عشق در بیماران دو قطبی

حامي هنر زندگي/ عشق در بيماران دوقطبي مي تواند موضوع جنجال برانگيزي باشد. بيماران دوقطبي نيز درست مانند ساير افراد ممکن است به فردي علاقمند شوند با اين حال تغييرات خلقي آنها مي تواند مشکلات بسياري را براي خود فرد و طرف مقابل ايجاد کند. به همين خاطر اگر تصميم داريد با فردي که درگير اختلال دوقطبي است ازدواج کنيد بهتر است اطلاعات خود را راجع به اين بيماري و همين طور وظايفي که به عنوان همسر يک بيمار دوقطبي برعهده داريد افزايش دهيد. اگرچه زندگي با اين افراد به دليل شرايط خاصي که تجربه مي کنند مي تواند بسيار سخت باشد اما بازهم اين موضوع را تکرار مي کنيم که اختلال دوقطبي دليلي براي ناتواني فرد در عاشق شدن نيست و اين افراد نيز درست مانند سايرين مي توانند به شريک احساسي و خانواده خود علاقمند باشند.  

اختلال دوقطبي و انواع آن
دوقطبي نام يکي از بيماري هاي خلقي است که باعث مي شود فرد دوره هايي از افسردگي و درمقابل آن دوره هايي از سرخوشي بيش از حد را تجربه کند. به عبارتي احساسات اين افراد در دو قطب کاملا متفاوت از يک طيف در حال نوسان است. آن ها زمان هايي را درگير اختلال افسردگي و زمان هايي را دچار احساس شادي مي شوند که به آن مانيا گفته مي شود. اما اين به معناي آن نيست که بيماران دوقطبي هرگز ثباتي در شرايط روحي خود ندارند و دائما از حالي به حالت ديگر تغيير مي کنند.
هريک از دوره هاي مانيا يا به خصوص افسردگي ممکن است براي مدتي ادامه پيدا کند و همين طور بسياري از مواقع بيمار در فاصله ميان دو دوره براي مدتي خلق طبيعي دارد. با همه اين ها نوسانات خلقي جدي ترين مشکلي است که بيماران دوقطبي و اطرافيان آنها را تحت تاثير قرار مي دهد. افسردگي جزء ثابت تمامي انواع بيماري دوقطبي است اما براساس شدت دوره هاي مانيا انواع مختلفي از اختلال دوقطبي وجود دارد:

1. اختلال دوقطبي نوع يک
در اين شرايط که اصلي ترين نوع از اختلالات دوقطبي ناميده مي شود بيمار دوره هايي از افسردگي اساسي و همين طور دوره هايي از مانيا را تجربه خواهد کرد. بيماران درگير با مانيا چنان که در ادامه و در نشانه هاي مرحله مانيک خواهيم گفت ممکن است بسيار شاد و يا بسيار تحريک پذير باشند و قرار نيست هميشه آنها را به صورت افرادي بسيار خوشحال ببينيم. 

2. اختلال دوقطبي نوع دو
در اين شرايط فرد اگرچه دوره هاي افسردگي را مانند اختلال دوقطبي نوع اول تجربه مي کند اما شدت دوره هاي مانيا ضعيف تر از نوع قبل است و به همين خاطر به آن نام هيپومانيا داده مي شود. در اين شرايط اگرچه فرد احساس سرخوشي و نشاط يا تحريک پذيري بيش از حد دارد اما شدت اين نشانه ها به اندازه اي نيست که جريان زندگي وي را مختل کرده و نياز به بستري در بيمارستان داشته باشد.

تشخيص و نشانه هاي اختلال دوقطبي
در اين بخش از مقاله عشق در بيماران دوقطبي به بررسي تشخيص اختلال مي پردازيم. به خاطر داشته باشيد که اختلال دوقطبي صرفا مي بايست زيرنظر متخصص سلامت روان مورد بررسي و تشخيص قرار بگيرد و به همين خاطر اگر نشانه هاي اين بيماري را در خود يا هريک از اطرافيان مي بينيد بهتر است به جاي استفاده از برچسب هاي رواني از يک متخصص در اين زمينه کمک بگيريد. نشانه هاي اختلال دوقطبي عبارتند از:

نشانه هاي دوره افسردگي
_فرد براي مدتي در حدود دو هفته همه يا تعدادي از اين نشانه ها باشد
_احساس غمگيني و ناراحتي شديد و گريه کردن
_بي تفاوت شدن نسبت به مسائل مختلف و لذت نبردن از مسائلي که در گذشته براي فرد جذاب بوده است
_تغيير در الگوي خواب و خوراک که مي تواند افزايشي يا کاهشي باشد
_احساس خستگي و بي انرژي بودن
_احساس گناه و عذاب وجدان
_ناتواني در تصميم گيري بر سر مسائل مختلف و دشواري در تمرکز
_از دست دادن اعتماد به نفس
_افکار خودکشي يا رفتار هاي آسيب زدن به خود

نشانه هاي دوره مانيا
_فرد براي مدتي در حدود يک هفته (براي بيماران هيپومانيا 3 يا 4 روز نيز کافي است) درگير همه يا بخشي از اين نشانه ها باشد: _احساس شادي بيش از حد که با خلق هميشگي فرد تفاوت دارد
_تحريک پذيري و پرخاشگري بيش از حد
_بالا رفتن اعتماد به نفس و باور به اينکه هرکاري را مي تواند انجام دهد
_کاهش نياز به خواب و فعاليت بيش از حد
_پرش افکار؛ به صورتيکه فرد دائما از موضوعي به موضوع ديگر مي رود و نمي تواند تمرکز خود را روي يک مسئله جمع کند
_دست زدن به رفتارهايي مثل قماربازي، خريد کردن بيش از حد، رانندگي پرسرعت يا هر رفتار پرخطر ديگر بدون درنظر گرفتن پيامدهاي آن

دلايل بروز اختلال دوقطبي
تحقيقات متخصصين نشان دهنده اين است که جدي ترين دليل براي بروز اختلال دوقطبي آمادگي هاي ژنتيکي است. احتمال بروز اين اختلال در اقوام درجه يک افرادي که درگير با اين بيماري هستند به مراتب بيش از سايرين است و به همين خاطر اگر به ازدواج با فردي که داراي اين بيماري است فکر مي کنيد به اين موضوع نيز توجه داشته باشيد که احتمال درگيري فرزند شما با اين بيماري نيز وجود دارد.
اگرچه اين موضوع صد در صد نيست اما احتمال ابتلا به دليل درگيري يکي از والدين افزايش پيدا مي کند و به همين خاطر شايد لازم باشد فرزند شما از کودکي و پيش از بروز اختلال به طور مرتب توسط يک روانشناس مورد ارزيابي قرار بگيرد و برخي مهارت هاي لازم براي کنترل احساسات را آموزش ببيند که به او براي کنترل اين بيماري کمک مي کند. علاوه بر آمادگي هاي ژنتيکي برخي مشکلات فيزيولوژيک مانند بالا بودن ميزان اپي نفرين در بدن اين بيماران، ناهنجاري در بخش هايي از مغز و همين طور بحران هاي دوره کودکي از جمله دلايلي هستند که مي تواند باعث بروز اختلال دوقطبي در فرد باشد.

عشق در بيماران دوقطبي | درمان اختلال دوقطبي
دوقطبي بيماري نيست که به خودي خود درمان پيدا کند و بي توجهي به درمان اين افراد مي تواند مشکلات جدي را در زندگي خود فرد و همين طور اطرافيان آنها ايجاد کند. زيرا بيماران درگير با اين اختلال به خصوص در شرايطي که دچار مانيا مي شوند به دليل احساس اعتماد به نفس کاذب ممکن است کارهايي انجام دهند که مي تواند آنها را دچار مشکلات قانوني بسياري کند. به طور کلي درمان بيماران داراي اختلال دوقطبي شامل دارو درماني و روان درماني در کنار يکديگر است.

1. دارو درماني
براي بيماران مبتلا به اختلال دوقطبي معمولا از داروهاي تثبيت کننده خلق و به ويژه ليتيوم کربنات استفاده مي شود. با اين حال با توجه به عوارضي که مصرف بيش از حد ليتيوم مي تواند براي بدن داشته باشد مقدار مصرفي اين دارو و همين طور سطح ليتيوم در خون بيمار مي بايست به طور مرتب توسط متخصص بررسي شود.

2. روان درماني
همانطور که گفته شد نوسانات خلقي جدي ترين مشکلي است که براي بيماران درگير با اختلال دوقطبي ايجاد مي شود. در طي جلسات روان درماني به فرد آموزش داده مي شود که چگونه با کنترل احساسات و نشانه هاي خلقي کنترل خود را روي بيماري افزايش دهد و بتواند کنترل شرايط را در دست بگيرد. علاوه بر اين برگزاري جلسات گروه درماني و همين طور خانواده درماني باعث مي شود تا علاوه بر افزايش اطلاعات بيماران و خانواده هاي آنها راجع به اين بيماري، اين افراد فرصت برقراري ارتباط با يکديگر را نيز داشته باشند و بتوانند از تجربيات هم استفاده کنند.
همچنين اين جلسات باعث مي شود تا بيماران درگير با اختلال دوقطبي و همين طور خانواده هاي آنها احساس کنند که تنها آنها با مشکلات درگير نيستند و اين تصور شرايط روحي و اميد اين بيماران را بهبود مي بخشد. بيش تر در زمينه درمان اختلال دوقطبي کليک کنيد.

آيا بيماران دوقطبي مي توانند عاشق شوند؟
براي بسياري از افرادي که با بيمار داراي اختلال دوقطبي زندگي مي کنند اين سوال پيش مي آيد که آيا اصلا اين بيماران توانايي عاشق شدن را دارند؟ اين سوال بيشتر اوقات به دليل رفتارهاي نامتعادل اين بيماران و به دنبال تغيير خلق ايجاد مي شود. علاوه بر اين قرار گرفتن در دوره مانيا احتمال بروز خيانت هاي زناشويي را نيز افزايش مي دهد و تمامي اين ها مي توانند علامت سوالي براي اين موضوع باشند که آيا واقعا اين افراد مي توانند کسي را دوست داشته باشند؟
در پاسخ به اين سوال بايد گفت که بيماران دوقطبي نيز مانند ساير افراد مي توانند درگير يک رابطه عاطفي شده و عشق را تجربه کنند. اما به دليل شرايط خاص روحي که دارند ممکن است احساسات آنها دچار نوساناتي بيش از حالت معمول باشد و اين مي تواند روابط آنها را تا حدودي بي ثبات کند. اما وجود اين مشکلات هرگز به اين معنا نيست که آنها نمي توانند کسي را دوست داشته باشند. بالعکس تحقيقات نشان دهنده اين موضوع است که اگر افراد درگير با اختلال دوقطبي سيستم حمايتي و عاطفي مناسبي در اطراف خود داشته باشند، بهتر مي توانند با اين بيماري کنار بيايند.

عشق در بيماران دوقطبي | مطرح کردن درخواست ازدواج
يکي از سخت ترين کارها براي زنان و مردان مبتلا به اختلال دوقطبي اين است که بخواهند علاقه خود را به کسي ابراز کنند. وجود بيماري دوقطبي و همين طور باورهاي منفي که با بيماري هاي رواني همراه است باعث مي شود آنها اعتماد به نفس لازم براي مطرح کردن علاقه خود را نداشته باشند و حتي بسياري از مواقع از جمع هاي دوستانه فرار مي کنند تا خود را از قضاوت هاي ديگران يا حتي احتمال آشنايي با فردي که به او علاقمند شوند دور نگه دارند.
با اين حال به خاطر داشته باشيد که بيماري دوقطبي چيزي نيست که شما در انتخاب آن نقشي داشته باشيد و علاوه بر اين هر يک از ما در کنار ويژگي هاي مثبتمان قطعا نواقصي نيز خواهيم داشت. به علاوه شما مي توانيد از طريق پيگيري دقيق جلسات روان درماني تا حد زيادي بيماري خود را تحت کنترل درآوريد. در نتيجه اگر احساس مي کنيد که به فردي علاقمند شده ايد بدون ترس از قضاوت شدن اين موضوع را با وي درميان بگذاريد و تا جاي ممکن فکر نکنيد مخفي نگه داشتن شرايط مي تواند به شما کمکي بکند. به خاطر داشته باشيد که شنيدن جواب منفي از يک يا حتي چند نفر به اين معنا نيست که شما به طور کلي شانس خود را براي داشتن يک رابطه عاطفي از دست داده ايد.



همسر يک بيمار دوقطبي بودن
هنگامي که شما با فردي که داراي اختلال دوقطبي است وارد رابطه مي شويد بايد انتظار چالش هاي بسياري را داشته باشيد. در واقع زندگي اين افراد با هر بار تغيير خلق دچار نوسان هاي جدي مي شود و شما مي بايست خود را براي اين شرايط و همين طور حمايت از شريک احساسيتان آماده کنيد. به همين خاطر شايد بتوان گفت اولين قدم در اين مسير خودشناسي است. سعي کنيد توانايي ها و نقاط ضعف خودتان را در نظر بگيريد و با خود به اين سوال پاسخ دهيد که آيا واقعا توانايي روبه‌رو شدن با چنين شرايطي را براي تمامي عمر داريد؟ از جمله نکاتي که در اين زمينه مي توانند به شما کمک کنند عبارتند از:

1. عشق در بيماران دوقطبي | افزايش اطلاعات
در اولين قدم سعي کنيد اطلاعات خود را راجع به اختلال دوقطبي، نشانه ها و همين طور پيامدهاي رفتاري آن افزايش دهيد. بهترين منبع براي دستيابي به اين اطلاعات خود فرد و خانواده او هستند. آنها مي توانند به خوبي شما را درجريان نشانه هاي تغيير خلق قرار دهند و اين مهمترين چيزي است که بايد به آن توجه داشته باشيد. صحبت کردن با يک مشاور متخصص و همين طور مطالعه در اين زمينه نيز کمک کننده خواهند بود. 

2. براي رابطه تلاش کنيد
تحقيقات نشان داده است مردان و زناني که اختلال دوقطبي را به صورت يک بيماري رواني قابل کنترل در نظر مي گيرند به نسبت افرادي که آن را جز ويژگي هاي شخصيتي تغيير ناپذير شريک احساسيشان مي دانند زندگي مطلوب تري را تجربه مي کنند. به همين خاطر يکي از مهمترين نکاتي که در رابطه احساسي براي بيماران دو قطبي بايد به آن توجه شود اين است که خود فرد و طرف مقابل درست مانند ساير زوج ها براي رابطه عاطفي خود تلاش کنند.

3. توهين نکنيد
همه ما نقاط ضعفي داريم که دلمان نمي خواهد کسي از آنها باخبر شود يا اين مسائل را به روي ما بياورد. به همين خاطر اگر همسر يا شريک احساسي شما درگير اختلال دوقطبي است سعي کنيد هرگز از اين موضوع براي تحقير يا توهين به وي استفاده نکنيد. حتي در طول رابطه نيز تا جاي ممکن فضاي رابطه خود را عادي نگه داريد و اين احساس را در فرد ايجاد نکنيد که شما او را به چشم فردي بيمار نگاه مي کنيد.

4. عشق در بيماران دوقطبي| حمايتگر باشيد
خصوصيات شخصيتي افرادي که وارد رابطه با بيماران دوقطبي مي شوند بسيار اهميت دارد. شما مي بايست در طول اين رابطه بسيار صبور و حمايتگر باشيد. تا جاي ممکن سعي کنيد در زمان هايي که همسرتان از ادامه درمان منصرف شده و يا به دليل تغييرات خلقي شرايط سختي را مي گذراند با آرامش با او برخورد کنيد. حمايت و همراهي شما در تمامي اين مسير مي تواند باعث شود رابطه عاطفي شما و شريک احساسيتان عمق بيشتري پيدا کند.

5. بي ثباتي هاي دوره مانيا را جدي بگيريد
هنگامي که فرد درحال ورود به دوره مانيا است شما با نشانه هاي بسياري نظير اعتماد به نفس بالا مواجه مي شويد. يکي از مهمترين وظايف براي همسر فردي که درگير اين بيماري شده اين است که اين نشانه ها را جدي بگيريد و نسبت به آنها واکنش نشان دهيد. بهتر است در اين دوره به صورت غير مستقيم طرف مقابل را زيرنظر داشته باشيد و از بروز اتفاقات منفي مانند خرج کردن بي رويه پولها، برقراري روابط آزاد و…. جلوگيري کنيد. برنامه ريزي براي ورزش يا هر فعاليت ديگري در اين دوره مي تواند به خالي شدن انرژي فرد تا حد زيادي کمک کند.

6. محرک ها را بشناسيد
هر تغييري در شرايط فرد مي تواند او را مستعد شروع دوره جديدي از بيماري کند. اين تغييرات مي تواند مسائل جدي نظير از دست دادن يک عزيز يا موضوعات ساده اي مانند تغييرات فصلي را شامل شود. با اين حال تمامي اين تغييرات مي تواند در به هم ريختن شرايط خلقي همسر شما تاثير داشته باشد. به همين خاطر لازم است اين نشانه ها را شناسايي کنيد و هنگامي که هريک از آنها اتفاق مي افتد براي مقابله با آن برنامه ريزي کنيد.

7. عشق در بيماران دوقطبي | با درمانگر همسرتان در ارتباط باشيد
رابطه خود را با درمانگران همسرتان همواره حفظ کنيد و هر تغيير يا موضوع مشکوکي را به آنها اطلاع دهيد. رابطه نزديک شما با درمانگران همسرتان باعث مي شود در جريان داروهايي که بايد مصرف کند، ميزان آنها و همين طور روند بيماري باشيد. علاوه بر اين گاهي اوقات درمانگران نياز به اطلاعاتي دارند که نمي توانند آنها را از خود شخص به دست بياورند زيرا گاهي اوقات نياز به قضاوت يا نظر ديگران راجع به شرايط روحي فرد وجود دارد. در اين شرايط نيز شما مي توانيد به درمانگران شريک احساسيتان کمک کنيد تا بهتر بتوانند براي درمان برنامه ريزي کنند.

8. مراقبت از سلامت روان خود و اطرافيان
علاوه بر بيماران درگير با اختلال دوقطبي اطرافيان و به خصوص خانواده آنها نيز به شدت درگير اين بيماري و پيامدهاي آن مي شوند و اين موضوع مي تواند آنها را در برابر بسياري از بيماري هاي روحي مانند افسردگي و اضطراب آسيب پذير نمايد. شايد گاهي اوقات از اينکه مي بايست هميشه مراقب همسرتان باشيد و او نمي تواند تکيه گاه چندان مطمئني براي شما باشد خسته بشويد. گاهي اوقات نيز پيامدهاي قرار گرفتن فرد در دوره مانيا باعث مي شود خانواده با خسارات و مشکلات جدي مواجه شود و اين موضوع شما را دچار اضطراب بسياري خواهد کرد.
به همين خاطر بسيار مهم است که همسر و ساير اطرافيان افراد مبتلا به اختلال دوقطبي همواره زير نظر يک متخصص وضعيت سلامت روان خود را بررسي کنند. کمک گرفتن از دوستان و اطرافيان، ايجاد برنامه هاي تفريحي و همين طور شرکت در جلسات گروه درماني مي توانند تا حد زيادي به تغيير اين شرايط کمک کنند.

---

بازار

---

همسر يک بيمار دوقطبي و اهميت مشاوره در عشق در بيماران دوقطبي
همانطور که گفته شد اختلال دوقطبي بيماري نيست که به خودي خود درمان پيدا کند و بي توجهي به درمان آن مشکلات بسياري را براي فرد و اطرافيان وي ايجاد خواهد کرد. به همين خاطر پيگيري درمان و همين طور جدي گرفتن جلسات رواندرماني درکنار استفاده از داروها اهميت بسياري دارند. اما علاوه بر افرادي که درگير اين بيماري هستند اطرافيان آنها نيز به انواع مشاوره هاي سلامت روان نياز دارند که در ادامه به بعضي از مهمترين آنها اشاره خواهيم کرد:

1.عشق در بيماران دوقطبي | مشاوره پيش از ازدواج
انجام جلسات مشاوره پيش از ازدواج يکي از مهم ترين مسائلي است که پيش از تصميم گيري جدي براي يک ازدواج بايد به آن توجه داشته باشيد. اين موضوع به ويژه در زماني که شريک احساسي شما درگير اختلال دوقطبي و يا هر بيماري ديگري باشد اهميت بيشتري پيدا مي کند. همچنين گاهي اوقات طرف مقابل به هر دليلي از بيماري خود با شما صحبت نمي کند. در اين شرايط و به خصوص اگر به برخي از رفتارهاي وي مشکوک هستيد جلسات مشاوره مي توانند به شما براي تشخيص مشکلات طرف مقابل کمک کنند. علاوه بر اين مشاوره با افراد متخصص به شما اين امکان را مي دهد تا در ارتباط با نحوه برخورد با فردي که داراي اختلال دوقطبي است و هر آنچه مي بايست رعايت کنيد اطلاعات خوبي کسب کنيد.
2. زوج درماني
کمک گرفتن از مشاوره خانواده يا زوج درماني در هر مرحله از زندگي مي تواند به شما کمک کند تا مشکلات را برطرف کرده و براي بهبود رابطه خود برنامه ريزي کنيد. به همين خاطر به ويژه در شرايطي که شريک عاطفي شما دچار بيماري روحي است بهتر است با کمک گرفتن از مشاورين خانواده شرايط زندگي خود را روي وضعيت با ثباتي نگه داريد.

3. عشق در بيماران دوقطبي | خانواده درماني
بيماري دوقطبي علاوه بر فرد تمامي اطرافيان وي را نيز تحت تاثير خود قرار مي دهد. زندگي کردن با اين افراد مي تواند مشکلات روحي بسياري را به ويژه براي کودکان ايجاد کند. فراموش نکنيد که اگر پدر يا مادر کودکي درگير اين بيماري باشد به اين معناست که حداقل گاهي اوقات نمي تواند وظايف خود را به خوبي انجام دهد و اين مي تواند در شخصيت کودکان تاثير منفي داشته باشد. علاوه بر اين بي اطلاعي از بيماري فرد و نحوه برخورد با آن گاهي باعث مي شود اعضاي خانواده نيز با فرد مبتلا به اختلال دوقطبي درگير شوند.
اين موضوع مي تواند آسيب هاي روحي بسياري را براي فرد و همين طور اعضاي خانواده ايجاد کند. به همين خاطر يکي از مهمترين جنبه هاي درمان بيماران دوقطبي اهميت دادن به جلسات خانواده درماني است. در اين جلسات درمانگران به اعضاي خانواده فرد کمک مي کنند تا آگاهي خود را راجع به اين بيماري افزايش دهند و همين طور راه هاي سالم تري را براي تعامل با اين افراد پيدا کنند.

به پيج اينستاگرامي «آخرين خبر» بپيونديد
instagram.com/akharinkhabar