چهره انسانی‌تر ربات‌ها با کشیدن پوست زنده

اگرچه مهندسی پوست زنده در کشت‌های سلولی، چالش‌های خاص خود را دارد اما سخت‌ترین کار، چسباندن پوست به صورت رباتیک ساخته‌شده از رزین مبتنی بر اکریلیک بود.

روش‌های پیشین شامل قلاب‌های کوچک بودند اما سطوحی را که می‌توانستند پوشش‌های پوستی دریافت کنند، محدود می‌کردند. به همین دلیل، پژوهشگران در این پروژه از یک ژل کلاژن مخصوص برای چسبندگی استفاده کردند و سوراخ‌هایی را در صورت ربات به وجود آوردند تا به لایه‌ پوست پرورش‌یافته در آزمایشگاه کمک کنند. پژوهشگران خاطرنشان کردند که با مهندسی دقیق سوراخ‌های کوچک، هر شکلی را می‌توان روی پوست اعمال کرد.

اگرچه راه درازی تا عرضه ربات‌های انسان‌نمای سخن‌گو که شبیه ما هستند باقی مانده است اما تاکوچی و همکارانش معتقدند پوست زنده می‌تواند طیف گسترده‌ای را از توانایی‌های جدید برای ربات‌ها به ارمغان بیاورد.

آنها در مقاله پژوهش خود نوشتند: ربات‌هایی که پوست روی صورت خود دارند، دارای توانایی‌های خوددرمانی، قابلیت‌های حسی تعبیه‌شده و ظاهر واقعی هستند. این پژوهش، روشی را برای چسباندن و فعال کردن معادل‌های پوست دارای سوراخ‌ معرفی می‌کند که می‌تواند پیشرفت‌هایی را در علم رباتیک بیوهیبریدی به همراه داشته باشد. برخلاف سایر مواد خودترمیم‌شونده که برای ایجاد چسبندگی در سطوح به گرما یا فشار نیاز دارند، معادل پوست می‌تواند آسیب‌ها را از طریق تکثیر سلولی و بدون نیاز به هیچ محرکی ترمیم کند.

چالش بعدی این گروه پژوهشی، ایجاد طیفی از حالت‌ها مشابه حالت‌های چهره انسان با ادغام عملگرهای پیچیده مشابه عضلات در ربات است.

این پژوهش در مجله «Cell Reports Physical Science» به چاپ رسید.

یک ویدیوی ترسناک، خلاقیت این صورت عجیب را در حال تلاش برای ساخت یک لبخند زیبا نشان می‌دهد.