قیمت بلیت پرواز دزفول-تهران افسار پاره کرد

فارس/ قیمت بلیت پرواز دزفول–تهران در روزهای اخیر با جهشی غیرمنتظره به حدود ۵ میلیون و ۹۰۰ هزار تومان رسیده؛ رقمی که برای یک مسیر حدودا ۵۰ دقیقهای، نارضایتی مسافران و پرسشهای جدی درباره منطق قیمتگذاری این پرواز را دوباره زنده کرده است.
افزایش دوباره قیمت بلیت پرواز دزفول–تهران به حدود ۵ میلیون و ۹۰۰ هزار تومان، موج تازهای از نارضایتی میان مسافران شمال خوزستان ایجاد کرده است؛ مسیری که تنها ۵۰ دقیقه طول میکشد اما قیمت آن با برخی پروازهای طولانی و پرتردد کشور برابری میکند.
این در حالی است که مسیر اهواز–مشهد با بیش از دو ساعت پرواز، در حال حاضر بین ۵ میلیون و ۵۰۰ تا ۶ میلیون و ۹۰۰ هزار تومان نوسان دارد. یعنی یک سفر ۱۲۰ دقیقهای، عملاً در همان بازه قیمتی عرضه میشود که پرواز ۵۰ دقیقهای دزفول–تهران. این اختلاف نه با منطق مسافت قابل توضیح است، نه با هزینه عملیاتی، نه با نوع خدمات.
فرودگاهی با یک انتخاب
فرودگاه دزفول تنها یک خط فعال دارد، دزفول–تهران و تهران–دزفول.همین نبودِ انتخاب، عملاً مسیر را در وضعیت انحصاری قرار داده و نبود رقابت، مستقیم روی قیمت اثر گذاشته است. مسافران دزفول چارهای ندارند جز اینکه یا با همین نرخ بالا سفر کنند، یا راه طولانیتری تا اهواز طی کنند و از آنجا پرواز بگیرند چرا که بلیط هواپیما اهواز به تهران از ۳ میلیون و ۸۰۰ هزار تومان تا ۴ میلیون و ۳۰۰ هزار تومان در نوسان است.این یعنی قیمت پرواز دزفول، نه بر اساس واقعیتهای بازار هوایی، بلکه بهخاطر کمبود عرضه و نبود رقیب شکل گرفته است.
وقتی مسافت و منطق اقتصادی کنار میرود
در عرف صنعت هوانوردی، قیمت بلیط براساس مجموعهای از عوامل از جمله، مدتزمان پرواز، مصرف سوخت، نوع هواپیما، تعداد پروازهای روزانه، رقابت بین شرکتها و تقاضای مسیر تعیین میشود.
در بسیاری از مسیرها، این فاکتورها نقش واقعی خود را دارند. اما در دزفول، عملاً تنها فاکتور تعیینکننده کمبود پرواز و نبود رقابت است.
وقتی تنها یک مسیر عرضه میشود و شرکتها حق انتخاب مردم را محدود میکنند، قیمت از حالت منطقی خارج میشود. نتیجه این وضعیت روشن است، پرواز کوتاه، قیمت بلند.
این وضع چه آسیبی به مردم میزند؟
گرانی بلیط تنها مشکل نیست؛ قطع دسترسی هوایی برای یک شهر ۵۰۰ هزار نفری مانند دزفول یعنی دانشجو برای یک سفر ضروری باید هزینهای غیرمنطقی بپردازد.بیمارانی که نیاز به مراجعه سریع به مراکز درمانی تهران دارند، تحت فشار مالی قرار میگیرند.فعالان اقتصادی از انجام سفرهای کاری منظم منصرف میشوند.
شهر عملاً از مزایای توسعه گردشگری و تجاری محروم میماند.زمانی که دسترسی هوایی محدود و گران است، عملاً بخشی از فرصتهای توسعه از بین میرود.
فرودگاه دزفول از نظر زیرساخت، موقعیت جغرافیایی و ظرفیت جمعیتی، توان تبدیل شدن به یک هاب منطقهای پروازهای داخلی را دارد.
اما محدود ماندن آن به یک مسیر و نبود پیگیری برای افزایش خطوط پروازی، نتیجهای جز رکود و نارضایتی ندارد.فرودگاه دزفول یک فرودگاه نظامی بوده اما با این حال به عنوان یک فرودگاه مسافری در حال فعالیت است و بارها مسؤولان وعدههای بسیاری از افزایش تعداد پروازها به مقصدهای مختلف دادهاند که تا به حال جامه عمل نپوشیدهاند.
مطالبه روشن مردم
شهروندان انتظار دارند تعداد پروازهای دزفول افزایش یابد و مسیرهای جدید مثل مشهد، شیراز، اصفهان یا کیش فعال شوند.همچنین ورود شرکتهای دیگر باعث رقابتی شدن قیمتها شود و سازمان هواپیمایی درباره نحوه قیمتگذاری پاسخ روشن بدهد.
این پرسش مردم دزفول کاملاً بدیهی استچطور ممکن است پروازی که نصفِ یک مسیر دو ساعته زمان میبرد، تقریباً در همان بازه قیمتی فروخته شود؟تا زمانی که پاسخی شفاف داده نشود و سیاستگذاریها اصلاح نگردد، شکاف میان زمان و خدمات پرواز و هزینه سفر در دزفول همچنان باقی خواهد ماند.
















