اطلاعات/ دل و جگر براي ايرانيها هميشه يک غذاي مطلوب بوده که البته خوراکي مغزي و لذيذ هم به حساب ميآيد. اما هر کدام از آن چيزهايي که در جگرکي سفارش ميدهيد، خواصي متفاوت از يکديگر دارند که بهتر است بشناسيد.
جگر سياه
جگر سياه همان کبد است که در واقع سوخت و ساز مواد غذايي، شيميايي، دارويي و سموم بدن دام در آن انجام ميشود و محل ذخيره انواع ريزمغذيهاست. جگر سرشار از ويتامينهاي گروه B بخصوص A،B12،B6، B2،B1 و منبع اسيدفوليک، آهن و روي است. پروتئين جگر سياه در رده پروتئين گوشت قرمزاست ولي آهن آن ۲ تا ۳ برابر آهن گوشت گاو بوده و سرشار از چربي است. مقدار کلسترول آن تقريبا ۲ برابر گوشت قرمز کم چرب است و اگر در يک روز ۱۰۰ گرم آن مصرف شود، تقريبا ۵ر۱ برابر بيشتر از حد مجاز، کلسترول وارد بدن شده است. يک سيخ جگر حدود ۸۰ کالري انرژي داشته و در هر ۱۰۰ گرم آن ۱۸۵ کالري و در همين ميزان جگر سرخ شده ۳۳۰ کالري انرژي به همراه مقدار بيشتر کلسترول نهفته است.
جگر سفيد
جگر سفيد، ريه دام و مسئول تنفس او است. پروتئين و چربي آن کمتر از جگر سياه و گوشت قرمز است، ولي کلسترول آن تقريبا برابر جگر سياه و بيشتر از گوشت گاو کم چرب است. اين فرآورده در مقايسه با جگر سياه از نظر ويتامين A فقير است و آهن کمتري دارد. خوب است بدانيد در۱۰۰ گرم جگر سفيد۱۶۰ کالري انرژي نهفته است و معمولا از آن به دليل پروتئين مطلوب در فرآوردههاي گوشتي صنعتي استفاده ميشود.
دل
دل همان قلب است و از نظر ويتامينB2، B3 و B6 غني و از نظر ميزان آهن مشابه جگر سياه است. دل در مقايسه با ساير اندامها پروتئين با کيفيتتري داشته و چربي و کلسترول آن کمتر است. در ۱۰۰ گرم اين احشا ۲۰۰ کالري انرژي نهفته است. بنابراين شايد بتوان گفت دل پرفايدهترين و کم ضررترين بخش در ميان احشاي داخلي دامها است.
قلوه
قلوه کليه دام است و مثل دل، ويتامينB2، B3 و B6 بسياري دارد و آهن آن به پاي جگر سياه ميرسد. قلوه پروتئيني مشابه گوشت قرمز دارد و از نظر ويتامين B6 و فولات غنيتر است. ميزان کلسترول قلوه مانند جگر سياه و بالاتر از دل و گوشت قرمزاست.
خوش گوشت
خوئک يا خوشگوشت بافتي شبيه چربي است و به لوزالمعده حيوان گفته ميشود. غدهاي که کار ترشح انسولين و تنظيم قند خون را به عهده دارد و سرشار از چربي و کالري بوده و حاوي مقادير مناسبي پتاسيم است. اگرچه عرضه خوئک به دليل بيماريهاي زيادي که ايجاد ميکند، غيرقانوني است اما خيلي از جگرکيها اين بخش از دام را به سيخ ميکشند و همراه دل و جگر سرو ميکنند.
آداب جگرخوري
جگر آبدار نخوريد: جگر خام يا نيمهپخته (به اصطلاح آبدار) ميتواند بسياري از ميکروبهاي بيماري زا را به بدن مصرفکننده انتقال دهد. انگل يا کرم زباني شکل يکي از ميکروبهاي مشترک بين دام و انسان است که بيشتر از طريق جگرهايي که حرارت لازم را نگرفتهاند، وارد بدن و در ناحيه حلق انسان مستقر ميشود. مراقب آلودگيها باشيد: هر گونه تغيير در رنگ، بو، مزه و لزج شدن و تغيير قوام در بافت احشاي خام دام، نشاندهنده فساد آنهاست.
حرارت کافي ميتواند تا حدودي آلودگيهاي ميکروبي اين قبيل فرآوردهها را کاهش دهد.
اما سموم شيميايي، داروهاي هورموني و پسماند آفتکشها، کودهاي شيميايي و فلزات سنگين احتمالي در علوفه که به احشاي دام منتقل شده از طريق حرارت نابود نخواهد شد. پس از طبخ يا کبابي شدن اين فرآورده آلودگيهاي ثانويهاي چون ظروف و سيخهاي آلوده، عدم بهداشت فرد ارائه دهنده، دستهاي آلوده فرد مصرفکننده، حشرات موذي و… از جمله مواردي هستند که ميتوانند موجب انتقال ميکروبهاي بيماريزا به مصرفکننده شوند.
جگر و قلوه جوان بخوريد: جگر سياه محل تجمع و دفع مواد زايد، سموم شيميايي، داروهاي هورموني و… است. به همين دليل احتمال دارد پسماند برخي از اين ترکيبات در بافت چرب جگر دام اندوخته و براي سلامت مصرفکننده مضر باشد. قلوه نيز از اين موضوع مستثني نيست. بنابراين بهتر است از احشاي دامهاي جوانتر که احتمال تجمع سموم در آن کمتر است، استفاده شود.
زياده روي نکنيد: به دليل آنکه ويتامين A جگر بيش از حد نياز بدن است، مصرف مکرر آن ميتواند با انباشت ويتامين A در کبد مصرفکننده موجب آسيبديدگي و کاهش عملکرد اين عضو شود.
تجمع ويتامين A جگر در بدن زنان بارداري که مرتبا براي رشد جنين خود از اين محصول استفاده ميکنند، ميتواند خطر نقايص مادرزادي را افزايش دهد و مصرفکننده را دچار نوعي مسموميت سازد.
همچنين افزايش آهن جگر در مردان ميتواند زمينه افزايش هموسيستئين را در بدن فراهم کرده و منجر به بروز بيماريهاي قلبي ـ عروقي شود. از سوي ديگر، آهن ميتواند با تجمع در بافت کبد و کليه موجب ناکارايي اين ۲ عضو شود.
با کانال تلگرامي «آخرين خبر» همراه شويد
بازار