شفاخونه/ فواید و خواص دارویی دانه، برگ و ریشه بارهنگ

دکتر سلام/ بارهنگ (Plantago) که با نام بارتنگ نيز در برخي منابع ياد مي شود، گياهي است علفي و خودرو و چند ساله، داراي برگ هاي سبز پهن و گل آذين سنبله اي آن در وسط برگ ها قرار دارد. دانه آن ريز و مدور و سياه مايل به بنفش. اين گياه در باغ ها و روي چمن ها و کنار جوي هاي آب در نواحي معتدله زمين بوفور يافت مي شود. طبيعت آن سرد و دانه آن و گاهي برگ و ريشه اين گياه مصرف درماني دارد. مضمضه نمودن آب برگ اين گياه سبب بهبودي زخم هاي داخل دهان مي شود. کشيدن آب برگ آن در بيني سبب التيام زخم ها و شقاق مخاط بيني شده و بدينوسيله از خون دماغ جلوگيري ميشود. گرفتن آب طبخ شده بارهنگ در پاي دندان دردناک، درد را تا حدودي تسکين مي دهد و تقويت کننده لثه نيز مي باشد. طبخ کرده (دم کرده) دانه بارهنگ جهت معالجه بيماري هايي مثل نفس تنگه (آسم) پيچش شکم و ناراحتي هاي ريه اي و زخم هاي دستگاه گوارش بکار ميرود. خوردن دانه بارهنگ و بهمن پيچ بطور مساوي استفاده مي کنند و پس از بخ آب صاف کرده آن را با روغن بادام شيرين مي خورند. بعضي از پزشکان به افراديکه اسهال خوني دارند دستور مي دهند مقداري بارهنگ را با کمي سرکه و عدس طبخ نموده و پس از اضافه نمودن قدري نمک طعام بر آن ميل نمايند (بارهنگ ده گرم، سرکه نصف استکان و عدس پنجاه گرم با اضافه نمودن مقداري نمک طعام) ضماد لعاب بارهنگ به اعضاء سوخته شده با آتش يا مواد شيميايي نظير اسيدها و بازها، بهبودي عضو سوخته شده را تسريع کرده و سوزش زخم را هم نقصان مي دهد (چنانچه عضوي با مواد شيميائي سوخته شود قبل از هر چيز شستشوي ماده شيميائي از عضو لازم مي باشد و بعد از شستشوي با آب به مداوا پرداخته شود)