مروری بر زندگی نامه آلبرت اینشتین؛ نابغه ای که در کودکی «کند ذهن» لقب گرفته بود

ديجياتو/مروري بر زندگي نامه آلبرت اينشتين؛ نابغه اي که در کودکي «کند ذهن» لقب گرفته بود آلبرت اينشتين شايد شناخته شده ترين داشنمندي باشد که دنيا تا کنون به خود ديده است. وي شهرت خود را مديون نبوغي بود که پايه هاي فيزيک مدرن را بنيان گذاشت و باعث آشنايي وي با برخي از خاص ترين انسان هاي روي زمين شد. ازدواج با السا السا پيش از ازدواج با اينشتين دو دختر از ازدواج قبلي خود داشت. او تا روز مرگ خود بر اثر مشکلات قلبي و کليوي در سال ۱۹۳۶، در کنار اينشتين ماند. اينشتين براي اولين بار در سال ۱۹۱۰ نامزد دريافت جايزه ي نوبل شد، اما ۱۱ سال بعد آن را دريافت کرد مکس پلانک در حال اهداي جايزه ي جامعه ي فيزيک آلمان به اينشتين در سال ۱۹۲۹ او در سال ۱۹۲۱ به خاطر «خدماتش به فيزيک نظري و علي الخصوص کشف اثر فوتوالکتريک» جايزه ي نوبل فيزيک را از آن خود کرد. اثر فوتوالکتريک درک فيزيک از رفتار نور و نهايتاً ماهيت هستي را تغيير داد. اينشتين بر خلاف اشتباه رايج، جايزه ي نوبل را به خاطر هيچکدام از دو نظريه ي نسبيت خود دريافت نکرد. تمام عوايد او از دريافت نوبل نيز به ماريک و دو پسرش رسيد. همه مي خواستند درباره نابغه اي که پرافتخار ترين جايزه ي علمي جهان را برده بود بيشتر بدانند سال ۱۹۲۱، اولين ديدار اينشتين از آمريکا در نيويورک در ۱۹۲۱ و ۱۹۲۲، اينشتين درباره ي نظريه هاي معروفش سخنراني هايي در سرتاسر جهان از جمله ژاپن، آمريکا، فرانسه و … ايراد کرد. او به هر کجا که مي رفت، با استقبال گرم مواجه مي شد. اينشتين در مدت اقامتش در ژاپن، در کاخ امپراطوري با امپراطور آن کشور و همسرش ديدار کرد. او ديگر يک کارمند بي نام و نشان اداره ي ثبت اختراعات نبود، بلکه دانشمند مشهوري بود که نامش همه جا مترادف نبوغ قرار مي گرفت. اينشتين اندکي پس از دريافت جايزه ي نوبل، به سراغ پژوهش درباره ي نظريه ي ميدان واحد رفت سال ۱۹۲۹ او در تلاش براي دستيابي به نظريه اي براي همه چيز اغلب تنها بود، چرا که دانشمندان ديگر مشغول بررسي مکانيک کوانتوم بودند؛ حوزه ي جديدي که اينشتين خودش به ايجاد آن کمک کرده بود. اما او از کامل نبودن نظريه ي مکانيک کوانتوم راضي نبود و در نتيجه شروع کرد به بررسي موضوع بزرگتري که چهار حوزه ي اصلي فيزيک يعني الکتريسيته، مغناطيس، مکانيک کوانتوم، و جاذبه را به هم پيوند مي داد. او ۷ سال تمام به تحقيقات خود ادامه داد و اين بار آمادگي آن را پيدا کرد که نظريه ي واحد خودش را ارائه دهد. تمام دنيا منتظر چنين لحظه اي بود. اينشتين در سال ۱۹۲۹ اولين بخش از نظريه ي همه چيز را منتشر کرد و در نتيجه ي آن عکسش روي جلد مجله ي تايم چاپ شد. اين اولين بار از پنج باري بود که عکس اينشتين روي جلد مجله ي تايم رفت. اما نظريه اي که او مطرح کرده بود نقاط تاريکي داشت که دانشمندان ديگر روي آنها دست گذاشتند. اين موضوع نشان مي داد اين نظريه اي نبود که اينشتين مي خواست و تا آخر عمر به دنبالش بود. گفته مي شود اينشتين در آخرين شب زندگي اش معادلاتي روي کاغذ نوشت که آخرين تلاش وي براي رسيدن به نظريه ي بزرگش بود. جستجوي بي نتيجه ي وي به دنبال اين نظريه، بزرگترين دانشمندان قرن گذشته را نيز درگير خود کرد. کمي پس از انتشار نظريه ميدان واحد در سال ۱۹۲۹، اينشتين به عنوان هديه ي ۵۰ سالگي اش اقامت آلمان را دريافت کرد و در گوشه اي دنج در شمال آلمان مستقر شد