میراث/ نخل گردانی موزه‌ای از نمادهای عاشورایی

باشگاه خبرنگاران/ شيعيان از دوره صفويه تا به امروز واژه نخل را به رسم تابوت‌گرداني امام حسين (ع) اطلاق کردند. مراسم نخل‌گرداني که امروزه در شهرها و آبادي‌هايي چون يزد، جنوب خراسان، سمنان، دامغان، خمين، نواحي قم، کاشان، ابيانه، خور و بيابانک، زواره، اردستان و نائين برگزار مي‌شود، در دوره صفويه در مناطق مرکزي و کويري ايران برگزار مي‌شد. برخي از پژوهشگران، آيين نخل‌گرداني را از بدعت‌هاي حکومت صفويه مي‌دانند. اتاقک سياهپوشي که در مراسم نخل‌گرداني از آن استفاده مي‌شود هيچ شباهتي به درخت نخل ندارد و علت نام‌گذاري آن مشخص نيست؛ اما شايد مهم‌ترين علت رواج اين نام و رسم، اين باشد که پيکر امام حسين(ع) در باورهاي مردم روي شاخه‌هاي درخت خرما به سمت محل دفن حمل شده‌ است‌. البته اشکال قديمي نخل را از چوب و برگ درخت خرما مي‎ساختند. بنابراين مي‌توان اين امر را نيز يکي از دلايل نام‌گذاري نماد عزاداري مردم مناطق کويري به نام درخت نخل دانست. شايان ذکر است؛ نخل به نوعي موزه‌اي از نمادهاي عاشورايي است و هر کدام از عناصر سازنده آن نمادي از يک حادثه بوده و يا متعلق به يکي از اشخاص خاص حادثه کربلا است. مثلا چوب نخل نماد پيکر امام حسين (ع) است و سياهپوش کردن نخل، نماد اعلام سوگواري و ماتم است. سرو نخل نماد قد و قامت علي اکبر(ع) و شمشير و نيزه نصب شده روي نخل نشانه تير و نيزه‌هاي وارد شده بر بدن امام حسين (ع) است. همچنين آينه نصب شده روي نخل نماد وجود امام حسين (ع) است و علم‌هايي که بر نخل بسته مي‌شوند به ابوالفضل‌العباس(ع) اشاره دارند. گفتني است؛ پارچه‌هاي زينتي نخل، زنگ‌هايي‌ که‌ قديم مي‌بستند،عزاداراني که نخل را برمي‌دارند و سر‌ طوق‌ بالاي‌ نخل به ترتيب نماد حجله قاسم‌بن‌حسن، زنگ کاروان امام حسين(ع)، تشييع‌کنندگان هستند. البته امروزه گاه فقط به سياه‌پوش کردن و تزيينات ساده نخل اکتفا مي‌شود. همراهان عزيز، آخرين خبر را بر روي بسترهاي زير دنبال کنيد: آخرين خبر در سروش http://sapp.ir/akharinkhabar آخرين خبر در ايتا https://eitaa.com/joinchat/88211456C878f9966e5 آخرين خبر در بله https://bale.ai/invite/#/join/MTIwZmMyZT آخرين خبر در گپ https://gap.im/akharinkhabar