آزمایش موفقی که ما را یک قدم به اینترنت کوانتومی نزدیک کرد

ايسنا/آزمايش موفق يک فناوري جديد با توانايي ايجاد تحول در زمينههاي محاسباتي مانند رمزنگاري و جستجو، ما را يک قدم به اينترنت کوانتومي نزديک ميکند.
به نقل از انگجت، اينترنت کوانتومي يک قدم به واقعيت نزديک شد، چرا که طي اين هفته، گروهي از محققان متشکل از دانشمندان "موسسه فناوري کاليفرنيا"(Caltech)، سازمان انرژي "فرميلب"(Fermilab)، اپراتور مخابراتي "AT&T"، دانشگاه "هاروارد"، آزمايشگاه پيشرانش جت ناسا(JPL) و دانشگاه "کلگري" اعلام کردند که با موفقيت توانستهاند کيوبيتهاي فوتونها را در يک کابل فيبرنوري به طول حدود ۴۳ کيلومتر از راه دور انتقال دهند.
کابل فيبر نوري يا بافه تار نوري نوعي کابل دربرگيرنده يک يا چند فيبر نوري است که براي انتقال نور استفاده ميشود. اين کابلها براي ارتباطات در مسافت زياد يا انتقال اطلاعات با سرعت زياد استفاده ميشوند.
در حالي که دانشمندان ديگر نيز روي پروژههاي مشابه با اين کار کردهاند، اين گروه اولين گروهي است که اطلاعات کوانتومي را در چنين مسافتي منتقل ميکند. علاوه بر اين، آنها اين کار را در دو شبکه جداگانه و با موفقيت بيش از ۹۰ درصدي انجام دادند.
يکي از محققان اين تيم گفت که آنها شبکهها را با استفاده از اجزا و قطعات رايج ساختهاند و فناوري آنها با تجهيزات مخابراتي موجود سازگار است.
محققان ميگويند که کار آنها بنيادي واقع بينانه را براي اينترنت کوانتومي با اطمينان بالا با دستگاههاي عملي فراهم ميکند. آنها افزودند: اين يک دستاورد کليدي در راه ساخت يک فناوري است که نحوه برقراري ارتباط جهاني را تعريف مجدد ميکند.
کارشناسان معتقدند که يک اينترنت کوانتومي ميتواند انقلابي در زمينههاي مختلف محاسباتي از جمله رمزنگاري و جستجو ايجاد کند.
روند انتقال از راه دور کيوبيتها در يک مسافت طولاني در واقع شامل انتقال ماده نيست. در عوض، از پديدهاي به نام "درهم تنيدگي"(entanglement) استفاده ميشود که در آن، خصوصيات يک جفت ذره به گونهاي به هم پيوند ميخورند که بدون در نظر گرفتن فاصله بين آنها، متصل ميمانند.
تيمهاي تحقيقاتي موسسه فناوري کاليفرنيا و "فرميلب" با دو شبکه ۲۰ کيلومتري فعلي خود قصد دارند يک شبکه در مقياس شهري به نام "Illinois Express Quantum Network" در شيکاگو ايجاد کنند. اما نبايد انتظار داشت که به زودي اينترنت کوانتومي محقق شود و بتوان از آن به جاي شبکههاي اينترنت امروزي بهره برد، چه برسد به اينکه به اين زوديها بتوان از اين فناوري براي انتقال از راه دور انسان استفاده کرد.
"ماريا اسپيروپولو" يکي از فيزيکدانان ذرات که يکي از نويسندگان اين مقاله نيز هست، گفت: مردم در شبکههاي اجتماعي از ما ميپرسند که آيا بايد براي يک ارائه دهنده اينترنت کوانتومي ثبت نام کنند؟(البته به شوخي). ما به تحقيق و توسعه بسيار بيشتري نياز داريم.