استمداد از اصلاحطلبان
شرق/متن پيش رو در شرق منتشر شده و انتشار آن به معني تاييد تمام يا بخشي از آن نيست
اصولگرايان براي 1400 دست به دامان اصلاحطلبان شدهاند. وزير اصولگراي دولت روحاني پيشتر گفته بود نگراني ما در ۱۴۰۰ با توجه به شرايطي که در انتخابات مجلس يازدهم داشتيم، دغدغه مشارکت است. رحمانيفضلي گفته بود اميدواريم با زمينهسازيها و مشارکت همه گروههاي سياسي بتوانيم مشارکت در انتخابات رياستجمهوري را بالا ببريم. ضرغامي هم گفته بود «آنچه امروز مايه نگراني من است، ميزان مشارکت است؛ اگر اوضاع با همين وضعيت جلو برود و مردم احساس گشايش در کارهايشان نکنند و اميد مردم کم شود، آن کاهش رأيي که در انتخابات مجلس داشتيم در رياستجمهوري هم خودش را نشان ميدهد. البته بخشي از کاهش رأي براي کرونا بود اما اگر کرونا هم نبود شقالقمري نميشد و ما در اين دوره از ميزان مشارکت راضي نميبوديم. دليلش اين است که مردم حس ميکنند به آنها توجه نميشود و برايشان کاري نميشود، برايشان اميدي ايجاد نميشود». حالا راهکارش را سخنگوي جامعه روحانيت پيدا کرده است؛ حضور فعال اصلاحطلبان با همان ايجاد الگوي معروف دوقطبي. مصباحيمقدم، سخنگوي جامعه روحانيت مبارز نيز با اشاره به اينکه مهمترين مشکل داخلي ما براي انتخابات آينده، مسئله بياعتمادي گسترده در سطح جامعه نسبت به دولتمردان است، گفته اين بياعتمادي اثر خودش را در انتخابات خواهد گذاشت و اگر تا زمان انتخابات تحول مثبتي در ابعاد اقتصادي کشور رخ ندهد، احتمال دارد شاهد مشارکت باشکوه و بالاي مردم در انتخابات نباشيم. راهحل او هم اين است: «اگر جريان اصلاحات به صورت فعال وارد ميدان انتخابات 1400 شوند، طبعا يک نوع دوقطبي پديد ميآيد؛ منتها دوقطبي بايد يک دوقطبي سالم باشد نه اينکه حواشي را بر متن غلبه دهد، مسائل اصلي را فرعي کند و مسائل اصلي را تحتالشعاع قرار دهد؛ اگر چنين دوقطبياي شکل بگيرد، هم سطح مشارکت بالا ميرود، هم موجب تقويت پشتوانه مردمي نظام جمهوري اسلامي ميشود و هم رئيسجمهوري که روي کار ميآيد، در مقابل بيگانگان از قدرت بالاتري برخوردار خواهد بود». اين در حالي است که اصولگرايان پيشاپيش مدعياند اين انتخابات يک انتخابات درونگروهي براي آنها خواهد بود. محمد مهاجري، فعال رسانهاي اصولگرا، گفته بود آنها براي 1400 نگرانياي ندارند.
اصلاحطلبان هم سازوکاري ندارند و اختلافات بينشان زياد است. مجموعه اين عوامل، اصولگرايان را به اطمينان ميرساند که در 1400 پاستور مال آنهاست؛ به همين دليل نيازي نميبينند خودشان را به زحمت بيندازند. حسين اللهکرم هم گفته بود در انتخابات رياستجمهوري آينده شاهد انتخابات درونگروهي خواهيم بود؛ همچنان که نتيجه انتخابات مجلس يازدهم نشان داد کانديداهاي اصلاحطلبان اقبالي براي پيروزي ندارند. اصولگرايان اما ميخواهند در يک انتخابات درونگروهي پرشور ببرند. اصلاحطلبان باشند اما تنها براي شوردادن به انتخابات نه در حد بردن. اللهکرم هم گفته بود «بنده از بهوجودآمدن اين شرايط که تنها يک جريان در انتخابات رياستجمهوري آينده فعال باشد، خرسند و خوشحال نيستم؛ چراکه مردم خواهان رقابت پرشوري هستند که در آن همه ديدگاهها وجود داشته باشد. اين دوره انتخابات رياستجمهوري براي اصلاحطلبان خوب نخواهد بود، اصلاحطلبها چه با يک لشکر و چه با يک نفر وارد عرصه انتخابات شوند با شرکتنکردن آنها برابر خواهد بود، در هر صورت اميدوارم جريان اصلاحطلبي هيچ وقت به اين نتيجه نرسد و در انتخابات شرکت کند». اين در حالي است که اصلاحطلبان در انتخابات مجلس يازدهم هم نيمبند شرکت کردند؛ چراکه از يک سو تعداد قابل تأملي از چهرههاي مطرح و شاخصشان رد صلاحيت شدند و از سويي ديگر خود را در يک بنبست سياسي ميديدند. تجربه مجلس دهم نشان ميداد دست اصلاحطلبان براي تغيير امور و اصلاح قواعد و قوانين بسته است و طرحها و مصوباتشان به در بسته شوراي نگهبان ميخورد و با هياهوي اصولگرايان بيرون و درون مجلس از دور خارج ميشود. آنها با انبوهي از انباشت مطالبات رأيدهندگانشان هم روبهرو بودند که تصور ميکردند موکلانشان قادر به برآوردهکردن خواستههايشان نيستند. گرهخوردن سرنوشت اصلاحطلبي با دولت اعتدالي روحاني و عدم توفيق اين دولت در عمل به وعدههايش کار را براي اصلاحطلبان بيش از پيش سخت و ناهموار کرد تا جايي که به مشارکت حداقلي آنها و بدنه حاميشان در انتخابات مجلس يازدهم منجر شد. وضعيت تا اينجاي کار و تا 1400 نهتنها براي آنها تغيير ملموسي نکرده بلکه حتي به واسطه برخي اتفاقات بدتر هم شده است و اميدي به بازگشت آنها به عرصه قدرت وجود ندارد؛ آنهم درحاليکه در 92 و 96 اصلاحطلبان با حمايت از يک چهره غيراصلاحطلب تا حدي به عرصه بازگشته بودند؛ حالا در 1400 حتي تصور حمايت از يک دولت اعتدالي ديگر هم وجود ندارد و تنها اصلاحطلبان ماندهاند و اصولگريان که بايد وارد يک رقابت تن به تن شوند. به نظر ميرسد اصولگرايان بيتمايل به حضور چند چهره اصلاحطلب غيرشاخص در انتخابات 1400 نيستند، به اين اميد که مشارکت در انتخابات را بالا ببرند و حاميان اصلاحطلبان را به آمدن پاي صندوق رأي ترغيب کنند و به قول خودشان فضا را پرشور کنند تا به گفته خودشان در يک انتخابات درونگروهي رقيب را از صحنه به در کرده و خود برنده شوند. بايد منتظر ماند و ديد که آيا اصلاحطلبان حاضر هستند سوخت يک انتخابات به قول اللهکرم درونگروهي شوند و حتي در صورت تمايل اين سوخت اصلا ديگر تواني براي شورآفريني دارد يا هرچه داشته در رقابتهاي پيشين سوزانده است؟