فریاد بیداری در خراسان شمالی

ایرنا/ بجنورد- ایرنا- ۱۳ آبان امسال برای خراسان شمالی تنها یک تقویم نبود، تپش دوباره غیرت بود و مردمی که با لبخند و اشک آمده بودند تا ثابت کنند فریاد بیداری در این سرزمین هنوز زنده است.

به گزارش ایرنا، صبحی متفاوت در خراسان شمالی آغاز شد؛ صبحی که هوای سرد پاییزی هم نتوانست گرمای غیرت و شور مردم را خاموش کند.

---

بازار

---

خیابان‌های بجنورد و دیگر شهرهای استان پیش از طلوع آفتاب پر از تکاپو بود. صدای هم‌خوانی سرود «مرگ بر آمریکا» از دور به گوش می‌رسید و پرچم‌های سه‌رنگ ایران در دستان کوچک و بزرگ، همچون موجی از ایمان در هوا می‌رقصید.

در میان جمعیت، دانش‌آموزان با لباس‌های متحدالشکل و پلاکاردهایی که بر آن نوشته شده بود «۱۳ آبان، روز استکبارستیزی»، دوشادوش معلمان و والدین خود حرکت می‌کردند.

نسل امروز، همان نسلی است که تاریخ را از کتاب‌ها خوانده، اما ایمان را از دل مردم آموخته است.

صدای طبل گروه‌های سرود دانش‌آموزی با شعارهای پرشور نوجوانان درهم آمیخته بود و حس وحدت و بیداری را در فضای شهر جاری می‌کرد.

نسل آگاه در مسیر انقلاب

در میدان شهید، جایی که راهپیمایی به اوج می‌رسید، دانش‌آموزی ۱۲ ساله با صدایی لرزان اما مصمم شعار می‌داد: «ما اهل کوفه نیستیم، علی تنها بماند».

چهره‌اش از هیجان سرخ شده بود و پرچم کوچکش را با افتخار بالا گرفته بود و در کنار او، پیرمردی با محاسن سفید، آرام زمزمه می‌کرد: «یاد آن روزها بخیر...»؛ روزهایی که خود در نخستین راهپیمایی‌های انقلاب شرکت داشت.

در این امتداد، نسلی در کنار نسلی ایستاده و پیوندی میان گذشته و آینده؛ میان تجربه و آگاهی ایجاده شده بود.

همه آمده بودند

از کارگران ساده گرفته تا فرهنگیان، از بازاریان تا دانشجویان، همه آمده بودند تا فریاد استقلال و عزت ایران را تکرار کنند.

زنان با چادرهای مشکی و پرچم‌های ایران در دست، در صفوف منظم حرکت می‌کردند و با هر شعار، غرور مادری در نگاهشان می‌درخشید.

گروهی از عشایر خراسان شمالی با لباس‌های محلی و کلاه‌های پوستی در گوشه‌ای از مسیر، جلوه‌ای زیبا به این حضور داده بودند و پرچم ایران را با چوب چوپانی برافراشته بودند و با افتخار فریاد می‌زدند: «ایران تسلیم نخواهد شد».

صدای دانش‌آموزان، پژواک استقلال

در مسیر میدان شهید تا مصلای بجنورد، دانش‌آموزان دبیرستانی با اجرای سرود «سلام فرمانده» فضای مراسم را عطرآگین کردند.

بسیاری از مردم با اشک در چشمان، این هم‌خوانی را تماشا می‌کردند؛ چرا که در چهره نوجوانان، آینده روشن انقلاب را می‌دیدند.

یکی از معلمان قدیمی با لبخند گفت: این نسل شاید دوران انقلاب را ندیده باشد، اما روح آن را درک کرده است. امروز فرزندان ما نه با اجبار، بلکه با ایمان آمده‌اند.

۱۳ آبان برای مردم خراسان شمالی تنها یک روز تاریخی نیست؛ بلکه تجدید عهدی است با آرمان‌های انقلاب و امام راحل و روزی است که یادآور اخراج مستشاران آمریکایی، تبعید امام خمینی (ره) و شهادت دانش‌آموزان در سال ۵۷ است؛ روزی که استقلال، آزادی و غیرت ایرانی در خون ملت جوشید.

از اسفراین تا شیروان، از فاروج تا گرمه و جاجرم، از مانه و سملقان تا راز و جرگلان، همه شهرها یک‌صدا فریاد زدند: «استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی».

در هر شهر، چهره‌ها یکی بود؛ پر از شور، امید و عزم. صدای گام‌ها و شعارها در کوچه‌ها می‌پیچید و پژواکش تا دل کوه‌های آلاداغ می‌رفت.

راهپیمایی به پایان رسید، اما شوق و شعور مردم تا آخر روز در خیابان‌ها ماند. بسیاری از دانش‌آموزان پس از مراسم در مدارس خود برنامه‌های فرهنگی برگزار کردند؛ نقاشی کشیدند، سرود خواندند و درباره مفهوم استقلال نوشتند.

۱۳ آبان برای خراسان شمالی تنها یک یادبود نیست؛ روایت زنده‌ای است از ایستادگی، از مردمی که با وجود همه سختی‌ها هنوز باور دارند که عزت، خریدنی نیست و ساختنی است با اتحاد و ایمان.