زمانی که هدف برایم معنا پیدا کرد، به پرواز فکر کردم

سراج ۲۴/ اولين قدم او براي رسيدن به اين جايگاه اين بود که به قول خودش «زنانه تصميم گرفت و مردانه از موانع عبور کرد».
سميرا شباني متولد سال ۱۳۶۵ در شهرکرد است. او در دوره دبيرستان در رشته رياضي-فيزيک تحصيل ميکند و در سال ۸۵ وارد رشته هوانوردي ميشود.
شباني هماکنون اولين خلبان زن هليکوپتر در تاريخ نظام جمهوري اسلامي ايران است. اولين قدم او براي رسيدن به اين جايگاه اين بود که به قول خودش زنانه تصميم گرفت و مردانه از موانع عبور کرد. او همچنين افزود: اگرچه من اولين زن خلبان هليکوپتري در ايران هستم اما مسير من به پايان نرسيده و اين تازه شروع راه من است.
شباني درباره نحوه ورودش به خلباني اظهار کرد: از کودکي در آرزوي خلباني بودم، در واقع از زماني که هدف برايم معنا پيدا کرد، به پرواز فکر کردم و در اين راه سختيهاي زيادي را با صبر و تلاش پشت سر گذاشتم.
اين بانوي نمونه درباره اولين پرواز خود اينگونه گفت: براي اولين بار در کنار «کاپيتان رجبي» براي آشنايي با ايشان پرواز کردم. با وجود اينکه ايشان جزء معدود افرادي هستند که آموزش خلباني به خانمها را بر عهده ميگيرند و پشتيبان آنها هستند، چون هيچ خانمي تا آن روز در حرفه خلباني هليکوپتر نبوده، برايشان حضور من عجيب بود.
وي ادامه داد: پرواز عبارت است از: دانش و مهارت؛ يعني شما بايد داراي اين مهارت باشيد که آنچه را در مورد پرواز ميآموزيد، جامه عمل بپوشانيد.
شباني با بيان احساس خود در زمان پرواز عنوان کرد: يک احساس ناب که زبانم از گفتنش قاصر است. خلباني را دوست دارم و ميگويم نسبت به ديگر شغلها ارجحتر است. از اين نظر که دو بالداري که ميتواني از زمين کنده شوي و پا در بينهايت بگذاري.
اين بانوي خلبان با تأکيد بر اينکه خلباني سختيهاي خود را دارد، تشريح کرد: بهطور کلي براي ورود بانوان به اين عرصه هيچ حمايتي وجود ندارد. فقط قولهاي واهي داده ميشود که تقريباً هرگز به آنها عمل نميشود. هرچند خود بانوان ما هم اين شغل برايشان کامل جا نيافتاده است.
وي ادامه داد: براي رسيدن به خلباني از خيلي از لذتها گذشتم، خيلي از مواقع و در شرايط حساس، نتوانستم در کنار خانوادهام باشم. روزهاي سختي را در دو سال اخير پشت سر گذاشتم، آنقدر سخت که حتي خنديدن را هم از ياد برده بودم؛ اما الحمدالله که اين سختيها به ثمر نشست و به آرزوي کودکيام دست پيدا کردم.
شباني در مورد تأثير خلباني بر روي زندگي شخصي خود گفت: من هميشه انسان مصمم و مستقلي در طول زندگيام بودم و براي رسيدن به اهدافم سرسختانه جنگيدم؛ بهطور مثال بعد از ازدواجم ميگفتند با وجود خلباني نميتواني مادري را تجربه کني! اما من آرشان را به دنيا آوردم. شايد خيلي از افراد فکر کنند که فرزندان مادران شاغل، کمبود محبت داشته باشند؛ اما اينطور نيست. من وقتي از سرکار به خانه ميآيم، هرچقدر هم که خسته باشم با پسرم بازي ميکنم، کارهاي خانه را انجام ميدهم و از وظيفه مادر بودن و همسريام کوتاهي نميکنم.
اين بانوي خلبان افزود: اگر خلبان نميشدم، يک مؤسسهي حمايت از بانوان تأسيس ميکردم. اگر حمايتهاي همهجانبه خانوادهام نبود، اکنون من نميتوانستم در اين جايگاه بايستم.
وي در انتها بيان کرد: از خداوند ميخواهم هر کس که طعم پرواز را چشيده است، بال پروازش را از او نگيرد!