چگونه احساس ارزشمندی کنیم؟

کلنيک مشاوره/ زندگي با مشکلات گوناگون و جلوه هاي رنگارنگش آنچنان ما را گرفتار کرده است که هر چه بيشتر تلاش ميکني کمتر به هم ميرسيم. دائما احساس ميکنيم گمشدهاي داريم. آنقدر روزمرگيها غرق شده ايم که از همه چيز و همه کس غافل مانده ايم مدتها است که فرهنگ مراقبه را به دست فراموشي سپرده ايم. نميدانيم کيستيم ، کجاييم و چه ميخواهيم. بسياري را مي بينيم که به شدت افسرده اند و در زندگي کمتر احساس شادي ميکنند. اين ها کساني اند که به خود ديگران و محيطي که در آن زندگي مي کنند بي توجه اند
بايد پذيرفت که اين دست کشيدن از خود ، موجب بروز مسائل زيادي براي فرد و اطرافيانشان ميشود. در درجه اول احساس بي کفايتي و بي لياقتي مي کند. پديد آمدن اين زمينه عاطفي سبب ميشود که فرد در جريان فکري خود را به کار نياندازد و هيچگاه خود را براي فهم درک و عمل آماده نبيند. چنين انساني در شناخت توانايي ها و نقاط ضعف و قوت خود آگاهي ناقص تري دارد ، لذا در تنظيم اعمال و رفتار خويش نا موفق تر است و از فعاليت هاي مثبت امتناع مي ورزد و در نتيجه دچار ياس و افسردگي ميشود.
احساس لياقت و ارزشمندي زير بناي اعتماد به نفس قدرتمند است. اعتماد به نفس يعني من توانايي انجام هر کاري را دارم.
شما زماني احساس قدرت و توانايي مي کنيد که بدانيد انسان ارزشمندي هستيد و لايق رسيدن به بهترين ها و زماني که همين حس را نداشته باشيد انگيزه ، قدرت و توانايي لازم يعني اعتماد به نفس قدرتمند براي رسيدن به سطح لياقت و ارزشمندي خود را نداريد.
مانند يک انسان ارزشمند و لايق زندگي کنيد
اگر ميخواهيد که دنيا خوب با شما تا کند ، بايد با خود خوب تا کنيد. شما بايد در ظريف ترين و کوچکترين امور براي خودتان احترام قائل شويد.
انرژي هاي ارزشمند و لايق بودن را به محيط اطراف ساطع کنيد. زماني که تلاش مي کنيم در همه جايي زندگي به خود احترام بگذاريد کائنات با شما همراه ميشود و سطح زندگي تان را ارتقا ميدهد.
اگر خود شما غرور و عزت نداشته باشيد هيچ کس ديگري نمي تواند آن را به شما دهد. خانه ما بر نوع احساس ما تاثير ميگذارد. محيط زندگي خود را به گونه اي بسازيم که با قدم زدن در آن احساس شادابي و اشتياق کنيم. با توجه کردن به خانه مان شخصيت خود را نشان مي دهيم ، پاکيزگي هيچ خرجي ندارد. زندگي کردن در يک آپارتمان کوچک و پاکيزه بهتر از زندگي کردن در يک قصر نامرتب و کثيف است.
احساس ارزشمندي چيست ؟
احساس ارزشمندي طرز نگاه و باوري است که ما نسبت به خود داريم. ميزان ارزشي است که براي خود قائل هستيم. انسان زماني احساس ارزشمند بودن واقعي را تجربه ميکند که خودش را همانطور که هست بپذيرد.
احساس ارزشمندي با ميزان توانمندي هاي ما متفاوت است. شما امکان دارد که فردي توانمند در يک حوزه مشخص باشيد در اين صورت شما در آن حوزه اعتماد به نفس خوبي داريد ، اما احساس ارزشمندي ارتباطي با اعتمادبهنفس شما ندارد. فارغ از اين که اعتماد به نفس و توانمندي داريم يا نداريم احساس ارزشمندي ميتواند در ما کم يا زياد باشد. ميزان ارزشي که براي خود قائل هستيم به مقدار زيادي به طرز نگاهي است که اول به خودمان و سپس به جهان پيرامون داريم.
احساس ارزشمندي چه تاثيري در زندگي ما دارد ؟
وقتي احساس خوبي در مورد خود داشته باشيم ديگران و دنيا را هم خوب مي بينيم ، انتظار رفتارهاي دوستان هم از سوي خود و هم از سوي ديگران داريم. حتي اگر فردي با ما تند يا رفتار ناشايست داشته باشد قدرت تحمل و صبر و بردباري ما بيشتر خواهد شد. زماني که احساس ارزشمندي ما دچار مشکل باشد نگاه منفي نگر و بدبينانه اي به ديگران و جهان هستي خواهيم داشت. دنيا و ديگران براي ما تاثير نامطلوبي دارد و منتظر رخ دادن حوادث و اتفاقات بد خواهيم بود و در برابر مشکلات و سختي هاي اوليه جا مي زنيم.
افرادي با احساس ارزشمندي بالا چه ويژگي هايي دارند ؟
خودشان و توانمندي هاي خود را قبول دارند.
خودشان را همانطور که هست نپذيرفتند.
قبول کردند که آنها هم مانند هر انسان ديگري کمبود و نداشته هايي دارند ولي در حسرت و غم اين نداشته ها عمرشان را تلف نمي کنند.
تلاش خود را براي رسيدن به اهدافشان صورت مي دهند و در نهايت نتيجه را قبول ميکنند.
سعي ميکنند کارهاي خوب و پيشرفت هاي زندگي خود را نگاه کنند و نه اينکه دائماً در حسرت گذشته و مرور اشتباهات خود باشند.
نسبت به ديگران نگاه بالا به پايين و تحقيرآميز ندارند.
به جاي فرار و دوري گرفتن از مردم تمايل به برقراري ارتباط با آنها دارند.
زندگي را در تلاش و کوشش او حرکت به سمت مشکلات ميبينند و از رنج ها و سختي ها فراري نيستند.
انسانهايي که احساس ارزشمندي بالايي دارند قادر هستند تواناييهاي خود را شکوفا سازند و از مواجه شدن با مسائل جديد زندگي پرهيز ندارد و نکته مهم اين است که همين احساس ارزشمندي بالا ، توانمندي و اعتماد به نفس آنها را هم بيشتر ميکند.
احساس ارزشمندي يک منبع درونيست
زماني که منبع احساس ارزش به خود را وابسته به ديگران کنيم و تصور کنيم که وقتي شايستگي داريم که ديگران ما را خوب و شايسته و قابل تحسين و تمجيد بدانند. ارزش و اعتبار ما وابسته به تعريف ديگران خواهد بود در اين صورت با توقف تشويق و يا آغاز انتقادات با مشکل مواجه مي شويم.در واقع احساس ارزشمندي يک منبع دروني است که فرد فارغ از تعريف و تحسين ديگران در خود به وجود ميآورد. در اين حالت ديگر نه از تعريف اطرافيان به شدت هيجان زده مي گردد و نه از انتقاد آنها نااميد و سرخورده خواهد شد