کيهان/ « عمل به نسخه امام راهگشاي مشکلات اقتصادي » عنوان يادداشت روز در روزنامه کيهان به قلم کمال احمدي است که ميتوانيد آن را در ادامه بخوانيد:
فردا، سي و يکمين سالگرد عروج ملکوتي بنيانگذار انقلاب اسلامي حضرت امام خميني(ره) است. آري؛ 31 سال است که آن پير جماران و آن روح خدا در ميان ما نيست اما آفتاب مهرش نه تنها در قلب ملت ايران بلکه در قلوب آحاد ملتهاي آزاده و مقاوم طلوع کرده و هرگز غروب نخواهد کرد.
تورق تاريخ جمهوري اسلامي ايران طي سالهاي پس از امام گواه اين واقعيت است که ملت و رهبري نظام، منظومه فکري آن يار سفرکرده را در حوزههاي داخلي و خارجي سرلوحه کار خويش قرار داده و تلاش کردهاند خط امام را آنگونه که بوده و هست، بدون تحريف و تغيير ادامه دهند. بر همين اساس نيز رهبر معظم انقلاب هر ساله طي بياناتي حکيمانه به مناسبت سالگرد ارتحال ملکوتي آن
امام عزيز به تشريح خصوصيات خطمشي ايشان در ابعاد مختلف ميپردازند و به نوعي با اين بيانات گهربار خط واقعي امام را از گزند هر تحريفي مصون نگه ميدارند. معظمله در همين راستا، سال قبل
يک ويژگي از خصوصيّات امام را خصوصيّت «مقاومت» دانستند و فرمودند: «آن چيزي که امام را در هيئت يک مکتب، يک انديشه، يک تفکّر، يک راه، مطرح کرد براي زمان خود و در تاريخ، بيشتر اين خصوصيّت بود؛ خصوصيّت ايستادگي، مقاومت، عدم تسليم در مقابل مشکلات و موانع. در برابر طاغوتها امام مقاومت خودش را به رخ همه دنيا کشيد؛ چه طاغوت داخل در دوران مبارزات که خيليها خسته شدند، خيليها مشرف به نااميدي شدند امّا امام محکم ايستاد، امام بدون ذرّهاي عقبنشيني در راه مبارزه ايستاد. که اين مال دوران قبل از پيروزي انقلاب بود. و بعد از پيروزي انقلاب هم فشارها از نوع ديگر و به صورت همهجانبهتر در مقابل امام ظاهر شد، [امّا] امام باز هم اصل مقاومت را، ايستادگي را از دست ننهاد و مقاومت کرد.» ايشان البته در فرازهاي بعدي بياناتشان هدف مقاومت را رسيدن به نقطه بازدارندگي دانستند و تاکيد کردند: «هم در اقتصاد، هم در مسائل سياسي کشور، هم در مسائل اجتماعي، هم در مسائل نظامي بايد به نقطهاي برسيم که اين نقطه بازدارنده باشد، يعني بتواند جوري خود را نشان بدهد که دشمن را از تعرّض به ملّت ايران در همه زمينهها منصرف کند؛ دشمن ببيند فايدهاي ندارد و با ملّت ايران نميتواند کاري بکند. ما امروز در بخش نظامي تا حدود زيادي به اين بازدارندگي رسيدهايم.»
همانطور که رهبر انقلاب تصريح کردهاند ما در حوزه نظامي و بسياري از علوم به موفقيتهاي چشمگيري دست يافتهايم که نمونه بارز آن در صنايع موشکي کاملا مشهود است و همين امر نيز کشور را به سطح بازدارندگي مطلوبي رسانده است اما در ساير حوزهها از جمله اقتصاد فاصله زيادي با سطح مورد نظر داريم و از آنجا که اقتصاد و معيشت مردم اولويت امروز کشور است، ميطلبد ضمن ارزيابي نقاط آسيبپذير براي مقاومسازي آنها تلاش وافري صورت گيرد. در اين باره گفتنيهايي است:
۱- يکي از مهمترين چالشهاي اقتصادي کشور که مورد طمع جدي دشمنان ملت ايران هم هست وابستگي شديد ما به خامفروشي نفت است. در واقع وقتي بيش از70 درصد درآمدهاي بودجهاي ما به نفت و مشتقات آن از جمله ميعانات وابسته است طبيعي بهنظر ميرسد که دشمنان ما به سادگي با تحريم فروش نفت جلوي کسب درآمدهاي کشور را بگيرند و بدين وسيله فشار مضاعفي به ملت وارد کنند. اين اتفاق در سالهاي اخير به کرات رخ داده و اثراتش هم در قالب کسريهاي فراوان بودجهاي و به تبع آن تورم بالاي ناشي از همان کسريهاي شديد آشکار شده است. در اين شرايط متاسفانه مسئولان دولتي بهجاي اينکه به فکر کاهش وابستگي به درآمدهاي نفتي و حتي قطع اين وابستگي باشند مدام به فکر تلاش براي عدم تحريم نفتي ايران در قالب توافقنامههاي خسارتباري همچون برجام و اينستکس و... بودهاند در حالي که راهکار اصلي براي درمان اين معضل همان عمل به نسخه امام و رهبري يعني قطع وابستگي به خارج خصوصا در مسائل کليدي است. شايد برخي ادعا کنند اين حرفها شعاري است و با واقعيت فاصله دارد در حالي که تجربه ثابت کرده کاهش وابستگي به درآمدهاي نفتي امري امکانپذير است و حتي ميتوان بدون اين درآمدها هم کشور را اداره کرد. شرايط سال گذشته و امسال بهخوبي اين موضوع را ثابت ميکند که ميتوان با فروش کمتر از 300 هزار بشکه نفت در روز کشور را اداره کرد البته اين شرايط به علت تحريمها به دولت تحميل شده و به عبارتي توفيق اجباري براي کاهش وابستگي به نفت حاصل شده است اما کاش آقايان مسئول که بعضي از آنها بيش از 30 سال است در مسند امور اجرايي قرار دارند از همان سالهاي اوليه پس از جنگ، موضوع قطع وابستگي به درآمدهاي نفتي را به گونهاي اساسي دنبال ميکردند تا امروز مجبور نباشيم براي جبران کسري درآمدهاي نفتي تورم 40 تا50 درصدي را تحمل کنيم.
اما به هرحال بايد همين توفيق اجباري را هم قدر دانست و با جايگزيني درآمدهاي ديگر سبک زندگي در جامعه را هم تغيير داد. ساعت مفيد کاري در ايران جزو پايينترينها در دنيا و تعطيلات ما جزو بالاترينهاست و در موارد مختلفي از پرمصرفترين مردمان جهان هستيم به عبارتي الان در دنيا کشورهاي زيادي هستند که نه وسعت ما، نه منابع نفت و گاز ما و نه معادن ما را دارا هستند، اما با کار و تلاش خود از يک طرف و صرفهجويي و رعايت قناعت و همچنين تعصب در خريد کالاهاي کشور خودشان توانستهاند به پيشرفتهاي مناسبي دست پيدا کنند. البته اين مسئله يقيناً پيشنيازهايي دارد از جمله اينکه مسئولان جامعه خصوصا مديران دولتي خودشان چقدر در عمل به کار و تلاش شبانهروزي يا خريد کالاي ايراني يا صرفهجويي و دوري از تجملات پايبند هستند؛ «الناس علي دين ملوکهم» به تعبيري رفتار و عمل مسئولان بيش از گفتار آنها در ميان مردم اثرگذار است.
زندگي ساده و بيآلايش امام و رهبر معظم انقلاب نمونههاي بارزي از همان زيست مسئولان در تراز انقلاب اسلامي است که ميتواند مردم را هم به دوري از زندگي مسرفانه و تجملاتي تشويق نمايد.
2- يکي ديگر از نقاط ضعفي که سبب شده اقتصاد ما به سطح مطلوبي نرسد موضوع بيانضباطي مالي و به تبع آن بيانضباطي پولي است. بررسي بودجههاي ساليانه نشان ميدهد اولا کسري بودجهها عموما ناشي از غيرواقعي بودن درآمدهاست و ثانيا تخصيصها نيز اکثرا به شرکتهاي دولتي زيانده صورت ميگيرد که اغلب پاسخگوي عملکردشان هم نيستند به طور مثال بيش از دو سوم بودجه امسال به همين شرکتها و سازمانهاي دولتي اختصاص يافته که خودشان هم بعضا اعلام زيان کردهاند مثل بانکها ولي با اين وجود همهساله از محل بودجههاي سنواتي عايدي بالايي دارند. طبيعي است در پي اين بيانضباطيهاي مالي، بيانضباطي پولي رخ ميدهد و دولت براي جبران کسريهاي خود به استقراض از بانک مرکزي روي ميآورد و در نهايت هم اين روند غلط به تورم و گراني افسارگسيخته و فشار به لايههاي پايين جامعه ميانجامد. البته در يکي دو سال اخير برخي افراد، گسترش بازار بدهي از طريق انتشار بيشتر اوراق را نسخه درمان تورم ناشي از کسريها دانستهاند اما واقعيت اين است که اين نسخه، فقط نقش مسکن را دارد و مشکل را به سالهاي بعد حواله ميکند، بنابراين در اين زمينه هم درمان قطعي رجوع به همان نسخه امام و رهبري است يعني اولا مسئولان يکبار براي هميشه به اصلاح ساختار بودجهاي همت گمارند و اين مشکل را بهطور ريشهاي حل کنند البته در اين زمينه لازم است از ريختوپاشهاي آنچناني در بودجه پرهيز کرده و برمبناي واقعيات بودجهريزي کنند مثلا ديگر نبايد شاهد باشيم بودجه يک موسسه به اصطلاح پژوهشي در نياوران که وابستگي خاصي به دولت داشت نزديک به دو برابر بودجه صدها پروژه عمراني باشد ثانيا واقعيتهاي کشور به مردم گفته شود و بر اساس همان واقعيتها سطح توقعات جامعه را تعريف کرد.
۳- يکي ديگر از مشکلات اقتصادي ما عدم توجه جدي به رونق توليد داخلي است. به عبارتي با وجودي که طي سالهاي اخير، کشور ما با کمبود منابع ارزي مواجه بوده ولي هنوز در آمارهاي گمرک و ساير سازمانهاي مشابه مشاهده ميشود که واردات کالاهاي خارجي مشابه داخل بعضا صورت ميگيرد بهطور مثال واردات لوازم آرايشي، پوشاک، سيگار، کفش و... اين واردات درحالي است که طبق گفته مسئولان دولت از جمله وزير محترم اقتصاد همين الان 50 درصد ظرفيت کارخانههاي کشور خالي است و بايد با حمايت از توليد داخل به تکميل اين ظرفيتها کمک کرد. فراموش نکنيم بسياري از کارشناسان اقتصادي معتقدند راهکار درمان تورم و بيکاري نه فقط رونق توليد بلکه جهش چند برابري توليد داخلي است و اين، يعني همان عمل به نسخه رهبري.
بازار