همکاری فراری با پزشکان جراح! وقتی فرمول یک جان نوزادان را نجات داد

پدال/ شاید باور نکنید اما سالها پیش تکنیکهای دقیق و سریع تیمهای فرمول یک به کمک جراحان آمد تا با بهینهسازی فرآیندها، جان هزاران نوزاد را نجات دهد.
دنیای پرسرعت و پرمخاطرهٔ فرمول یک، جایی که ثانیهها سرنوشت یک مسابقه را رقم میزنند، به شکلی غیرمنتظره به کمک یکی از حساسترین محیطهای پزشکی، یعنی بخش مراقبتهای ویژهٔ نوزادان، آمد. این همکاری شگفتانگیز میان مهندسان مسابقه و جراحان، با الهام از دقت و هماهنگی بینقص تیمهای پیتاستاپ، منجر به بهینهسازی فرآیندهای حیاتی پزشکی و نجات جان هزاران نوزاد در سراسر جهان شد.

همهچیز در سال ۲۰۰۱ آغاز شد. دو پزشک در بیمارستان گریت اورموند استریت لندن، از هرجومرج و ناهماهنگی در فرآیند انتقال نوزادان نارس از اتاق عمل به بخش مراقبتهای ویژه کلافه شده بودند. یک شب، هنگام تماشای مسابقات فرمول یک، جرقهای در ذهنشان زده شد؛ اگر یک تیم پیتاستاپ میتواند در چند ثانیه با هماهنگی مطلق لاستیکها را تعویض و سوختگیری کند، چرا تیم پزشکی نتواند چنین دقتی را در انتقال یک نوزاد شکننده به کار گیرد؟ این ایده آنها را به مارانلو، مقر اصلی فراری در ایتالیا، کشاند. مهندسان و اعضای تیم پیتاستاپ فراری با تحلیل ویدئوهای انتقال نوزادان، تشخیص دادند که این فرآیندها پرسروصدا، ناهماهنگ و فاقد رهبری مشخص هستند. اینجا بود که مکانیکهای مسابقه به معلمان دنیای پزشکی تبدیل شدند. آنها به تیم جراحان آموختند که چگونه با تعریف نقشهای مشخص برای هر فرد، ایجاد یک رهبر واحد در صحنه، استفاده از پروتکلهای استاندارد و نظارت بر دادهها، کار تیمی را به سطح جدیدی برسانند.

این مدل موفقیتآمیز بعدها توسط تیم فرمول یک ویلیامز نیز تکرار شد. آنها با همکاری بیمارستان دانشگاه ولز، تکنیکهای پیتاستاپ را برای احیای نوزادان به کار گرفتند. این اقدامات شامل طراحی فضای استاندارد در اتاق زایمان (مشابه گاراژ تیمهای مسابقه)، کدگذاری رنگی تجهیزات برای دسترسی سریع، بررسی ارتباطات رادیویی قبل از شروع عملیات و حتی استفاده از سیگنالهای دستی برای کاهش ارتباطات کلامی در لحظات بحرانی بود. در هردو سناریو، چه تعویض چهار حلقه لاستیک در دو ثانیه توسط تیمی بیستنفره و چه احیای یک نوزاد، تیمها باید در فضایی محدود و شرایطی که هر ثانیه در آن حیاتی است، بینقص عمل کنند. هدف این همکاری صرفاً افزایش سرعت نبود، بلکه بهینهسازی فرآیند، حذف حرکات اضافه و تکمیل ارتباطات برای به حداقل رساندن خطا بود؛ درسی ارزشمند از دنیای سرعت که به یکی از بزرگترین کمکهای فرمول یک به زندگی روزمره تبدیل شد.

















