دغدغه‌های معیشتی؛ مانع خلق آثار هنری/ زیرساخت‌های توسعه و تداوم هنر فراهم شود

ایسنا/ هنر، آینه وجدان و اندیشه جامعه است که ارزش‌های فرهنگی، عواطف و ایده‌های هنرمندان مختلف را بازنمایی می‌کند و رشد و شکوفایی آن و رفع موانع موجود بر سر تحقق این امر نیاز، به توجه و حمایت دارد. این روزها فشارهای اقتصادی و دغدغه‌های معیشتی، تمرکز و فرصت لازم برای خلق آثار هنری را از هنرمندان گرفته است و بسیاری از هنرمندان فرصت و آرامش لازم برای تداوم فعالیت خود را از دست داده‌اند.

حمایت‌های مالی و معنوی از هنرمندان می‌تواند در درازمدت به شکوفایی زیربنای فرهنگی جامعه کمک کند. زیرا هر اثر هنری بازتابی از اندیشه و احساس جامعه است و بی‌توجهی به آن، نوعی خاموشی فرهنگی محسوب می‌شود. با این توصیف حمایت از هنر و هنرمند ضرورت دارد و ایجاد صندوق‌های حمایتی برای هنرمندان، برگزاری کارگاه‌های حرفه‌ای رایگان و خرید آثار آنان توسط نهادهای فرهنگی و مساعدت‌های این نهادهای به معرفی و فروش آثار هنری می‌تواند بخشی از دغدغه‌های هنرمندان را حل کند.

---

بازار

---

با هدف واکاوی این موضوع پای سخن تعدادی از هنرمندان اردبیلی نشسته ایم که در ذیل می‌آید.

 خالق اثر ادبی نیاز به امنیت ذهنی و اقتصادی دارد

نویسنده و رمان‌نویس اردبیلی به دشواری‌های ادامه مسیر نویسندگی در شرایط اقتصادی فعلی اشاره و خاطرنشان کرد: نویسندگی برای من همه‌چیز است، اما واقعیت این است که نمی‌شود با آن زندگی کرد. مجبورم شغل آزاد داشته باشم و صبح تا شب سر کار باشم. به خانه هم که می‌رسم، خستگی مانع نوشتن می‌شود و گاهی روزها حتی یک خط هم نمی‌توانم بنویسم.

فردین اکبری، با اعتقاد به اینکه نوشتن تنها الهام نیست، بلکه به نظم، تمرکز و ذهن آزاد نیاز دارد که در درگیری با زندگی روزمره از بین می‌روند، گفت: گاهی سوژه‌ای در ذهنم جرقه می‌زند اما تا زمانی که روی کاغذی بنویسم، آن حس از بین می‌رود. ذهن نویسنده اگر درگیر اجاره، قسط و خرجی خانواده باشد، دیگر نمی‌تواند در جهان داستان غرق شود چرا که خالق اثر ادبی نیاز به امنیت ذهنی و اقتصادی دارد.

وی با تأکید بر اینکه در سال‌های اخیر بیشتر نویسندگان جوان اردبیلی از مسیر نوشتن فاصله گرفته‌اند، افزود: بسیاری از دوستانم کتاب‌های ناتمام دارند و وقتی می‌بینند حمایت مناسبی از آنان برای خلق اثر هنری نمی‌شود دیگر ادامه نمی‌دهند.

اکبری با بیان اینکه نهادهای فرهنگی باید به نویسندگی نه به چشم سرگرمی، بلکه به عنوان یک شغل نگاه کنند،خواستار اجرای برنامه‌های حمایتی مشخص از هنرمندان شد و اظهار کرد: سال‌هاست وعده‌هایی درباره حمایت از نویسندگان داده می‌شود، اما در عمل چیزی تغییر نکرده است. حتی انتشار کتاب هم برای ما هزینه‌بر شده و بسیاری از ناشران ریسک چاپ آثار تازه را نمی‌پذیرند. اگر مسئولان می‌خواهند ادبیات استان رشد کند، باید زیرساخت‌های واقعی برای تألیف، چاپ و معرفی آثار نویسندگان را فراهم کنند.

  شعر در هیاهوی زندگی گم می‌شود

شاعر جوان اردبیلی با بیان اینکه تلفیق زندگی خانوادگی و خلاقیت شاعرانه سختی‌های خود را دارد، تصریح کرد: شعر نیازمند سکوت و تنهایی است. اما وقتی ذهن درگیر هزار کار روزمره و مسئولیت خانه باشد، دیگر جایی برای تخیل نمی‌ماند. گاهی نیمه‌شب که بچه خواب است، می‌خواهم بنویسم اما خستگی امان نمی‌دهد. در نهایت دفتر شعرم و حسرت کلمات نانوشته می‌ماند.

الناز قادری، ادامه داد: حتی اگر انگیزه زیاد باشد، نبود فضای حمایتی و بی‌توجهی به شعر زنان ب��عث می‌شود بسیاری از شاعران مستعد کنار بکشند. حضور در جلسات شعر یا چاپ کتاب برای خیلی از شاعران هزینه‌بر است. وقتی دغدغه مایحتاج زندگی روزمره وجود دارد، شعر اولویت آخر می‌شود.

وی با اشاره به اینکه جامعه‌ای که به صدای شاعر خود گوش ندهد، آرام‌آرام از حس و تخیل تهی می‌شود، بیان کرد: شعر، نگهدار حافظه احساسی مردم است. اما وقتی شاعران نتوانند زندگی کنند، این حافظه جمعی فراموش می‌شود.

قادری اظهارکرد: امیدوارم روزی برسد که حمایت از هنرمندان، بخشی از سیاست فرهنگی کشور و استان‌مان باشد.

   ترانه‌سراها زیر فشار معیشت

ترانه‌سرا و آهنگ‌ساز اردبیلی، دغدغه‌های مالی و بی‌ثباتی را از مهمترین مشکلات حوزه موسیقی عنوان و خاطرنشان کرد: ترانه و موسیقی با حس درونی خلق می‌شود. اگر ذهن آرام نباشد، هیچ ملودی شکل نمی‌گیرد. در این شرایط اقتصادی، بیشتر وقت من به جای تمرکز روی خلق یک اثر صرف پیدا کردن کار یا پروژه می‌شود.

یوسف محمدی، با گلایه از نبود حمایت در زمینه انتشار آثار گفت: وقتی بخواهی ترانه یا قطعه‌ای تولید کنی، همه چیز از استودیو تا نوازنده و تبلیغ هزینه دارد؛ اما وقتی از ترانه‌سرا حمایت نمی‌شود نتیجه این می‌شود که یا کارها در حد تمرین می‌مانند یا در شبکه‌های اجتماعی گم می‌شوند.

وی تأکید کرد: نبود درآمد پایدار باعث شده بسیاری از هنرمندان بااستعداد از مسیر خود جدا شوند. در سال‌های اخیر خیلی از دوستانم موسیقی را رها کرده و سراغ شغل‌های دیگر رفت‌اند. وقتی هنر خرج زندگی را ندهد، خلاقیت هم کم‌کم خاموش می‌شود.

محمدی در پایان گفت: از دید هنرمندان دغدغه‌های معیشتی، نبود پشتوانه مالی و فقدان حمایت واقعی، بزرگ‌ترین موانع در مسیر خلق آثار هنری می‌باشد و تا زمانی که امنیت اقتصادی نباشد، هیچ انگیزه‌ای برای استمرار فعالیت هنری باقی نمی‌ماند و خلاقیت و استعدادها آرام‌آرام به حاشیه رانده می‌شوند. همچنین از نگاه آنان، حمایت مالی و ایجاد فرصت‌های پایدار برای هنرمندان نه تنها رفاه فردی آنان را تضمین می‌کند، بلکه کیفیت و استمرار فرهنگ و هنر استان را نیز به دنبال دارد.

انتهای پیام