گذشتن بهشیوه «بهنام تشکر»

خراسان/ این بازیگر در ویدئویی پربازدید گفته: «حالا طرف یک چیزی بگوید و فکر کند برده؛ من آرام میگذرم و میروم جلو، من جایی گیر نمیکنم...»؛ اما چطور از بعضی حرفها باید گذشت؟
گاهی در زندگی به جایی میرسیم که تازه میفهمیم چقدر از انرژی و آرامشمان را صرف حرفها، نگاهها و قضاوتهایی کردیم که هیچوقت ارزشش را نداشت. درست مثل جملهای که در توضیح ویدئوی پربازدید از «بهنام تشکر» می بینیم: «کاش سالها قبل به این درک رسیده بودم که باید از خیلی حرفها گذشت». این بازیگر در این ویدئو میگوید: «من در زندگی جایی گیر نمیکنم، می گذرم. حالا طرف فکر کند برده یا هر چیزی، من آرام میگذرم و جلو میروم. یک جایی نیستی و دارن راجع به تو حرف میزنن، حتی تصمیم میگیرن، ولش کن، بذار حرف بزنن، اصلا مهم نیست، تو برو جلو...». این صحبتهای بهنام تشکر فقط یک حس شخصی نیست؛ یک حقیقت روانشناختی عمیق است. انسانها بخش بزرگی از عمرشان را با نگرانی درباره نظر دیگران میگذرانند، اما نتیجه چیزی جز اضطراب، دور شدن از خود واقعی و خسته شدن از زندگی نیست. در ادامه این مطلب توضیح میدهیم چرا نباید درگیر قضاوت دیگران شویم و چطور میتوانیم از این دام ذهنی بیرون بیاییم؟
ذهن ما بزرگنمایی میکند؛ دیگران نه| در روانشناسی پدیدهای وجود دارد به نام خطای نورافکن. ما فکر میکنیم همه حواسشان به ماست، اما واقعیت این است که بیشتر آدمها درگیر مشکلات و برنامههای خودشاناند. بسیاری از نگرانیهای ما درباره قضاوت دیگران، اصلاً در ذهن آنها اتفاق نمیافتد.
وابستگی به تأیید بیرونی، هویت را آسیبپذیر میکند| وقتی ارزش و اعتمادبهنفسمان را به نگاه دیگران گره میزنیم، کوچکترین انتقاد یا شایعه میتواند ما را از هم بپاشد. فردی که مدام به دنبال تأیید بیرونی است، همیشه احساس میکند «روی صندلی داوری» نشسته و مجبور است خودش را اثبات کند. این وضعیت نه پایدار است و نه سالم.
قضاوت دیگران بیشتر از درونیات خودشان میآید، نه از واقعیت ما| حرف مردم اغلب بازتاب تجربهها، ترسها و ذهنیت خودشان است. پس چرا باید مسیر زندگیمان را براساس برداشتهایی تنظیم کنیم که ریشه در واقعیتِ ما ندارند؟
اهمیت دادن افراطی به قضاوت، کیفیت زندگی را کاهش میدهد| پژوهشها نشان می دهد افرادی که زیاد به حرف دیگران اهمیت میدهند، اضطراب اجتماعی بیشتری تجربه میکنند، تمرکز کمتری دارند، روابطشان سطحیتر میشود، از زندگی رضایت پایینتری دارند. دلیلش ساده است: وقتی «بیرون» مهمتر از «درون» شود، آرامش از بین میرود.
چطور از قضاوت دیگران عبور کنیم؟
۱ ارزشهای شخصیتان را بنویسید| افرادی که ارزشهای مشخصی برای زندگی دارند، کمتر آسیب میبینند. وقتی بدانید چرا فلان تصمیم را گرفتهاید، نیاز ندارید کسی آن را تأیید کند. قطبنمای درونی، شما را از تکانهای باد قضاوت بیرونی حفظ میکند.
۲ هر حرفی را از سه فیلتر رد کنید| قبل از این که حرفی آزارتان دهد بپرسید: واقعی است؟ مفید است؟ از روی خیرخواهی گفته شده؟ اگر پاسخ هر سه «نه» بود، همانجا رهایش کنید.
۳همه چیز را به خودتان نگیرید| در درمان شناختی به این خطا میگوییم «شخصیسازی». مثال ساده: کسی سرد جواب سلام میدهد و ما فکر میکنیم «حتماً از من ناراحته». درحالیکه ممکن است تنها خسته یا درگیر مسئلهای شخصی باشد. همه چیز درباره ما نیست.
۴ مرز روانی بگذارید| بین نظر مفید و دخالت مخرب تفاوت بگذارید. نقد محترمانه را بپذیرید، اما اجازه ندهید قضاوتهای بیپایه وارد حریم روانیتان شود.
۵ با خودتان مهربان باشید| جملات خودهمدلانه به مغز پیام امنیت میدهد: لازم نیست همه من را بفهمند. اشتباه کردن طبیعی است. این جملات ساده، دیوار دفاع روانی شما را قوی میکنند.


















