مدرسه ای تاریخی در شیراز که در حال نابودیست

تسنيم/ حسينيه مشير که با نام دبيرستان سلطاني شناخته شده تر است، در محله سنگ سياه شيراز واقع شده و اين روزها تبديل به يک مخروبه شده است. در بافت تاريخي شيراز در جايي که نام سنگ سياه را براي آن برگزيده اند، مجموعه اي تاريخي با عنوان مشير وجود دارد که در ميان اغلب گردشگران تنها مسجد مشير شناخته شده است که آن هم در ساعات غير نماز بسته است. در دوره قاجار در شيراز خاندان هاي بزرگي وجود داشتند که هر يک از طرف حکومت در منطقه اي مستقر و امورات آن منطقه را رتق و فتق مي کردند. يکي از اين خاندان ها خاندان مشير بود که علاوه بر بناهاي تاريخي به يادگار مانده امروز يکي دو خيابان نيز به نام اين خاندان است. خاندان مشير در سنگ سياه مستقر شدند و در اين محله ابوالحسن خان مشير مجموعه اي مي سازد که به تاسيسات مشير معروف است. مسجد مشير شناخته شده ترين بنايي است که از خاندان مشير در شيراز به يادگار مانده و هنوز هم جذابيت خود را براي گردشگران داخلي و خارجي حفظ کرده است. اين مسجد علاوه بر زيبايي نما و کاشي کاري ها و مقرنس کاري ها ساعتي دارد که به گفته محمدرضا احمدي، فعال و کارشناس گردشگري استان فارس در زمره نخستين ساعت هايي است که از اروپا وارد ايران و شيراز شده است. نقل است که ابوالحسن خان مشير عقرب هاي انگليسي ساعت را به فارسي برگردانده تا همه بتوانند از اين ساعت استفاده کنند. اين ساعت هنوز هم بر روي يکي از مناره هاي مسجد مشيرالملک در محله سنگ سياه شيراز قابل ديدن است و به گونه اي جاگذاري شده که از اطراف اين ساعت مشخص است. سقاخانه و حسينيه نيز از ديگر بناهايي است که ابوالحسن خان مشير در اين محله ساخته است. از آن سقاخانه با آن نقاشي قهوه خانه اي معروف امروزه يک بناي بي رونق برجاي مانده که طبق گفته احمدي، فعال گردشگري کاشي هاي آن در طول زمان به سرقت رفته است. در اين سقاخانه مکاني براي روشن کردن شمع نيز وجود داشته که مردم براي برآورده شدن حاجات خود روشن مي کردند و ظاهرا هنوز هم در مراسمات خاص استفاده مي شود. بناي ديگري که ابوالحسن خان مشير در شيراز و در محله سنگ سياه ساخته است، حسينيه مشير است که اين روزها به مخروبه تبديل شده است. به گفته کارشناسان گردشگري اين حسينيه در ايام محرم و صفر و ديگر مناسبت هاي مذهبي محل اجراي مراسم و مجالس عزا بوده است و يکي از نقاط مهم شيراز بوده که تعزيه در آن اجرا مي شده است. در اين حسينيه طبق نقل منابع مختلف کاشي کاري بي نظيري در قسمت سنتوري يا پيشاني بنا وجود داشته که 8 متر طول داشته و روي اين سنتوري تصاويري از عاشورا درج شده که جز نخستين نقاشي هاي قهوه خانه اي و بسيار بي نظير بوده است که امروز هيچ اثري از آن نيست اما کپي از آن نقاشي در امامزاده ابراهيم شيراز وجود دارد. براثر اتفاقي حسينيه مشير دچار آتش سوزي شده و آن سنتوري به طور کامل از بين مي رود. بعد از فوت ابوالحسن خان مشير املاکش ميان فرزندانش تقسيم مي شود که حسينيه به يکي از فرزندانش به نام سلطان الحاجيه مي رسد که با پسر ميرزا هادي از خاندان معدل ازدواج کرده بوده است. سلطان الحاجيه ارثيه پدري را وقف مي کند که بعد از مدتي با تغيير کاربريبه دبيرستان تغيير مي کند و نام دبيرستان سلطاني بر آن گذاشته مي شود. اين اتفاق در سال 1306 به همت فردي به نام کرامت الله مشيري رخ مي دهد و بودجه آن از موقوفات سلطان الحاجيه تامين مي شده است. ظاهرا اين مدرسه تا دهه 40 يا 50 برقرار بوده اما پس از آن با جابه جايي دبيرستان اين بنا بلااستفاده شده و امروز نيز به صورت مخروبه در آمده است. در بازديدي که خبرنگاران شيراز از اين بنا و محله سنگ سياه داشتند، مسئولان ميراث فرهنگي اعلام کردند که بنا در اختيار اوقاف است و اوقاف وظيفه رسيدگي و حفاظت از آن را به عهده دارد. همراهان عزيز ، آخرين اخبار استان فارس را به صورت لحظه اي و فراجناحي در بسترهاي زير دنبال کنيد : آخرين خبر فارس در تلگرام : https://t.me/joinchat/AAAAAEAbLp_SERJkiw4dkw آخرين خبر فارس در اينستاگرام : https://instagram.com/fars.online آخرين خبر فارس در سروش : http://sapp.ir/Fars.Online آخرين خبر فارس در ايتا : http://eitaa.com/joinchat/154992640C628a247913