دولت بعدی موضوع قیمتگذاری خودرو را حل کند/ به جای واردات محصول، تکنولوژی وارد کنیم
ايلنا/ دبير انجمن قطعهسازان ايران اظهار داشت: قدم اول دولت بعد بايد اين باشد که يک بار براي هميشه موضوع قيمتگذاري خودرو حل شود. در صورت حل شدن اين مشکل بسياري از چالشهاي قطعه سازي نيز حل ميشود.
مازيار بيگلو در مورد انتظارات اين صنعت از دولت بعدي اظهار کرد: دو مشکل اساسي در حوزه قطعهسازي وجود دارد که خواستههاي ما از دولت بعد حول آن شکل ميگيرد. مشکل اول مسئله نقدينگي در صنعت قطعه سازي است که اين صنعت به شدت متاثر از اين موضوع است. دليل موضوع اين است که خودروساز توانايي پرداخت مطالبات قطعهسازان را ندارد، ريشه اين مشکل هم به قيمتگذاري دستوري برميگردد. خودروساز زيانده است و هر ماه بخش زيادي از نقدينگي خود را از دست ميدهد و تامين منابع مالي براي پرداخت مطالبات قطعه سازان بر خودروسازان تبديل به معضل شده است.
وي با تاکيد بر لزوم اصلاح قيمتگذاري خودرو گفت: قدم اول دولت بعد بايد اين باشد که يک بار براي هميشه موضوع قيمتگذاري خودرو حل شود. در صورت حل شدن اين مشکل بسياري از چالشهاي قطعه سازي نيز حل ميشود.
بيگلو در ادامه تصريح کرد: مشکل دوم نيز نابساماني عرضه و قيمتگذاري مواد اوليه توليد داخل است. قيمتگذاري مواد اوليه ما تابع ارز است. طبق قانوني که مجلس مصوب کرده است مواد اوليه توليد داخل مانند فولاد، مس و پتروشيميها بر اساس نرخ جهاني صورت ميگيرد. اين درحالي است که خودرو براي مردمي توليد ميشود که درآمد آنها بر اساس ريال است نه دلار. لذا افزايش قيمت مواد اوليه تبديل به عاملي شده که افزايش قيمت خودرو را در پي دارد.
وي خاطرنشان ساخت: از طرف ديگر نحوه عرضه مواد اوليه در بورس به صورتي است که بسياري از قطعهسازان موفق به خريد نميشوند و ناچار ميشوند که نياز و تقاضاي خود را به سمت بازار آزاد ببرند که باز قيمت بيشتري دارد. خريد از بورس بايد از طريق سايت بهينياب انجام شود که ثبت نام در آن الزامات خاص خود را دارد. بخش زيادي از شرکتهاي کوچک قطعهسازي الزامات اين سازوکار را ندارند؛ بسياري از آنها با جواز صنفي کار ميکنند و پروانه بهرهبرداري ندارند که بتوانند در اين سايت ثبت نام کنند.
دبير انجمن قطعهسازان همچنين اضافه کرد: از طرف ديگر خريد از سايت بهينياب به صورت نقدي است. در شرايطي که قطعهسازان نميتوانند مطالبات يوميه خود را دريافت کنند و در عمل نقدينگي هم ندارند که بتوانند از بورس کالا مواد تهيه کنند؛ همه اينها خريد را براي قطعهسازان سخت ميکند. اگر قيمت کمتر باشد هم از تامين منابع مالي و هم شيوه خريد کار براي قطعهسازان راحتتر ميشود.
وي افزود: پيشنهاد ما در اين زمينه اين است که قيمت مواد اوليه داخلي که براي توليد کالاي داخلي استفاده ميشود مانند همان الگويي مورد استفاده در چين، کره، هند يا ترکيه استفاده باشد يعني يک يارانه توليدي به توليدکننده داده شود. اين موضوع باعث ميشود ضمن اينکه جلوي خامفروشي گرفته شود، قيمت محصول نهايي مانند خودرو يا لوازم خانگي کمتر ميشود. در اين صورت با توجه به اينکه منابع بسيار خوب معدني و نفتي داريم ميتوانيم در صادرات قيمت کمتري نسبت به قيمت جهاني داشته باشيم و در بازارهاي بينالمللي رقابتپذيرتر ميشويم. نظارت و ارائه يارانه توليد از اين طريق ميتواند بهترين اتفاق باشد.
بيگلو در پاسخ به سوالي در مورد تاثير ورود شرکتهاي خارجي به کشور در صورت به نتيجه رسيدن مذاکرات گفت: همکاري کردن با خارجيها در قطعهسازي هميشه خوب است. اين موضوع باعث ميشود که ارتباطات بين المللي ايجاد شود و در سطح تکنولوژيک ارتقا داشته باشيم. اما نکته اي که بايد به آن توجه شود اين است که همکاري ما شرکتهاي خارجي چه در قالب خودروسازي و چه قطعهسازي نبايد بر اساس محصول باشد بلکه بايد بر اساس فناوري باشد.
وي افزود: پيش از اين براي مثال اگر با فرانسويها کار ميکرديم، همکاري بر اساس دو يا سه خودرو بوده و قطعهسازان بايد بر اساس الزامات آن چند خودرو يا الزامات آن خودروساز همکار خارجي خود را پيدا ميکرد. نتيجه اين شد که شرکتهاي قطعهساز همراه و شرکتهاي مادر خودروسازي خارجي از ايران خارج شدند، در نتيجه اين همکاري از بين رفت.
بيگلو در ادامه بيان کرد: اگر همکاري با شرکتهاي خارجي در سطح فناوري و تکنولوژي باشد، ديگر علم و دانش را با يکديگر تبادل ميکنيم. در اين صورت اگر شرکت خارجي نيز به هر دليلي کشور را ترک کند، دانشي که با خود آورده باقي ميماند و سرمنشا پيشرفتهاي ديگر ميشود. اين نکته بسيار مهمي است که باز همان مسير گذشته و توافق بر سر دو يا سه نوع خودرو و قطعات آن نباشد. براي مثال دانش قطعات الکترونيکي که در آن ضعف داريم يا دانش مواد مهندسي که بسيار سخت است را خريداري و روي آن کار کنيم.
وي در پايان اضافه کرد: اگر روي اين موارد کار کنيم بسيار خوب خواهد بود و از آن هم استقبال خواهد شد. بايد توجه داشت که ارتباطات بينالمللي هميشه براي قطعهسازي يک فرصت است چراکه آن خودروساز هم تبديل به يک مشتري بالقوه براي قطعهساز داخلي ميشود. براي مثال لنت همه خودروهاي خارجي که در ايران هستند در کشور توليد ميشود. همين اتفاق ميتواند براي باقي خودروهاي وارداتي نيز رخ دهد و براي مثال چراغ يا ديگر قطعههاي آنها در کشور توليد شود.