در مدرسه نیاموختیم که باید از زمانه خودمان جلو بزنیم
خراسان/ در مدرسه خیلی چیزها را یاد میگیریم اما از آنجایی که آموزش در مدرسه متمرکز روی نمره بهتر و ایجاد آمادگی در افراد برای کنکور و دانشگاه است خیلی چیزها را هم یاد نمیگیریم؛ در حقیقت آموختن بسیاری از چیزهایی که در بزرگ سالی زمینه رشد و زندگی معنادار ما خواهند بود در بسیاری اوقات برای مدرسه اولویت ندارد یا حتی به شکل نادرستی به ما آموزش داده میشود و برای همین آن آمادگی لازم برای زندگی بزرگ سالی را فقط نمیتوان در مدرسه جستوجو کرد. بهطور مثال ما در مدرسه تفکر انتقادی را نمیآموزیم؛ جنگیدن برای رسیدن به رویاها را یاد نمیگیریم و...
وقتی خودمان را نادیده میگیریم
قرار نیست به فرزندانمان تاکید کنیم که قواعد مدرسه را نادیده بگیرند اما باید یاد بگیرند در تمام طول زندگی، لازم نیست مثل مواجههای که در کودکی با معلم داشتند، هرچیزی را راحت بپذیرند و به چالش نکشند. مدرسه در کودکی ما این موضوع را تثبیت میکند که موفقیت برابر است با پذیرش قیود زیادی که به ما تحمیل شده و برای همین بزرگ سال خوب بودن هم یعنی اینکه در تعارض بین فشار اجتماعی با خواستههای خودمان، جو عمومی را انتخاب کنیم. درحالیکه چنین رفتاری برای روزهای کودکی و در مدرسه شلوغی خوب بود که اگر هر کسی میخواست ساز خودش را بزند، معلم نمیتوانست شرایط را مدیریت کند. اما ما همین قید و بند را تا بزرگ سالی با خود همراه میکنیم و ناگهان تصور میکنیم انتخاب یک شغل روتین اما با حاشیه امن اقتصادی و... به مراتب بهتر از شروع یک کار مبتنی بر مهارت و هنر شخصی است.
زندگی را مثل ریاضی میبینیم
مدام میخواهیم مطابق انتظار جامعه و خانواده رفتار کنیم. وقتی اطرافیان محافظهکار را همسو با انتخابهایمان نمیبینیم، حس میکنیم ما در مسیر اشتباهی هستیم و از اهداف خوبمان صرفنظر میکنیم. حتی وقتی دچار یاس از وضع موجود و روزمرگیها میشویم، شجاعت و عزت نفس برای عبور از شرایط را نداریم و ایدههای خوب را نادیده میگیریم تا آرامشمان خدشهدار نشود. بخش زیادی از هویت ما در کودکی شکل میگیرد و مدرسه تلاش میکند آدمها شبیه هم باشند درحالیکه آدمهای موفق جلوتر از زمانه و زندگی آدمهای پیرامونشان هستند. تجربههای کودکی، طرحوارههایی هستند که روی بزرگ سالی ما سایه میاندازند. برای همه ما پیش آمده که در مدرسه حتی وقتی قرار است به سوال معلم درباره علایق شخصیمان جواب بدهیم، پاسخ را مثل ریاضی براساس فرمولهای از پیش تعیین شده انتخاب کنیم که ربطی به ما ندارد و با همین دست فرمان هم وارد بزرگ سالی شویم.
نویسنده : سیدمصطفی صابری | روزنامهنگار