هشدار "کیسینجر" درباره جنگ سرد جدید

ديپلماسي ايراني

بروزرسانی 1400/02/14 - 18:01

ديپلماسي ايراني/متن پيش رو در ديپلماسي ايراني منتشر شده و انتشار آن به معناي تاييد تمام يا بخشي از آن نيست

وينسنت ني-گاردين/ هنري کيسينجر، مشاور سابق امنيت ملي ايالات متحده، هشدار داده که اختلافات بين واشنگتن و پکن «بزرگ ترين مشکل» براي جهان هستند و عدم بهبود روابط مي تواند با خطر «جنگ سرد» بين دو اقتصاد بزرگ جهان همراه شود. کيسينجر در مجمع سدونا موسسه مک کين درباره مسائل جهاني گفت: «اين بزرگ ترين مشکل براي آمريکا است. اين بزرگ ترين مشکل جهان است. زيرا اگر نتوانيم اين مشکل را حل کنيم، اين خطر وجود خواهد داشت که در سراسر جهان نوعي جنگ سرد بين چين و ايالات متحده جريان يابد.»

اظهارات کيسينجر در حالي است که دولت رئيس جمهوري بايدن وعده داده است «رقابت سخت» با چين را دنبال کند. لويد آستين، وزير دفاع ايالات متحده، هم روز جمعه هشدار داد که «نحوه جنگ در جنگ بزرگ بعدي که خواهيم جنگيد، بسيار متفاوت از شيوه جنگ ما در آخرين جنگ هايمان خواهد بود.»

کيسينجر که در اوايل دهه 1970 به عنوان مشاور رئيس جمهوري ريچارد نيکسون براي ايجاد روابط نزديک واشنگتن با پکن تلاش هاي بسياري کرده بود، افزود: «ترکيب قدرت هاي اقتصادي، نظامي و فناوري دو ابرقدرت خطرات بيشتري نسبت به جنگ سرد با اتحاد جماهير شوروي دارد.» اين ديپلمات پيشکسوت 97 ساله همچنين گفت که تنش هاي ايالات متحده و چين با تهديد کشيده شدن به سراسر جهان همراه است و مي تواند به درگيري مانند آرماگدون بين دو غول نظامي و فناوري منجر شود. او از نخبگان سياست خارجي ايالات متحده خواست تا در برخورد با چالش چين متحد عمل کنند و گفت اگرچه سلاح هاي هسته اي آنقدري بزرگ بودند که در جريان جنگ سرد به کل کره زمين آسيب برسانند، پيشرفت در فناوري هسته اي و هوش مصنوعي- جايي که چين و ايالات متحده هر دو در آن پيشرو هستند- تهديد رسيدن روز قيامت را چند برابر کرده است: «براي اولين بار در تاريخ بشر، بشريت توانايي منقرض کردن خود را در مدت زماني محدود، دارد. ما فناوري قدرت را توسعه داده ايم تا اندازه اي که تا همين 70 سال پيش قابل تصور نبود. و اکنون، مساله فناوري پيشرفته به فناوري هسته اي اضافه شده که در زمينه هوش مصنوعي خود مبتني بر اين واقعيت است که انسان شريک ماشين ها مي شود و ماشين ها مي توانند قضاوت خود را توسعه دهند. بنابراين، اين امر در يک درگيري نظامي بين قدرت هاي پيشرفته از اهميت قابل توجهي برخوردار خواهد بود.»

کيسينجر، يکي از متفکران برجسته استراتژيک در شش دهه گذشته، در ادامه گفت که جنگ سرد بين ايالات متحده و اتحاد جماهير شوروي در دهه هاي پس از جنگ جهاني دوم يک بعدي و تنها بر رقابت سلاح هاي هسته اي متمرکز بود: «اتحاد جماهير شوروي توانايي اقتصادي نداشت. آنها ظرفيت فناوري نظامي داشتند. [آنها] مانند چين ظرفيت فناوري توسعه اي را نداشتند. چين علاوه بر يک قدرت نظامي قابل توجه، يک قدرت اقتصادي بزرگ است.»

کيسينجر معتقد است سياست ايالات متحده در قبال چين بايد يک رويکرد دو جانبه باشد: استواري در پايبندي به اصول ايالات متحده در مورد احترام قرار گرفتن از سوي چين، و حفظ گفت و گوي مداوم و تلاش براي يافتن زمينه هاي همکاري. او گفت: «من نمي گويم که ديپلماسي هميشه به نتايج مفيد منجر مي شود. اين وظيفه پيچيده اي است که ما بر عهده داريم... هيچ کس در انجام کامل آن موفق نبوده است.»

آستين در سفر به مرکز فرماندهي آمريکا و اقيانوس آرام در هاوايي، خواستار مهار پيشرفت هاي فناوري و ادغام بهتر عمليات نظامي در سطح جهان شد به گونه اي که ايالات متحده سريع تر متوجه پيشرفت ها شود، سريع تر تصميم بگيرد و سريع تر عمل کند. او صريحا از رقبا مانند چين يا روسيه نام نبرد، اما اظهاراتش در حالي صورت گرفت که آمريکا با دستور بايدن با هدف پايان دادن به طولاني ترين جنگ آمريکا و تنظيم مجدد اولويت هاي پنتاگون، خروج بدون قيد و شرط خود را از افغانستان آغاز کرد. آستين گفت: «آمريکا بيشتر دو دهه گذشته را براي اجراي آخرين جنگ هاي قديمي صرف کرده است.»

به نظر نمي رسيد اظهارات وزير دفاع اقدامات خاصي را تجويز يا درگيري خاصي را پيش بيني کند. در عوض به نظر مي رسيد او اهداف گسترده و تا حدودي مبهمي را براي هدايت پنتاگون تحت دولت بايدن ترسيم مي کند. آستين گفت: «ما نمي توانيم آينده را پيش بيني کنيم. بنابراين آنچه که ما نياز داريم، ترکيبي مناسب از فناوري، مفاهيم عملياتي و توانايي هاست که همه با هم به صورت شبکه اي کاملا قابل اعتماد، بسيار انعطاف پذير و بسيار قدرتمند در هم تنيده شده باشند و بتوانند هر دشمني را متوقف کنند.»