شاعرانه/ «دو کاج» شعری که ما را به کودکی میبرد

بيتوته/ در کنار خطوط سيم پيام خارج از ده دو کاج روئيدند ساليان دراز رهگذران آن دو را چون دو دوست مي ديدند يکي از روز هاي سرد پاييزي زير رگبار و تازيانه باد يکي از کاج ها به خود لرزيد خم شد و روي ديگري افتاد گفت اي آشنا ببخش مرا خوب درحال من تامل کن ريشه هايم زخاک بيرون است چند روزي مرا تحمل کن کاج همسايه گفت با تندي مردم آزار از تو بيزارم دور شو دست از سرم بردار من کجا طاقت تورا دارم بينوا راسپس تکاني داد يار بي رحم و بي مروت او سيم ها پاره گشت و کاج افتاد بر زمين نقش بست قامت او مرکز ارتباط ديد آن روز انتقال پيام ممکن نيست گشت عازم گروه پي جويي تا ببيند که عيب کار از چيست سيمبانان پس از مرمت سيم راه تکرار بر خطر بستند يعني آن کاج سنگدل را نيز با تبر تکه تکه بشکستند . (محمدجوادمحبت) همراهان عزيز، آخرين خبر را بر روي بسترهاي زير دنبال کنيد: آخرين خبر در سروش http://sapp.ir/akharinkhabar آخرين خبر در ايتا https://eitaa.com/joinchat/88211456C878f9966e5 آخرين خبر در بله https://bale.ai/invite/#/join/MTIwZmMyZT آخرين خبر در گپ https://gap.im/akharinkhabar