوی امام توصیه به نسلهای آینده نیز باشد که هر گونه تصمیمی از سوی مسوولان و مردم باید متکی بر اراده ملی باشد و در عین ارتباط و تعامل سازنده با ملتها و دولتهای مختلف و بهرهگیری از ظرفیت دیپلماسی فعال، از فرو افتادن در دام طرحهای استعماری نظام سلطه پرهیز کنند و استقلال کشور را قربانی اهداف و نتایج کوتاهمدت ناشی از چراغ سبز دشمنان ایران و اسلام نکنند. بر این اساس امام بر استقلال ایران در تصمیمگیری برای پذیرش قطعنامه ۵۹۸ تاکید میکنند. ضمن اینکه از امام بیاموزیم که اولا میزان را رای ملت بدانیم و اگر در یک مورد مهمی چون پذیرش قطعنامه و برقراری آتشبس با تدابیر سری عمل کردیم در ادامه با مردم سخن بگوییم و با همدلی و صادقانه مردم را با تصمیم نظام هماهنگ کنیم.
ادامه دارد...