ساخت آبشیرینکن حرارتی با کمترین مصرف انرژی در اصفهان

فارس/ در حالی که مهمترین چالش استفاده از آبشیرینکنهای رایج، تولید پساب شور و آلاینده است، محققان دانشگاه صنعتی اصفهان آبشیرینکنهایی با کمترین مصرف انرژی و حداقل حجم پساب ساختند.
رامین کوهی کمالی، عضو هیئت علمی دانشگاه صنعتی اصفهان اظهار داشت: باتوجهبه بحران کمآبی در ایران و نیاز مبرم به تأمین آب شیرین پایدار، استفاده از فناوریهای نوین آبشیرینکن با کمترین مصرف انرژی و بهرهگیری از انرژیهای مازاد واحدهای صنعتی، بهعنوان راهحلی کارآمد مطرح است.
وی با تأکید بر لزوم کاهش مصرف انرژی در فرآیند شیرینسازی آب، گفت: آبشیرینکنهای حرارتی طراحیشده توسط محققان دانشگاه صنعتی اصفهان، با بهرهگیری از انرژیهای مازاد و کم ارزش (مانند حرارت تلفشده در پالایشگاهها و نیروگاهها) صنایع، قادرند بدون فشار اضافی بر شبکه انرژی کشور، آب شیرین مورد نیاز را با کمترین میزان انتشار گازهای گلخانهای تأمین کنند.
کوهی کمالی خاطرنشان کرد: این فناوری نهتنها برای مناطق ساحلی، بلکه برای صنایع درون سرزمینی که دارای انرژی مازاد (حرارتی، برقی یا خورشیدی) هستند نیز قابل اجرا است.
رئیس پژوهشکده علوم و فناوری زیردریا دانشگاه صنعتی اصفهان با بیان اینکه مهمترین چالش استفاده از آبشیرینکنهای رایج، تولید پساب شور و آلایندههای ناشی از آن است، تصریح کرد: دانش فنی توسعه داده شده توسط این تیم تحقیقاتی قادر است علاوه بر بهرهگیری از انرژی مازاد صنایع، از فناوری Zero Liquid Discharge (ZLD) برای کاهش قابل توجه پساب استفاده کند.
وی ادامه داد: این گروه تحقیقاتی موفق شدهاند تا با توسعه سیستمهای ZLD، حجم پساب را به حداقل ممکن و کمتراز ۵ درصد آب ورودی برسانند و حتی مواد معدنی ارزشمند موجود در پساب را بازیابی کنند که بدین ترتیب نهتنها از آلودگی دریاها و خاک جلوگیری میکند، بلکه به اقتصاد چرخشی کمک شایانی میکند.
کوهی کمالی ادامه داد: این سیستمها بهویژه در مناطق جنوبی و فلات مرکزی ایران که با کمبود آب شیرین مواجه هستند، میتوانند تحولی اساسی ایجاد کند.
عضو هیأت علمی دانشگاه صنعتی اصفهان با اشاره به سوابق اجرایی پروژههای صنعتی این تیم تحقیقاتی، افزود: تاکنون ۲۴ دستگاه آبشیرینکن صنعتی برای مناطق جنوبی ایران، از جمله فازهای مختلف در عسلویه و جزایر مهمی مانند خارک، سیری، لاوان، کیش و قشم طراحی و اجرا شده است.
وی اضافه کرد: این تجربیات نشان میدهد که با استفاده از فناوریهای بومی، میتوان نیاز آبی صنایع و جوامع محلی را بهصورت پایدار برطرف کرد.
کوهی کمالی از آمادگی کامل این دانشگاه برای طراحی و اجرای آبشیرینکنهای حرارتی در مقیاس صنعتی به صورت کوچک مقیاس پرتابل (5 تا 300 مترمکعب در روز) و بزرگ مقیاس تا ظرفیت 50هزار مترمکعب در روز به ازای هر واحد با مشارکت بخش خصوصی خبر داد.