تابناک با تو/ بسياري از مردم هند، به ويژه آنهايي که از آيين هندو پيروي ميکنند، علامتها و اشارات رنگي روي پيشاني خود و در ساير قسمتهاي بدنشان دارند. به طور کلي، اين علامتها «چشم سوم فرد» يا آن طور که هندوها ميگويند، بخش مرکزي دستگاه عصبي است و فرد ميتواند از طريق آن حقايق روحي را ببيند.
اغلب اين علامتها شکل نقطه، يا خطوط رنگي سفيد، سياه و قرمز دارد و يا شکلدار و ترکيبي از نقطه و خط است که در وراي آن مفاهيم و معاني گسترده اجتماعي و ديني وجود دارد. ريشه اين آيين و علامت گذاري روي بدن، به ويژه پيشاني به ساکنان آسيا در حدود ۲۵۰۰ سال پيش از ميلاد بازمي گردد.
شماري از مورّخين بر اين باورند که پيشينيان باستاني ساکنان هند امروزي، خالها و نقطههاي روي پيشاني را براي شناسايي و به عنوان نوعي از آداب و رسوم روي پيشاني خود ميکشيدند. با وجود اينکه اسباب شکل گيري اين علامتها و زمان بروز و ظهور آن تا امروز نامشخص و ناشناس است، برخي ميگويند، نقطههاي قرمز به آيين قرباني کردن انسان و حيوانات و اهداي آنها به عنوان قرباني به ايزدان آيين هندو و خدايانشان بازميگردد، به علاوه رسم آن روي تمام بدن، نمادي از «فدا شدن» با خون بوده است.
علامتهايي که ساکنان کنوني هند روي پيشاني قرار ميدهند متنوع است و از همان رسوم پيشينيان ريشه ميگيرد و شکل، معاني و اسمهاي مختلف دارد. به نقطههاي قرمز «بيندي» يا «بوتو» ميگويند و معمولاً از يک نوع خمير به نام «کومکوم» ساخته ميشود که در ترکيب آن از پودر زعفران هندي و ادويههاي زرد استفاده ميشود و رواج گستردهاي در هند دارد، به گونه اي که اين پودر را گاهي با آبليمو مخلوط ميکنند تا به رنگ قرمز پررنگ و درخشاني درآيد.
خطوط سفيد «تيلاک» نام دارد که از يک نوع خاکستر مقدس در ساخت و ترکيب آن استفاده ميکنند، خطوط تيلاک را فقط روي پيشاني قرار نميدهند، بلکه آن را روي چانه، گردن، کف دست و ساير اعضاي بدن نيز رسم ميکنند.
علامتهاي روي پيشاني به دو بخش اصلي (تيلاک) و (بيندي) که ماهيّت ديني دارند تقسيم ميشود، و مردان و زنان به يک اندازه از آن استفاده ميکنند و ميان آنها مشترک است. اين خطوط قوم و قبيله فرد و گروه هندويي که فرد پيرو آن است را نشان ميدهد.
در آيين هندو مردم با توجه به الهههاي مقدّس و مورد پرستش خود به چهار دسته تقسيم ميشوند و هر يک از اين گروهها نوع خاص و منحصر به فرد خود را در علامتهاي پيشاني دارند. براي مثال گروه «ويشنو»، ايزدان «ويشنو» و «کريشنا» را ميپرستند و نشانه آنها خطوط سفيد به شکل حرف V. است، در حالي که پيروان «شيوا» که گروه «شيو» آن را ميپرستند، سه خط افقي روي پيشاني خود رسم ميکنند.
هنمانطور که گفتيم هندوها بر اين باورند که خال و نقطه روي پيشاني چشم سوم است که ميتوان با آن حقايق روحي را ديد، و در قسمت مرکزي و بالاي دو چشم ديگر قرار ميگيرد. در بسياري از معابد هندوها، خمير «کومکوم» در درگاه معبد قرار گرفته و هر کسي که از اين معابد زيارت ميکند کمي از آن را روي پيشاني اش ميمالد.
اما علامت «بيندي»، بيشتر روي پيشاني زنان نقش ميبندد و رنگ آن از زني به زن ديگر فرق ميکند، براي مثال زنان مجرّد علامت سياه و زنان شوهردار علامت قرمز روي پيشاني ميگذارند، و مادران در برخي اوقات رنگ قرمز تيره روي پيشاني قرار ميدهند. زنان بيوه علامت سفيد ساخته شده از خاکستر روي پيشاني ميچسبانند. بعضي وقتها هم مادران نقطه سياه روي پيشاني بچههاي کوچک و شيرخوارگان قرار ميدهند تا آنها را در مواجهه با ارواح خبيثه حفظ نمايند.
در اواخر قرن بيستم، علامتهاي «بيندي» به مد روز تبديل شده بود و به جاي استفاده از لوازم آرايش از مخلوط «بيندي» استفاده ميکردند و آن را روي صورت و پيشاني قرار ميدادند. زنان هندي از معجون بيندي براي درست کردن کارها و صنايع دستي و وسايل سفالين، استفاده ميکردند و آنها را مثل سنگهاي قيمتي مانند «مرواريد» و يا بدليجات به کار ميبردند تا زيباتر به نظر برسند.
بازار