از صحنه تا لنز؛ تئاترِ رشیدی در قابِ سینما
آخرين خبر
بروزرسانی
آخرین خبر/داوودِ رشیدی، درخششِ هنرِ کمنظیرش در برابر ستارگانِ سینما روشنتر از همیشه جلوهگر میشود. او نمادِ «عقلِ سرد» و «نظمِ حاکم» بود؛ نیرویی که در تقابل با غریزه و عصیان قرار میگرفت و آنچه دیگران با فریاد تلاطم میآفرینند، او با شکیبایی و محاسبه متلاشی میکرد. رشیدی صرفاً ضدقهرمان نبود؛ او معمارِ تلههایی بود که قهرمانان را در آنها به دام میانداخت و وجوهِ پنهانِ تراژدی را نمایان میساخت.
اوجِ این هنرمندی در نقشِ «آقاحسینی» در «کندو» متجلی است: قدرتی که بهجای خشونتِ حرکت، از سکون و نگاهی نافذ زاده میشود و تمامی طغیانها را بیاثر میسازد. او به سینما آموخت که هولناکترینِ اقتدارها نه در شور و پرخاش، که در سکوتِ محاسبهگرِ ذهن است؛ سکوتی که بیش از هر فریاد، تاریخساز و تعیینکننده است.