گرمازدگی چگونه منجر به مرگ انسان میشود؟
فراديد/ با شروع فصل تابستان، دغدغه بسياري از انسان ها، چگونگي در امان ماندن از گرما است. يکي دو سال اخير موج گرماي بي سابقهاي نقاط مختلف جهان را فرا گرفته و بسياري را دچار گرمازدگي کرده. اما گرمازدگي تا چه ميزان ميتواند براي ما خطرناک باشد؟بدن انسان در خنک سازي خود و پايين آوردن دما مهارت دارد، اما فقط تا يک محدودهي مشخص. با افزايش سرسام آور دما، بدن ممکن است نتواند گرماي اضافي را به اندازه کافي خوب و سالم حفظ کند و ممکن است همه گروههاي سني به طور مساوي رنج نبرند.
بدن انسان نميتواند گرماي بيش از حد را تحمل کند. فرايندهايي که ما را زنده نگه ميدارند در يک بازه دمايي مشخص هستند. اين بسته به شخص به طور کلي بين ۳۶ تا ۳۷ درجه سانتيگراد (۹۶.۸ درجه تا ۹۸.۶ درجه فارنهايت) است.
جاناتان سامت رئيس دانشکده بهداشت عمومي کلرادو در آرورا توضيح ميدهد: «اگر درجه حرارت اصلي بدن کسي بالاتر رود، واکنش اصلي بدن در برابر گرما، تلاش براي خلاص شدن از شر آن است». براي خلاص شدن از شر گرماي بيش از حد، رگهاي خوني پوست گشاد يا منبسط ميشوند. در همان زمان، قلب سريعتر شروع به تپش ميکند؛ که جريان خون را به پوست هل ميدهد. در آنجا خون ميتواند گرما آزاد کند تا خنک شود. در همين حال، عرق ايجاد ميشود تا دماي پوست پايين بيايد.
وقتي افراد بارها و بارها درجه حرارت بالا را تجربه ميکنند، بدن آنها ميتواند در دفع گرماي اضافي، بهتر واکنش نشان ميدهد. به همين دليل است که کسي ميتواند از مينه سوتاي سرد به فلوريدا بخارپذير برود و به گرما و رطوبت بالاتر عادت کند.
اما ميزان توانايي توانايي بدن براي اين هماهنگ سازي، محدود است. اين محدوديت به سلامت فرد و همچنين دما و رطوبت خارج بستگي دارد. اگر دماي خارج از بدن گرمتر باشد، خون در پوست گرما آزاد نميکند؛ و در صورت رطوبت زياد، تعريق باعث خنک شدن پوست نميشود. به اين دليل که عرق نميتواند تبخير شود.
در سال ۲۰۰۸، دو دانشمند اظهار داشتند که اگر انسان مدت طولاني را در دماي مرطوب بيش از ۳۵ درجه سانتيگراد يا ۹۵ درجه فارنهايت سپري کند، نميتواند خوب خنک شود. (درجه حرارت لامپ اندازه گيريهايي است که گرما، رطوبت و ساير عوامل را ترکيب ميکند).
اگر بدن مجبور باشد بدون وقفه با گرما کنار بيايد، تحليل ميرود. افراد ميتوانند فرسودگي گرما را تجربه کنند، که باعث ضعف، سرگيجه و حالت تهوع ميشود. اگر فرد هنوز خنک نشده باشد، ممکن است گرمازدگي رخ دهد.
اين نشان ميدهد که توانايي بدن در تنظيم گرما از بين رفته است و ميتواند اجازه دهد تا دماي هسته بدن تا ۴۰ درجه سانتيگراد (۱۰۴ درجه فارنهايت) افزايش يابد. گرمازدگي ميتواند باعث تشنج، تشنج يا کما شود. بدون درمان، مرگ ممکن است به دنبال داشته باشد.
هيچ کس از گرما در امان نيست. اما بيشتر از گروههاي ديگر به برخي از گروهها ضربه ميزند. سالمندان آسيب پذيرترين افراد در نظر گرفته ميشوند. يک دليل اين است غدد تعريقي کمتري دارند. با اين حال بدن آنها نيز با سرعت بيشتري به افزايش دما واکنش نشان ميدهد. کودکان نيز در معرض خطر هستند، زيرا توانايي تنظيم گرما را کاملاً پيدا نکرده اند.
زنان باردار نيز ميتوانند به دليل نيازهاي جنين از بدن، به دردسر بيفتند. افراد مبتلا به بيماريهاي مزمن مانند ديابت، بيماريهاي قلبي و چاقي نيز ميتوانند در خنک سازي بدن خود مشکل داشته باشند.
بسياري از مردم گرما را بيشتر از اينکه يک تهديد بدانند، آزار دهنده تلقي ميکنند. اما تغييرات آب و هوا، گرماي شديد و سلامتي انسان همه با هم ارتباط دارند. با بالا رفتن درجه حرارت زمين، امواج گرماي شديد احتمالاً رايجتر ميشوند و افراد بيشتري را به خطر مياندازد.
منبع: sciencenews.org