فرزند طلاقم و بدجور احساس کمبود محبت دارم
خراسان/ دختری ۱۹ ساله هستم. فرزند طلاق هستم. پنج سال پیش، پدر و مادرم از هم جدا شدند. الان با پدربزرگم زندگی میکنم که هم برایم پدر بود و هم مادر. اما بدجور در زندگی احساس کمبود محبت دارم. میترسم این مسئله برایم دردسر شود. شرایط ازدواج هم ندارم.
پاسخ مشاور:
ارزشمندیتان را باور کنید
اولین گام برای پرکردن خلأ عاطفی، باور به ارزشمندی و شایستگی خودتان است. وقتی خود را لایق محبت بدانید، قدم بزرگی برای بهبود روحیه برداشتهاید. برای خودتان وقت بگذارید و فعالیتهایی انجام دهید که به شما احساس شادی و آرامش میدهند. مثلاً هر روز چند صفحه کتاب بخوانید، ورزش کنید، در طبیعت پیادهروی کنید یا یک روز را به تفریح با دوستان اختصاص دهید.
احساسات خود را بروز دهید
در چنین مواقعی، حضور افراد حامی و دلسوز در اطراف میتواند بسیار مؤثر باشد. دوستان صمیمی، اعضای خانواده یا افرادی که به شما اعتماد دارند، میتوانند منبع ارزشمندی از محبت و حمایت باشند. حفظ و تقویت این روابط، به شما حس ارزشمندی و اعتمادبهنفس میدهد و میتواند در عبور از این مرحله به شما کمک کند. همچنین بیان کردن افکار و احساسات، چه از طریق صحبت کردن با یک دوست مورد اعتماد یا نوشتن درباره آنها، میتواند راهی مؤثر برای تخلیه هیجانات درونی باشد.
روی اهداف آینده تمرکز کنید
شاید هماکنون احساس کنید که برخی فرصتها را از دست دادهاید، اما به یاد داشته باشید که این تنها یک مرحله از زندگی است و فرصتهای زیادی در آینده پیش روی شما قرار دارند. با تعیین اهداف جدید و تمرکز بر رشد شخصی و حرفهای، میتوانید حس موفقیت و ارزشمندی را در خود تقویت کنید. هر قدمی که در این مسیر برمیدارید، باعث میشود که مسیر زندگی شما روشنتر و پرامیدتر شود.
احساساتتان زود گذر است
تجربه طلاق والدین ممکن است چالشبرانگیز و دشوار باشد، اما به یاد داشته باشید که این احساسات گذرا هستند. با صبوری و توجه به خودتان، میتوانید از این دوران عبور کنید و زندگی پر از محبت و آرامش برای خود بسازید. اگر در این مسیر به حمایت نیاز دارید، مراجعه به یک مشاور متخصص میتواند به شما کمک کند تا بهتر با احساساتتان کنار بیایید و کیفیت زندگیتان را بهبود بخشید.
مخاطب گرامی ، وقتی والدین از هم جدا میشوند، فرزندان معمولاً با احساسی از سردرگمی، تنهایی و حتی کمبود محبت مواجه میشوند. اگر شما هم چنین احساساتی را تجربه میکنید، باید بدانید که تنها نیستید و این واکنشها کاملاً طبیعی هستند. مهم این است که بتوانید با این شرایط بهدرستی کنار بیایید.
نویسنده: پرستو عادل صدیق | روانشناس