ادویههای خورشتی؛ کِی و کجا؟

خراسان/ در کتاب مستطاب آشپزی آمده است که ادویه، ترکیبی از دانهها، میوهها، گلها و برگهای معطر است که با مهارت و دقت انتخاب و ترکیب میشوند تا خوراکیهای بینظیر خلق کنند. ما از بسیاری از ادویهها در خورشها استفاده میکنیم اما کدام ادویه به کار کدام خورشت میآید؟ از ادویههایی خواهیم گفت که کاربردشان در خورشتها کمتر گفته شده است.
زیره؛ ادویه ضروری خورشت
از آنجایی که در بیشتر خورشتهای ایرانی معمولا حبوبات استفاده میشود، وجود زیره کمک میکند نفخ حبوبات گرفته شود. زیره از آن دسته چاشنیهاست که خوب است در مراحل میانی پخت خورشت به آن اضافه شود.
گشنیز، ادویه حرفهایها
ادویه لازم و البته ضروری اکثر خورشتها برای افراد حرفهای تخم گشنیز است. این طعمدهنده جذاب به گرفتن بوی زهم گوشت قرمز و مرغ کمک بسیار خوبی میکند. پودر گشنیز را میتوانید در مرحله تفت دادن گوشت خورشت اضافه کنید.
برگ بو، در برابر بوی زهم
اگر میخواهید غذایتان هیچوقت بوی زهم ندهد حتما خوب است برگ بو را در خورشت استفاده کنید. این ادویه برای گوارش بسیار خوب است و بهتر است آن را از همان ابتدا به خورشت اضافه کنید.
گلپر، ادویهای خاص
گلپر ادویهای با طعم تند و خاص است که بیشتر در خورشهای سنتی شمال ایران مانند تهیه خورشت آلو استفاده میشود. این ادویه به خورشتها طعمی متمایز و کمی تند میبخشد و معمولا در پایان پخت اضافه میشود تا عطر و طعم آن حفظ شود.