سبک دعوا کردن شما چگونه است؟!

باشگاه خبرنگاران/ دعوا کردن يک واکنش به مسايل ذهني و رفتاري است که گاهي ناشي از اختلاف نظرهاست . وقتي به دقت نگاه کنيد، اغلب مشاجرات از يک الگوي بسيار آشنا پيروي مي کنند. وقتي دعوا فروکش مي کند، اغلب بحث ها به اين مطلب خلاصه مي شود که من درست مي گويم و تو اشتباه مي کني و من مطلقا کوتاه نيامده يا موضع خود را تغيير نمي دهم تا تو آن را بپذيري . تا کنون به اين انديشيده ايد که چرا نحوه دعوا کردن فردي با فرد ديگر متفاوت است و تمام گفتگوي بعضي ها به دعوا و برخي ديگر همواره به صلح و دوستي کشيده مي شود؟ هرچند که کمتر کسي است بتواند رفتارهاي غيرمنتظره طرف مقابل خود را پيش بيني کند اما لحظه اي را تصور کنيد که اين رفتارها قابل پيش بيني شود آن وقت است که ديگر هرگز دعوايي رخ نمي دهد يا لااقل تعداشان به حداقل مي رسد. اکثر مردان در شرايط سخت کاري معمولا رفتارهاي خشونت آميزشان بيشتر است در حاليکه بانوان بخاطر احساساتي تر بودنشان بيشتر صبر پيشه مي کنند و تنها ممکن است در وضعيت خيلي بد و طاقت فرسا اندکي صدايشان را بالابرند و حرفي ناخوشايند بزنند، البته اين موضوع خالي از استثنا نيست و در هرشرايطي هراتفاق و واکنشي ممکن است؛ درواقع بخاطر همين هم به عقيده بسياري از افراد واکنش ها در برابر موضوعات متنوع قابل پيش بيني نيست. با وجود اين اعتقاد به پيش بيني نشدن رفتارها، اما اين نکته هم گفتني است که زوجين معمولا به خوبي به رفتارهاي همسرشان واقف هستند و معتقدند آنها را به خوبي مي شناسند درواقع مي دانند که چه موضوع يا اتفاقي مي تواند خشم همسرشان را برانگيزد يا حداقل چه عواملي درآن اثرگذار است. بنابراين گويي شناخت انسانها و پيش بيني واکنش آنها آنقدر هم سخت نيست . با کمي تامل و دريافت چند نکته به خوبي مي توان حتي به شيوه دعوا کردن خود و ديگران واقف شد احساسات زاييده باورها دعوا واکنشي در مقابله با ناکامي است. دعوا گونه هاي مختلفي دارد. در يک نوع دعوا، زدوخورد بدني يا همان کتک کاري پيش مي آيد يا مثلا به صورت هل دادن است. نوع ديگر آن دعواي کلامي است که طي آن افراد، فحش، توهين يا القاب نامناسبي به زبان مي آورند. روانشناس و مشاور خانواده با اشاره به عوامل موثر در ابراز احساسات فرد بيان کرد:مهمترين عامل يا فاکتور براي اين قضيه نوع تفکرات و باورها است که باعث مي شود از فرد رفتارهاي مختلفي بخصوص در هنگام دعوا سر زند. وي نوع باور و تفکرات را تعيين کننده رفتار و احساسات دانست و ادامه داد:درواقع سرمنشا تمام رفتارها و واکنشهاي فرد،افکار و باورهايش است و بسته به باورهاي هرفرد در زندگي ابراز احساساتهاي متفاوتي هم شاهد هستيم. اينگونه کنترل دعوا را به دست گيريد وي اظهار داشت:طبيعتا در پي باورهاي درست، منطقي و کارآمد، واکنشي درست و به جا اتفاق مي افتد بعنوان مثال در دعوا به راحتي فرد قادر به کنترل خود است اما بدون چنين باور و تفکري بي شک فرد با مشکلات عديده و عصبانيت جدي مواجه مي شود. اين متخصص روانشناسي با بيان اينکه افکار ما از منابع متعددي تغذيه مي کند، عنوان کرد:يکي از عوامل موثر بر طر فکر و باورهاي فرد، خانواده است چرا که بعنوان مثال وقتي فرد شاهد دعواهاي متعدد والدين يا بحث و جنجالهاي زياد خانوادگي باشد به طبع در مقابل حتي حوادث يا برخوردهاي عادي هم پرخاشگري و دعوا را انتخاب مي کند. وي تصريح کرد:وقتي پسر يا دختر هيچگاه شاهد ابراز احساس عاطفي يا لطيف اعضاي خانواده خود نسبت به يکديگر نبوده، نمي تواند واکنشهاي مثبت و خوبي (مثل کنترل خود) را دربرابر رفتارهاي ناخوشايند ديگران داشته باشند. احساساتي که با فرهنگ شکل مي گيرند وقتي کسي مشاهده مي کند که ديگران چگونه در مقابله با اتفاق هاي مختلف، شروع به دعوا مي کنند، به مرور زمان چنين عکس العملي را ياد مي گيرد و ممکن است در هر شرايطي از آن استفاده کند. گاهي هم دعوا ناشي از عدم توانايي در مهار هيجان است و فردي که نتواند هيجان يا حس پرخاشگري خود را کنترل کند، دعوا مي کند. اين مشاور خانواده با اشاره به فرهنگ جامعه بعنوان عامل موثر ديگر در ابراز احساسات و نشان دادن واکنش ها، اظهار داشت:معمولا فرهنگ جامعه، پسران و مردان را به گونه اي آموزش مي دهد که آنها به گونه اي خاص رفتار کنند مثلا فرهنگ جامعه از مرد مي خواهد که با کنترل احساسات، قواي جسماني خود را نشان دهد. اخم به بهانه شکست عشقي با توجه به اينکه تجارب اوليه عشقي در شکل گيري باورها نقش دارد، ضمن طرح مثالي عنوان کرد:فردي که در اولين رابطه عاطفي عشقي خود شکست مي خورد ديگر درابراز احساسات و ملايم برخورد کردن خساست به خرج مي دهد و تصميم مي گيرد که در روابط بعدي به جاي عاطفه، خشونت و اخم را انتخاب کند. وي با بيان اينکه در نحوه برخورد با اتفاق يا مخاطبي خاص بدون شک تجربه فرد موثر است، ادامه داد:وقتي مرد کاملا آرام و منطقي نکته اي را به همسرش گوشزد مي کند و واکنشي نمي بيند ترجيح مي دهد بار ديگر با خشنوت آن را مطرح کند اين موضوع در صورتي است که اگر با واکنشي منطقي براي انجام يا ترک آن کار روبه رو شود به طبع ملايمت را همواره پيش مي گيرد و ديگر دست به خشونت نمي زند (البته اين مثال براي صحبت بانوان به آقايان هم صادق است). به گفته اين روانشناس وقتي فرد با قرار گرفتن در موقعيتي، دعوا کرده و متاسفانه نتيجه مثبتي گرفته ، همين باعث مي شود بعد از آن هم هر جا که کارش گير کرد، دعوا کند. زوجين درجريان باشند با شناخت سبک دعواي هر فردي در زندگي مي توانيم حتي ترس خود را براي احقاق حق برطرف کنيم چرا که به طبع ترس از دعوا گاه باعث مي شود زنان يا مردان در بسياري از امور، حقوق خود را ناديده بگيرند. بنابراين عوامل مختلفي در واکنش ها و از کوره در رفتن هاي فرد موثر واقع مي شود که تمام آنها سر منشا سبکهاي شخصيتي است و با نگاه به پيشينه و شخصيت يک فرد به راحتي مي توان (حتي کم) رفتار وي را در برخوردها پيش بيني کرد. همچنين داشتن ارتباطات مناسب براي برقراري آرامش دوباره پس از دعوا بسيار حياتي و مهم است و بخصوص زوجين بايد به اين مسئله به خوبي واقف باشند تا در صورت بروز هرگونه بحث با آرامش کامل شرايط را به حالت عادي خود برگرداند تا مشکلات دوچندان نشود. با کانال تلگرامي «آخرين خبر» همراه شويد