روایت مهرشاد کارخانی از ماجرای یک انتقام در یک فیلم

مهرشاد کارخانی با اشاره به روند ساخت این فیلم گفت :لاله کبود شخصی‌ترین فیلم من است و تجربیاتی که در فیلم‌های قبلی داشتم همه در من فیلمساز جمع می‌شود و یک جایی این فیلمساز حق دارد که آنچه واقعاً دلش می‌خواهد را بسازد.

وی ادامه داد: جدا از همه مشکلاتی که برای ساخت فیلم در ایران وجود دارد معتقدم بسیار دشوار است که شما در این شرایط آشفته سینما بتوانید و شهامت این را داشته باشید فیلمی بسازید که ۹۰ درصدش در لانگ شات باشد.

کارخانی با اشاره به تاثیر پذیری از فیلمسازانی همچون هاوارد هاکس، آنتونی مان، روبر برسون، آنتونیونی‌ و شهید ثالث در این فیلم گفت: بعد از اتفاقاتی که در چند سال گذشته افتاد یعنی کرونا و مسائل اجتماعی که به وجود آمد احساس کردم در حالی که من یک فیلمساز شهری و خیابانی هستم، در طرح‌هایم به دنبال موضوعی متفاوت باشم تا اینکه این طرح به ذهنم آمد؛ ماجرای یک انتقام با نگاهی دیگر در حاشیه شهر. پیش از این هم در بخشی از فیلم‌هایم حاشیه شهر وجود داشت و همه ماجرا در داخل شهر نیست و فقط یکبار از چهارراه استانبول  بالاتر رفتم و آن هم در فیلم «ریسمان باز» بود.

کارخانی درباره استفاده از نمای لانگ شات در فلیم لاله کبود و روایت فیلم در نمای لانگ شات گفت : دلایل استفاده از نماهای طولانی و لانگ شات به آن مکتب و سبک سینما با ریتم کند باز می‌گردد. اگر بخواهم به زمینه عمیق تری برای استفاده از لانگ شات برگردم باید از خاطرات کودکی در ایستگاه بهرام که ایستگاه دوم یا سوم در خط راه آهن تهران-مشهد است بگویم و ایستگاه های زیبای دیگر. در کودکی من وقتی که از تهران با قطار مسافرت می‌کردیم این ایستگاه بین راهی بود و قطارهای معمولی بودند و در هر ایستگاه برای سوار شدن مسافران باید توقف می‌کردند. این ایستگاه فضایی بهشت گونه و سرسبز پر از درختان زیبا در کنار ریل راه آهن و اتاقک‌ سوزنبانی داشت که از قاب پنجره قطارها هنگام توقف و حرکت و مسافرانی که شاد بودند و لباس های رنگی داشتند همه روی انسان تاثیر می‌گذاشت و در خیال و رویای کودکی  من و شاید در آن سن ۱۰ سالگی ثبت شده است و میرسد به روزگار امروز و ایستگاه امروز در فیلم لاله کبود که اتمسفر چیزی می شود که می بینیم.

وی ادامه داد : تاثیر گرفتن هنرمندان از یکدیگر ایرادی ندارد و هر هنرمندی در هر زمینه‌ای می‌تواند تاثیر بپذیرد و اساسا هنرمندی نداریم که بگوید من تحت تاثیر هیچ کس نبودم. هیچ گاه از یک فیلم ساز به خصوص وام نگرفتم. از فیلمسازان زیادی در ایران و از سینمای وسترن و سینماگران مدرن در اروپا تاثیرگرفتم اما همیشه فیلم خودم را ساختم. مخاطب «لاله کبود» می‌تواند بگوید که لحظه‌هایی از این فیلم یادآور چه فیلم‌هایی است ولی در مجموع امکان ندارد که کسی بتواند بگوید این فیلم، شبیه فیلم دیگری است چرا که ماجرا و فضای این فیلم با یک نگاه نو طراحی شده و حالا تاثیر پذیری هم در آن وجود دارد.  

امید رنجبر منتقد سینما نیز درباره فیلم لاله کبود گفت : سه شاخص اصلی را در مورد این فیلم می‌توانیم مطرح کنیم. یک فضا، دوم فرم و سوم ریتم که هر کدام اساساً وامدار یک نوع سینما هستند. این فیلم به طور صرف روایت تک پروتاگونیستی نیست و دو کاراکتر زن هم می‌توانند خودشان در دل پروتاگونیست قصه جا بگیرند یعنی ما تک شخصیت صرف به عنوان پروتاگونیست ضد قهرمان نداریم. فرم اثر را بیشتر در میزانسن و انتخاب لانگ شات می‌توان مورد بحث قرار داد و نماهای این فیلم را بیشتر در فیلم‌های وسترن می‌بینیم در بحث ریتم فیلم سمت سهراب شهید ثالث می‌رود به خصوص با فیلم «طبیعت بی‌جان» که یک تک لوکیشن کنار ریل راه آهن واسطه می‌شود که ما یک شخصیتی را پیدا کنیم.

وی ادامه داد : لاله کبود را می‌توانیم فیلمی بدانیم که از همه جای تاریخ سینما وام گرفته است که البته این امتیاز منفی فیلم نیست اما یک مقدار حل شدن این نوع آثار در اولین باری که می‌بینیم سخت است.

محسن غفاری یکی از بازیگران فیلم نیز گفت:فیلم‌هایی که در سینمای مستقل شرایط اکران پیدا می‌کنند حتماً از فیلترهای بسیار زیادی عبور می‌کنند تا به این شرایط می‌رسند و این به نظرم کار بسیار سختی در این روزهای سینمای ایران است. به همین خاطر لازم است که از سینمای مستقل حمایت شود هم برای کسانی که به ساخت فیلم در سینمایی مستقل علاقه دارند و هم برای من بازیگری که دوست دارم از این طریق خود را به سینما معرفی کنم. لاله کبود فیلم خوبیست و من خیلی دوستش دارم چون تجربه خیلی خاصی برای من بود و ماجرای انتخاب من برای نقش یغما به نظرم می‌تواند خودش یک فیلم جداگانه باشد.
غفاری با اشاره به ویژگی های شخصیت اصلی فیلم گفت : بسیاری از اتفاقاتی که در فیلم برای شخصیت اصلی رخ می دهد، در زندگی شخصی خودم تجربه کرده بودم و اینکه قرار بود این ضد قهرمان را بازی کنم برایم بسیار جذاب بود. از سوی دیگر بازی کردن در لانگ شات برای من بازیگر چالشی را بوجود می‌آورد که وقتی قرار است پلان بسته‌ای از من گرفته شود به نحو احسن از آن استفاده کنم و با ریز جزئیات به آن بپردازم و به نظرم لاله کبود تجربه و رزومه خوبی برای فعالیت سینمایی من در آینده خواهد بود که بتوانم از آن دفاع کنم.
شکیلا سماواتی یکی دیگر از بازیگران فیلم نیز گفت : «لاله کبود» فیلمی است که من خودم خیلی آن را دوست دارم. کار کردن با آقای کارخانی چه در پروسه پیش تولید و چه در طول مصاحبه‌هایی که برای این نقش داشتم بسیار جذاب بود. من از تجربه و زیست تئاتریم در این فیلم خیلی استفاده کردم و در تئاتر ما  چیزی تحت این عنوان داریم که خود را از بیرون می‌بینیم و آنقدر به بدن اکت و صدای خود مسلط می‌شویم که انگار داریم خودمان را از بیرون می‌بینیم و این تجربه در این فیلم و بخصوص بازی در نمایی لانگ شات خیلی به کمک من آمد.

مهتاب نویدی یکی دیگر از بازیگران فیلم نیز گفت: بازی در این فیلم برای من اصلا کار آسانی نبود زیرا نقش من یکی از کم دیالوگ‌ترین نقش‌هاست و در سکوت و سکون فیلم اهمیت زیادی دارد. مهتاب نماد یک زن کاملا مستقل، جسور و متفاوت است که میتواند از همه قضاوت‌ها دور شود من مهتاب لاله کبود را با تمام وجودم درک کردم.

منصورعبدرضایی مدیر فیلمبرداری نیز  درباره تعامل و همکاری که با کارگردان فیلم داشت  گفت: من وقتی که فیلمنامه را خواندم و وقتی که با آقای کارخانی از طریق یکی از دوستان آشنا شدم به ایشان گفتم که در این فیلم سکوت و سکون را دیدم و وقتی که وارد فیلمبرداری شدیم متوجه شدیم که درون قاب‌ها سکوت داشتیم.
وی ادامه داد : استفاده از نماهای لانگ شات و انتخاب لنز برای ما افق‌های جدیدی ایجاد می‌کرد قاب‌های لانگ شات را با همکاری آقای کارخانی و مشورت هم انتخاب می‌کردیم و تنها در چند نما به کاراکتر نزدیک شدیم.   ما با لانگ شات‌ها مخاطب را مجبور می‌کردیم که همه جای قاب را ببیند
وی ادامه داد: لنزهایی که استفاده کردیم همه لنز تله بود یعنی از طریق لنز تله لانگ شات می‌گرفتیم. در نهایت هر آنچه که بود از انتخاب لنزها، رنگ، نور و فضا با توجه به تجربه و سابقه آقای کارخانی که در زمینه عکاسی دارند و قاب را خیلی خوب می‌شناسند و این توانایی را دارند که در قاب لانگ از بازیگران بازی درستی بگیرند.

در این نشست مهرشاد کارخانی تهیه کننده و کارکردان و عبدرضایی مدیر فیلمبرداری فیلم با یادی از مازیار شیخ محبوبی صدا بردار و علی غرابی طهرانی صداگذار فقید فیلم, از زحمات انها تقدیر و تشکر کردند.