آمریکا هنوز آماده انقلاب سیاسی نیست

ديپلماسي ايراني/ متن پيش رو در ديپلماسي ايراني منتشر شده و انتشار آن به معني تاييد تمام يا بخشي از آن نيست  بشير اسماعيلي/ برني سندرز بالاخره کارزار انتخاباتي دموکرات ها را به نفع جو بايدن ترک کرد تا او را به مصاف سخت با ترامپ، در رقابت نهايي پاييز امسال فرستاده باشد. با انصراف برني سندرز از صحنه انتخابات رياست جمهوري امريکا، هيجاني که با حضور او در بين جوانان امريکايي به وجود آمده بود از ميان رفت. چرا سندرز چنين متفاوت بود و چرا عده اي ايده هاي وي را نوعي انقلابي گري در سپهر سياسي آمريکا قلمداد مي کردند؟ به بيان ساده تر، چرا معتقديم که "با انصراف سندرز، چقدر براي آينده حيف شد"؟ چپگرايي از مهمترين و جنجالي ترين علاقمندي هاي برني سندرز، تمايل به تفکر سوسياليستي در مهد سرمايه داري دنيا يعني آمريکاست. گر چه اين نوعا يک تناقض آشکار محسوب مي شود، اما سابقه علاقمندي وي به سوسياليسم از دوران دانشجويي وي در دانشگاه شيکاگو شروع شد؛ به گونه‌اي که او مسئوليت سازماندهي دانشجويان در کنگره برابري نژادي و جنبش حقوق مدني سياهپوستان آمريکا را بر عهده داشت و در همان زمان به اتحاديه سوسياليست هاي خلق جوان که زير مجموعه شاخهٔ جوانان حزب سوسياليست آمريکا بود پيوست. در سال ۱۹۸۰ ميلادي، برني سندرز به عنوان شهردار شهرهاي ورمونت و برلينگتون برگزيده شد. او در دوران تصدي بر صندلي شهرداري، خود را از هواداران مکتب سوسياليسم مي دانست و در رسانه ها و مطبوعات، بي محابا عقايد سياسي خود را بيان مي کرد. برني سندرز در سال ۱۹۹۰ ميلادي به عنوان نماينده حوزه انتخابيه ورمانت به مجلس نمايندگان ايالات متحده آمريکا راه يافت و در همان زمان روزنامه "واشنگتن پست" پيروزي او را به عنوان نخستين راه يافته سوسياليست به مجلس نمايندگان تبريک گفت. وعده هاي انتخاباتي سندرز براي انتخابات ۲۰۲۰ همه رنگ و بوي سوسياليسم مي دادند؛ اين وعده‌ ها شامل طرح‌هايي همچون "پوشش همگاني رايگان سلامت"، "تحصيل رايگان" و "شغل تضمين شده براي همه افراد" بودند. انتقاد از سياست خارجي امپرياليستي امريکا سندرز در دههٔ ۸۰ ميلادي از منتقدين سرسخت سياست خارجي آمريکا در قبال آمريکاي لاتين بود و از کساني بود که در سال‌هاي ۱۹۹۱ و ۲۰۰۲ عليه قطعنامه‌ها و مجوز استفاده از فشار ضد عراق راي منفي داد و در سال ۲۰۰۳ با اشغال عراق توسط آمريکا مخالفت کرد. او همواره طرفدار کاهش هزينه هاي نظامي آمريکا و تمرکز بر مسائل داخلي اين کشور است. با توجه به مواضع سندرز و موضعگيري هاي وي درقبال ايران هم مي توان گفت او خواهان بررسي راهکارها و راه‌حل هاي سياسي براي حل و فصل تنش ها ميان آمريکا و ايران بوده است؛ چنانچه در تاريخ يکم دسامبر سال ۲۰۱۶ ميلادي، مجلس سناي آمريکا تمديد تحريم‌هاي ۱۰ ساله عليه ايران را با اکثريت قاطع آرا تصويب کرد و تنها کسي که به اين تحريم‌ها راي مثبت نداد برني سندرز بود؛ در انتخابات سال ۲۰۱۶، برني سندرز تنها کانديداي رياست جمهوري وقت آمريکا محسوب مي شد که اعلام کرد پس از رئيس‌ جمهور شدن، هر چه سريعتر روابط با ايران را از سر خواهد گرفت. در حاليکه هيلاري کلينتون، رقيب برني سندرز در آن زمان گفته بود "روابط با ايران بايد به صورت گام به گام انجام شود نه به سرعتي که سندرز به آن معتقد است." سندرز در مناظره با هيلاري کلينتون، در نقد دخالت‌هاي سابق دولت در امور کشورهاي خاورميانه و شمال آفريقا، از واقعه سقوط دولت قانوني مصدق ياد کرد و گفت "دولت آمريکا باعث شد مصدق، نخست ‌وزير منتخب ملت ايران به دليل منافع آمريکا و بريتانيا، از قدرت به زير کشيده و خانه نشين شود." او نتيجه اين کودتا را قدرتمند تر شدن ديکتاتوري شاه دانست. چندي پيش برني سندرز گفته بود اگر ترامپ واقعا خواهان مذاکره با ايران است، اولين قدم، بازگشت به برجام خواهد بود. وي در صفحه اينستاگرام خود با تشبيه شرايط فعلي به دوران قبل از جنگ با عراق، از جامعه آمريکا خواست از فاجعه جنگي ديگر در خاورميانه جلوگيري کنند و با دقت و هوشياري بيشتري رفتارهاي دولت آمريکا را زير نظر داشته باشند تا از بروز فاجعه اي مانند جنگ با عراق جلوگيري کنند. سندرز همچنين از واقعه تروريستي به شهادت رساندن سردار سليماني انتقاد کرد و گفت: ما نمي توانيم دور دنيا راه بيفتيم و آدم ترور کنيم. در بحبوحه جدال ايران به ويروس کرونا در روزهاي اخير هم، برني سندرز به دفعات خواستار لغو تحريم هاي دارويي و کاهش فشار عليه ايران شده بود. شايد وقتي ديگر ناکامي برني سندرز مرا به ياد شکست جرمي کوربين رهبر حزب کارگر انگلستان در برابر بوريس جانسون مي اندازد. کوربين هم مثل سندرز چپگرا بود، به او اتهام يهودي ستيزي و حمايت از ايران زدند، جانسون در مجلس عوام انگلستان مدعي شد که کوربين ده هزار پوند از پرس تي وي دريافت کرده تا براي آنها تحليل سياسي ارائه کند! عربستان سعودي و نتانياهو هم به شدت عليه وي بودند. با نگاه به اين دو مي توان گفت به نظر هنوز براي روي کار آمدن چپي ها در آمريکا و بريتانيا زود باشد. سرمايه داري تا عمق افکار عمومي مردم اين دو کشور نفوذ کرده است و امکان تغيير را کمرنگ مي کند. هر چند سندرز توانست بخش هاي بزرگي از جوانان، زنان، اقليت ها و روشنفکران آمريکايي را با خود همراه کند اما در نهايت مثل بريتانيا، بدنه جامعه امريکا هم به يک سوسياليست ميانه رو اقبال چنداني نشان ندادند. اگر چه گسترش ويروس کرونا و بحران هاي ناشي از آن بخشي از پيش بيني هاي سندرز درباره آسيب پذيري فاجعه بار نظام درمان در آمريکا را خيلي زود عيان کرد، اما به نظر چيزهايي بسيار بيشتر براي قانع شدن توده مردم در آمريکا براي يک انقلاب سياسي لازم باشد. #باهم_شکستش_مي‌دهيم ما را در کانال «آخرين خبر» دنبال کنيد