کشف اندامکی جدید در سلول‌ها: گامی رو به جلو در درمان اختلالات ژنتیکی

آخرين خبر

بروزرسانی 1404/04/30 - 15:33

کشف اندامکی جدید در سلول‌ها: گامی رو به جلو در درمان اختلالات ژنتیکی

آخرین خبر/یک ساختار ناشناخته که اخیراً در سلول‌های ما کشف شده است، می‌تواند راه را برای درمان‌های جدید برای اختلالات ژنتیکی مختلف هموار کند. این اندامک، که «همی‌فوزوم» (hemifusome) نامیده شده است، توسط محققان دانشگاه ویرجینیا و مؤسسه ملی بهداشت (NIH) آشکار شد.

به گزارش نیوزویک، همی‌فوزوم مانند یک «مرکز بازیافت» عمل می‌کند که در آن سلول‌ها محموله‌های مهم را دسته‌بندی، دور ریخته و بازیافت می‌کنند.
اختلال در این عملکردهای خانه‌داری زیربنای بسیاری از بیماری‌های ارثی است. محققان می‌گویند درک چگونگی وقوع این امر می‌تواند به درمان این اختلالات کمک کند.
یکی از این نمونه‌ها، سندرم هرمانسکی-پودلاک (Hermansky-Pudlak syndrome) است که NIH تخمین می‌زند ممکن است ۲۰۰,۰۰۰ نفر را در ایالات متحده تحت تأثیر قرار دهد؛ این اختلال علائمی از جمله آلبینیسم، مشکلات لخته شدن خون، بیماری ریوی و مشکلات بینایی ایجاد می‌کند.
پروفسور سهام ابراهیم، فیزیولوژیست ویرجینیا و نویسنده مقاله، در بیانیه‌ای اظهار داشت: «ما تازه شروع به درک این موضوع کرده‌ایم که این اندامک جدید چگونه در تصویر بزرگ‌تر سلامت و بیماری سلول جای می‌گیرد.»
«این هیجان‌انگیز است زیرا یافتن چیزی کاملاً جدید در داخل سلول‌ها نادر است و راه کاملاً جدیدی برای کاوش به ما می‌دهد.»
این تیم می‌گوید دلیل اینکه همی‌فوزوم هرگز پیش از این گزارش نشده بود، این است که این اندامک در صورت نیاز سلول، ظاهر و ناپدید می‌شود.
محققان به لطف کریو-الکترون توموگرافی (cryo-electron tomography) – یک تکنیک تصویربرداری که می‌تواند سلول‌ها را «منجمد» کند و امکان تصویربرداری از ساختار داخلی آن‌ها را به صورت سه بعدی با وضوح بالا فراهم آورد – توانستند آن را شناسایی کنند.
تصور می‌شود که همی‌فوزوم‌ها به تشکیل وزیکول‌ها (کیسه‌های کوچکی در داخل سلول‌ها که مواد را ذخیره، حمل و مخلوط می‌کنند) و همچنین سایر اندامک‌های متشکل از چندین وزیکول کمک می‌کنند.
ابراهیم گفت: «می‌توانید وزیکول‌ها را مانند کامیون‌های کوچک تحویل‌دهنده در داخل سلول تصور کنید.»
در همین حال، همی‌فوزوم «مانند یک اسکله بارگیری است که در آن به هم متصل می‌شوند و محموله را منتقل می‌کنند. این گامی در این فرآیند است که ما از وجود آن بی‌خبر بودیم.»
با وجود اینکه همی‌فوزوم‌ها مدت‌ها از دید دانشمندان پنهان مانده بودند، به نظر می‌رسد به طور شگفت‌انگیزی در بخش‌های خاصی از سلول‌های ما رایج هستند.
با اتمام مطالعه اولیه، محققان مشتاقند تا درباره نقش‌های مختلفی که آن‌ها می‌توانند ایفا کنند، اطلاعات بیشتری کسب کنند.
ابراهیم گفت: «این تنها آغاز کار است. اکنون که می‌دانیم همی‌فوزوم‌ها وجود دارند، می‌توانیم شروع به پرسیدن این کنیم که آن‌ها در سلول‌های سالم چگونه رفتار می‌کنند و زمانی که اوضاع اشتباه پیش می‌رود چه اتفاقی می‌افتد.»
«این می‌تواند ما را به سمت استراتژی‌های جدیدی برای درمان بیماری‌های ژنتیکی پیچیده سوق دهد.»

خبرنگار: زینب مومن زاده