علت حیوان آزاری کودکان چیست؟

سيماي سلامت/ معمولا اغلب کودکاني که حيوانات را آزار مي دهند، خودشان پيشتر شاهد و يا مورد آزار بوده اند. معمولا اغلب کودکاني که حيوانات را آزار مي دهند، خودشان پيشتر شاهد و يا مورد آزار بوده اند. به عنوان مثال، آمار نشان مي دهد که ۳۰ درصد از کودکاني که شاهد خشونت خانگي بوده اند از نوع مشابهي از خشونت عليه حيوانات خانگي خود استفاده مي کنند. در واقع، ارتباط بين سوء استفاده از حيوانات و خشونت هاي بين فردي به خوبي شناخته شده است و امروزه بسياري از جوامع در حال تعليم ادارات خدمات اجتماعي و مراقبت هاي حيواني در چگونگي تشخيص علائم آزار حيوانات به عنوان شاخص هاي احتمالي ديگر رفتارهاي سوء هستند. در حالي که انگيزه هاي کودکي و نوجواني براي آزار حيوانات به خوبي مورد تحقيق و بررسي قرار نگرفته است، مصاحبه ها حاکي از وجود تعدادي انگيزه هاي بيشتر هم مي باشند: “کنجکاوي يا اکتشاف (به عنوان مثال، آزمايش حيوان مجروح و يا کشته شده، معمولا توسط يک کودک جوان يا دير رشد يافته). فشار همسالان (به عنوان مثال، همسالان ممکن است کودک را به سوء استفاده از حيوانات تشويق کرده يا اينکار را به عنوان بخشي از آغاز مراسمي خاص قلمداد کنند). عوض کردن حالات روحي (به عنوان مثال، سوء استفاده از حيوانات براي از بين بردن خستگي يا افسردگي). لذت جنسي (جانورخويي). سوء استفاده اجباري (به عنوان مثال، کودک توسط فردي قوي تر مجبور به آزار حيوانات مي شود). وابستگي به حيوان (به عنوان مثال، کودک يک حيوان را براي جلوگيري از شکنجه توسط فردي ديگر آزار مي دهد). ترس از حيوانات (اين امر معمولا موجب حمله عمدي به حيوان ترسناک مي شود). همسان شدن با فرد کودک آزار (به عنوان مثال، يک کودک قرباني ممکن است سعي کند احساس قدرت را از طريق قرباني کردن يک حيوان آسيب پذير تجربه کند). صحنه هاي خشونت آميز (به عنوان مثال،بازسازي صحنه ي يک فيلم از قرباني شدن حيوانات). تقليد (به عنوان مثال، کپي کردن رفتار تربيتي والدين در برابر حيوانات). خود آسيبي (به عنوان مثال، استفاده از يک حيوان براي ايجاد صدمات در بدن خود کودک). تمرين براي خشونت ميان فردي (به عنوان مثال، “تمرين” خشونت عليه حيوانات وحشي و حيوانات خانگي قبل از اعمال خشونت عليه افراد ديگر). وسيله اي براي سوء رفتار عاطفي (به عنوان مثال، زخمي کردن حيوان خانگي براي ترساندن خواهر و برادر) “ ستمگري به حيوانات آيا آزاردهندگان انواع مختلفي دارند؟ من از انواع مختلف سنخ شناسي کودکاني که حيوانات را آزار مي دهند مطلع نيستم اما طبق يک قاعده ي کلي، مطالعه ي متن راهنماي زير براي بررسي شدت خطر يا احتمال برطرف شدن اين مسئله خالي از لطف نيست. هشدار: اين دستورالعمل ها کلي هستند و هر وضعيت بايد به صورت جداگانه ارزيابي شود . موارد Experimenter: (بين۱-۶سال يا ديررشد يافته): اين فرد معمولا يک کودک پيش دبستاني است که بلوغ شناختي را کامل نکرده و نميتواند درک کند که حيوانات حس مي کنند و اسباب بازي نيستند. حيواني که مورد آزار قرار مي گيرد ممکن است اولين حيوان خانگي کودک باشد يا کودک تجربه ي زيادي در مورد نحوه ي مراقبت از انواع حيوانات نداشته باشد. چه کاري بايد انجام شود؟ البته تا حدودي، اين بستگي به سن و رشد کودک دارد. اما به طور کلي، به فرزند توضيح دهيم که آزار حيوان يا ضربه زدن به آن کار درستي نيست، درست همانطور که آزار يا ضربه زدن به کودکان ديگر غلط است. آموزش هاي مهربانانه توسط والدين، ارائه دهندگان خدمات مراقبت از کودکان و معلمين (تدريس مهرباني و مراقبت ازحيوانات) براي تشويق اين کودکان به عدم آزار حيوانات کافي هستند. سوء استفاده کننده «گريه براي کمک» (۶ يا ۷ سال تا ۱۲ سال) اين کودکي است که به لحاظ فکري مي داند که صحيح نيست که به حيوانات صدمه بزند. اين رفتار به دليل کمبود آموزش نيست، سوء استفاده از حيوانات بيشتر احتمال دارد نشانه ي يک مشکل روانشناختي عميق باشد. همانطور که قبلا هم ذکر شد، تعدادي از مطالعات مربوط به سوء استفاده از حيوانات دوران کودکي را به خشونت خانگي در خانه و همچنين سوء استفاده ي جسمي يا جنسي کودک مرتبط کرده است. چه کاري بايد انجام دهيد: به دنبال کمک حرفه اي باشيد. اين عادي نيست که کودکي در اين سن حيوان آزاري کند. سوء رفتار و يا رفتار ناسازگار (۱۲+) نوجواناني که از حيوانات سوء استفاده مي کنند تقريبا هميشه، رفتارهاي ضد اجتماعي زيادي هم دارن مثل آزار هاي جسمي و يا فعاليت هاي باندي. گاهي اوقات سوء استفاده از حيوانات در ارتباط با گروه هاي منحرف (بعنوان آغاز يک مراسم خاص يا براثر اعمال فشار) اتفاق مي افتد، در حالي که ديگر موارد ممکن است به عنوان راهي براي کاهش خستگي يا رسيدن به حس کنترل استفاده شوند. چه کاري بايد بکنيد: بلافاصله کمک حرفه اي بگيريد. در صورت امکان، ازحمايت دوستان، اعضاي خانواده، حتي معلمان بهره مند شويد. سخن نهايي هر عمل خشونتي که عليه يک حيوان انجام مي شود نشانه اي از اين نيست که شخص قرار است تبديل به يک قاتل ديوانه شود. به خصوص بچه هاي کوچک، که انعطاف پذيري و کنجکاوي طبيعي آن ها مي تواند به تجربيات ناخوشايندي براي حيوانات خانگي منتهي شود، خوب است که قضاوت را به پس از آموزش کودک در زمينه ي رفتار با حيوانات موکول کنيد. ما را در کانال «آخرين خبر» دنبال کنيد