پرسه آهوان در روستاهای خراسانشمالی؛ داستان گرسنگی و تلاش برای بقا

ایرنا/ بجنورد- ایرنا- کاهش علوفه در منطقه میاندشت شهرستان جاجرم، باعث شده است آهوان این منطقه برای یافتن غذا به حاشیه روستاها و باغها کشانده شوند؛ پدیدهای که در سال جاری شمار پروندههای شکایت از این گونه حیاتوحش را ۲ برابر کرده است.
به گزارش ایرنا، در دشتهای وسیع و خشک میاندشت، آهوانی که روزگاری در آرامش زیستگاه خود پرسه میزدند، این روزها به حاشیه روستاها کشیده شدهاند؛ جستوجویی بیپایان برای علوفه که کمبود آن، زندگی آنها را با چالش جدی روبهرو کرده است.
کاهش بارندگیها و خشکسالیهای پیدرپی سبب شده این حیوانات به باغها و مزارع سر بزنند و به ناچار با انسانها در تماس مستقیم قرار گیرند؛ تماسهایی که گاهی با خسارت، گاهی با گلایه و گاهی با تهدید زندگی آنها همراه است.
مدیر حفاظت محیط زیست شهرستان جاجرم، با بیان این که پرسه آهوان در نزدیکی مناطق مسکونی به شدت افزایش یافته، گفت: خسارتهای این حیوانات به باغها و مزارع باعث گلایه روستاییان و بهرهبرداران کشاورزی شده و همزمان آنها را در معرض شکار قرار داده است.
احمد صفرزاده، تاکید کرد که صیانت از آهوان به عنوان طعمه اصلی یوزپلنگ اهمیت ویژهای دارد و ادامه داد: خشکسالی و کاهش تولید علوفه سبب شده آهوان برای تامین غذا به باغها و مزارع کشانده شوند. برای کاهش این فشار، تغذیه دستی و توزیع علوفه در حال انجام است و امسال هشت تن علوفه خشک در این عرصهها توزیع شده است.
وی افزود: حیات وحش برای ادامه حیات به آب، غذا و امنیت نیاز دارد و در این زمینه تلاش شده تا آب مورد نیاز وحوش در میاندشت تامین شود.
مدیرحفاظت محیط زیست شهرستان جاجرم درباره مدیریت فشار بر مراتع گفت: پیش از این دامداران برای چرای ۱۵ هزار راس دام در میاندشت پروانه داشتند که در سالهای اخیر یک سوم این پروانهها خریداری شده است.
وی اضافه کرد: امسال نیز ۱۲ میلیارد ریال اعتبار برای خرید حقوق عرفی دامداران اختصاص یافته که صرف خروج گلهها از پناهگاه شد با خروج بخشی از گلهها، فشار بر مراتع کاهش یافته و شرایط برای آهوان بهتر شده است.
بر اساس این گزارش، وجه تمایز و برجسته منطقه میاندشت نسبت به سایر مناطق یوزخیز کشور، بالا بودن جمعیت آهوان به عنوان طعمه یوزپلنگ است و مسوولان اعلام کردهاند که جمعیت آهوان در این منطقه مناسب است.
منطقه حفاظت شده میاندشت جاجرم با وسعت ۸۵ هزار هکتار، یکی از امنترین زیستگاههای یوز ایرانی محسوب میشود و از سال ۱۳۵۲ تحت حفاظت است.
این منطقه با پوشش دشتهای وسیع، اقلیم خشک و نیمهخشک و تراکم گیاهی نسبتا مطلوب، حتی در سالهای خشکسالی نیز بقای گونههای جانوری از جمله آهوان و یوزپلنگ ایرانی را ممکن میسازد. میاندشت با مناطق حفاظتشده اطراف، شامل پارک ملی گلستان، قرخود، خار توران و سالوک، در فاصلههای ۳۰ تا ۱۰۰ کیلومتری در ارتباط است.