ارتباط به چالشکشیدن ذهن در جوانی با کاهش خطر آلزایمر در سالمندی
خراسان/مطالعه سلامت و بازنشستگی که دادههای ۴۵ هزار بزرگسال در آمریکا را در دو دهه بررسی کرده است، تایید میکند سالمندانی که از سنین پایینتر ورزش کردهاند یا سرگرمیهایی دارند که ذهن را درگیر میکند، کمتر با خطر زوال شناختی مواجهاند. بر اساس این پژوهش سبکزندگی، ژنتیک و دیگر عوامل در ۶۰ سالگی میتوانند به پیشبینی سلامت مغز در ۸۰ سالگی کمک کنند. پیتر هودومیت، محقق و اقتصاددان، به ایبیسینیوز گفت: «پژوهش ما تایید میکند عواملی مانند نمره پایین در آزمون شناختی و سلامت عمومی ضعیف در دهه هفتم زندگی، پیشبینیکننده قوی برای ابتلا به زوال عقل در سالهای بعدی زندگیاند».
عواقب فعالیتهای ذهنی کمتر
او همچنین به یافتههای این تحقیق درباره نقش محافظتی و شگفتانگیز تحصیلات بهویژه داشتن دیپلم دبیرستان، در برابر زوال عقل و همچنین خطر بیشتر آن در صورت زندگی افراد در جنوب ایالات متحده اشاره کرد. طبق یافتههای مطالعه، به نظر میرسد سالمندانی که از سنین پایینتر ورزش کردهاند یا سرگرمیهایی دارند که ذهن را درگیر میکند، کمتر با خطر زوال شناختی مواجهاند. برعکس، افرادی که سبک زندگی کمتحرک و فعالیت ذهنی کمتری دارند، تا ۸۰ سالگی بیشتر در معرض زوال عقل قرار دارند.
اهمیت یافتن سرگرمی و فعالبودن از نظر اجتماعی
هودومیت میگوید: «فاکتورهای سبک زندگی ناسالم مانند ورزش کم، چاقی شدید و ... هم به عنوان عوامل مهم شناخته شدند. این یافتهها نشاندهنده تعامل پیچیده عوامل رفتاری، اجتماعی و ژنتیکی با خطر ابتلا به زوال عقل است». بر اساس این مطالعه، بیماریهای مزمن از جمله دیابت، چاقی و سکته تا ۶۰ سالگی با احتمال بالاتر ابتلا به زوال عقل در مراحل بعدی زندگی ارتباط قوی داشت. این مطالعه تاکید کرد درست است که عواملی مانند ژنتیک و سن تغییرپذیر نیستند، اما بسیاری از عوامل خطر دیگر هستند که میتوان آنها را کنترل کرد. به عنوان مثال، ورزش منظم، یافتن سرگرمی، فعال بودن از نظر اجتماعی و تحتکنترل قرار دادن بیماریهای مزمن ممکن است به حفظ تیزی مغز در سالمندی کمک کند. رعایت رژیم غذایی سالم و خواب خوب هم در کاهش خطر موثرند. بهرغم تمام موارد گفتهشده این مطالعه ثابت نمیکند که تغییر سبک زندگی حتما از زوال عقل پیشگیری میکند، بلکه نشان میدهد که اصلاح این عوامل با کاهش خطر ابتلا به زوال عقل مرتبط است. نویسندگان مطالعه تحقیقات بیشتری برای تاثیر بررسی مداخلات هدفمند بر گروههای مختلف را پیشنهاد کردهاند.