فارن افرز: کنترل کرونا یعنی جدا نگهداشتن مردم از یکدیگر

ديپلماسي ايراني/ متن پيش رو در ديپلماسي ايراني منتشر شده و انتشار آن در آخرين خبر به معناي تاييد تمام يا بخشي از آن نيست بنجامين کولينگ (Benjamin Cowling)-فارن افرز/چين در ژانويه و فوريه 2020، شديدترين اقدامات جداسازي اجتماعي (social-distancing) را آغاز و صدها ميليون نفر را در خانه‌هايشان محصور کرد. اين رويکرد در کاهش انتقال کورونا ويروس تا حدي موفقيت‌آميز بوده که شمار مبتلايان روزانه در چين در ماه فوريه کاهش يافت. چين تنها پس از ارائه يک اپليکيشن، برخي از محدوديت ها را در نيمه دوم فوريه برداشت. چين از يک اپليکيشن براي گوشي هاي هوشمند استفاده کرد که افراد را به سه دسته سبز (فاقد آلودگي)، زرد (نيازمند قرنطينه در خانه به مدت يک هفته) و قرمز (نيازمند قرنطينه در خانه به مدت 14 روز) تقسيم مي‌کرد. تنها افراد سبز با رعايت اقدامات پيشگيرانه فراوان مي‌توانستند از خانه خارج شوند. اما اين کنترل‌هاي اجتماعي فراگير در خارج از چين و بسياري از کشورها امکان‌پذير نخواهد بود، چرا که بسياري از افراد کنترل دولت بر فعاليت و رفتارهاي‌شان را نخواهند پذيرفت. قرنطينه و ايزوله‌ کارآمد توانست ويروس سارس را در 2003 مهار کند اما اين ويروس دو ويژگي داشت که کروناويروس فاقد آنهاست: نخست، سارس علائم تنفسي جدي ايجاد مي‌کرد که نيازمند بستري شدن در بيمارستان بود؛ دوم، بيماران سارسي زماني که علائمشان بروز مي‌کرد، واگير بالايي نداشتند و با پيشرفت بيماري، واگيري افزايش مي‌يافت. اما کروناويروس اغلب علائم ملايم و از همان شروع بيماري واگيري بالايي دارد. کارشناسان حتي تخمين مي‌زنند که اين ويروس پيش از بروز علائم نيز، مسري باشد. بنا به دلايل گفته شده، بسياري از افراد آلوده، شناسايي نمي‌شوند در حالي که مي‌توانند ويروس را منتشر کنند و بسياري نيز هرگز آزمايش نمي‌شوند تا آلودگي آنها تاييد شود. حتي اگر مردم داوطلبانه ارتباطاتشان را کاهش دهند بازهم اين اقدامات براي کنترل کرونا ويروس کافي نيست. بسياري از کشورها با کاهش شمار مسافران ورودي به چين و ساير کشورهاي آلوده، توانسته‌‌اند از شيوع ويروس پيشگيري کنند. با اقدامات پايشي مسافران ورودي مي‌توان يک سوم از مبتلايان را شناسايي کرد. دو سوم باقي‌مانده مسئول انتقال خاموش ويروس هستند. بنابراين گام بعدي بايد کاهش سرايت در جامعه باشد. دو راه وجود دارد: نخست، ايزوله کردن افرادي که آزمايش مثبت در بيمارستان‌هاي ويژه همراه با کنترل دقيق و سپس شناسايي افرادي که اخيرا با گروه اول تماس نزديک داشته اند و قرنطينه کردن دسته‌ دوم. راه دوم – جداسازي اجتماعي – است که کاهش دادن تعامل و ارتباط بين مردم در کل جامعه است: لغو گردهمايي‌هاي پرجمعيت، بستن مدارس، ممنوعيت گردهمايي در فضاهاي بسته مانند ورزشگاه‌ها و اماکن فرهنگي و مانند اينها، يافتن راه‌هايي براي ادامه فعاليت کسب و کارها با کمترين نيروي کار و استفاده از ماسک و ساير پوشاننده‌هاي صورت. مسئولان نظام سلامت بايد افزايش تقاضا براي خدمات بيمارستاني، به ويژه مراقبت‌هاي ويژه، را پيش‌بيني کنند. مسئولان حکومتي و دولتي نيز بايد آماده‌ اجراي اقدامات جداسازي اجتماعي باشند. اقداماتي مانند بستن مرزها و محدوديت پرواز، مانع شيوع ويروس نمي‌شود اما مي‌تواند براي مسئولان زمان بخرد، البته با هزينه‌ هنگفت اقتصادي. کشورها بايد از اين زمان براي برنامه‌ريزي و آماده سازي جوامعشان براي اجراي اقدامات جداسازي اجتماعي استفاده کنند. #باهم_شکستش_مي‌دهيم ما را در کانال «آخرين خبر» دنبال کنيد