دیپلماسی تولید در گروه ملی صنعتی فولاد ایران؛ گامی راهبردی برای بازآفرینی ظرفیتهای صنعتی کشور

آخرین خبر/ در سالی که با عنوان «سرمایهگذاری برای تولید» نامگذاری شده است، مسیر توسعه صنعتی کشور در گرو بهرهگیری از ظرفیتهای بینالمللی و فعالسازی توانهای داخلی قرار گرفته است. در همین راستا، حضور و مذاکرات تخصصی هیئت سرمایهگذاران و متخصصان صنعت فولاد چین در گروه ملی صنعتی فولاد ایران را میتوان یکی از مصادیق روشن دیپلماسی تولید دانست؛ رویکردی که تولید را در پیوندی هوشمندانه با سرمایه، فناوری و همکاریهای جهانی بازتعریف میکند.
گروه ملی صنعتی فولاد ایران پس از دورهای دشوار از رکود و چالش، اکنون بار دیگر تولید را از سر گرفته و در مسیر پایداری صنعتی گام برداشته است. این احیای تولید، نتیجه تلاش مستمر مدیران و کارکنان مجموعه در بازسازی خطوط، تأمین مواد اولیه و جذب سرمایهگذار خارجی است؛ *با این حال، تداوم این روند نیازمند حمایت همهجانبه مسئولان استانی، ملی و نظام بانکی کشور است.*
واقعیت آن است که بدون پشتیبانی مالی و تأمین بهموقع سرمایه در گردش، امکان تثبیت شرایط موجود و حرکت به سمت رشد پایدار فراهم نخواهد شد. *اصلاح ساختار منابع انسانی، تزریق نقدینگی هدفمند و حمایت عملی دولت و بانکها میتواند ضامن پایداری تولید و مانع از بروز مجدد بحرانهای کارگری در این مجموعه بزرگ صنعتی شود.*
در دنیای امروز، تولید ملی تنها در سایه تعاملات اقتصادی و فناورانه معنا مییابد. دیپلماسی تولید در گروه ملی صنعتی فولاد ایران، نمادی از این نگاه نوین است؛ جایی که گفتوگو و همکاری بینالمللی، جایگزین انزوا و رکود شده است. پیوند با سرمایهگذاران خارجی و استفاده از تجارب فنی آنان، راهی برای افزایش بهرهوری، ارتقای کیفیت و دستیابی به تولید رقابتپذیر در بازارهای منطقهای و جهانی است.
تحقق شعار «سرمایهگذاری برای تولید» زمانی ممکن خواهد بود که اینگونه بنگاههای صنعتی بهعنوان ستونهای واقعی اقتصاد کشور مورد توجه قرار گیرند و حمایت از آنها، نه بهصورت مقطعی، بلکه در قالب سیاستی پایدار و هدفمند دنبال شود. *در این چارچوب، گروه ملی صنعتی فولاد ایران میتواند با اتکا به دیپلماسی تولید و مدیریت راهبردی سرمایه، به الگوی موفقی از بازآفرینی تولید ملی بدل شود.*
بدینسان، حضور هیئت چینی و آغاز همکاریهای بینالمللی را باید گامی در جهت شکلگیری دیپلماسی نوین تولیدمحور دانست؛ دیپلماسیای که نه در اتاقهای مذاکره، بلکه در عمق خطوط تولید و با تلاش کارگران و مهندسان ایرانی معنا مییابد. آینده صنعت فولاد ایران، با چنین نگرشی، در مسیر تولید هوشمند، سرمایهگذاری پایدار و توسعه متوازن ملی رقم خواهد خورد.